1.



คิมดงฮันนั่งอยู่หน้าคอมที่หน้าจอแสดงผลของโปรแกรม Adobe Lightroom มาสักพักแล้ว



ก่อนหน้านี้ไม่นาน เขาเพิ่งนั่งแต่งภาพบรรยากาศกิจกรรมของคณะเสร็จเรียบร้อย คัดภาพส่วนที่ใช้ได้ไปให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์แล้ว คัดภาพส่งไปให้เพื่อนรายคนตามที่มีมาทวงก็เรียบร้อย



คิมดงฮยอนที่มาทวงภาพเช่นกันนั้นก็ส่งให้เรียบร้อยเหมือนกัน...







Donghyun.

นี่

ขอรูปหน่อยสิ





คนคนนั้นคาทกมาขอภาพเขาได้สักพักแล้ว และดงฮันก็คัดรูปส่งให้เรียบร้อยแล้วเหมือนกัน ภาพที่ดงฮยอนเงยหน้าขึ้นมาเจอกล้องเขาแล้วยิ้มกว้างใส่น่ะ



ต้องเท้าความเล็กน้อยว่าวันนั้นเป็นวันที่คณะของเขาจัดกิจกรรมแนะแนวเด็กมัธยมปลาย ทำให้ดงฮันที่อยู่ชมรมถ่ายภาพของคณะจำเป็นต้องหอบกล้องของตนเองไปเก็บภาพบรรยากาศของงาน



แน่นอน เมื่อมีกล้องในมือก็ย่อมมีเพื่อนหลายคนเรียกให้ถ่ายรูปให้ และก็มีเพื่อนอีกหลายคนที่ถูกเขาแอบถ่ายทีเผลอเป็นรูปแคนดิตที่ทั้งสวยบ้างหลุดบ้างไปตามระเบียบ



คิมดงฮยอน เพื่อนร่วมคณะของเขาเป็นหนึ่งในคนที่ถูกเขาแอบเล็งถ่ายไปซะหลายภาพในขณะที่เจ้าตัวกำลังอธิบายอะไรบางอย่างให้นักเรียนคนหนึ่งอยู่ แม้ว่าจะไม่สนิทกันมาก แต่เพราะมีกล้องและหน้าที่ช่างภาพที่แปะอกอยู่ทำให้ดงฮันกล้าที่จะกดบันทึกภาพของเพื่อนร่วมคณะคนนั้นไปหลายช็อต



จนกระทั่งเจ้าตัวเงยหน้าขึ้นมาพบกับกล้องเขาจังๆนั่นแหละ



ดงฮันเพิ่งจะรู้ว่าดงฮยอนเป็นคนร้ายกาจอยู่พอควรก็ตอนที่อีกฝ่ายยิ้มกว้างๆใส่กล้องเขานั่นแหละ ไม่เคยมีใครบอกหรือไงว่ารอยยิ้มของเจ้าตัวมันสว่างเจิดจ้าจนจะฆ่าคนตายได้ไม่ยาก



ยิ่งยิ้มตาหยีๆพร้อมหัวเราะออกมาแบบนั้นอีก



ยอมรับเลยว่าตอนนั้นชะงักไปพักหนึ่งก่อนจะกลั้นใจกดลั่นชัตเตอร์ไป



ดงฮันนึกขอบคุณกล้องถ่ายรูปในมือที่ช่วยบังอาการประหม่าที่อาจจะแสดงออกมาทางใบหน้า ขอบคุณช่องมองภาพด้วยที่ทำให้เขามองดงฮยอนผ่านทางนั้นได้เต็มตา ไม่ต้องหลบตาแบบทุกทีที่บังเอิญเจอหรือได้คุยด้วย



ขอบคุณตัวเองด้วยที่มือไม่สั่น เซ็ทกล้องไว้ดี ทำให้ภาพไม่หลุดโฟกัส แสงไม่มืดหรือจ้าเกินไป



ดงฮยอนยิ้มกว้างใส่กล้องเขาทั้งที เขาก็อยากให้ภาพมันออกมาดีตั้งแต่คราวแรกนั่นแหละ







ดีใจไม่น้อยที่ภาพออกมาดี



ถึงแม้ในภาพจะไม่สามารถถ่ายทอดความสวยงามของรอยยิ้มนั้นได้เหมือนที่ตาเห็น แต่ก็ใจสั่นไม่น้อยที่ต้องคอยมองภาพนั้นไประหว่างที่นั่งแต่งรูป





Donghyun.

แทบัก

ภาพสวยมาก

แต๊งกิ้ว :-D

ว่าแต่ไม่มีแคนดิตบ้างเหรอ เผื่อจะหล่อมุมเผลอ 5555555





ข้อความที่ตอบกลับมาทำให้ดงฮันต้องชะงักไปพักหนึ่งเหมือนตอนที่เจ้าของข้อความหันมายิ้มใส่กล้องเขานั่นแหละ



ภาพที่แอบถ่ายคิมดงฮยอนทีเผลอน่ะ แน่นอนว่าดงฮันมีแน่ๆ หลายภาพด้วย



คิดไปพลางก็เช็คภาพที่ตัวเองแต่งแล้วไปด้วย อย่างที่บอก ที่แอบถ่ายไปน่ะไม่ได้มีแค่ภาพของคิมดงฮยอน แต่ยังมีภาพของคนในคณะอีกตั้งเยอะ



แต่ความรู้สึกที่ดงฮันใช้ตอนถ่ายภาพดงฮยอนน่ะ มันไม่เหมือนความรู้สึกที่ถ่ายเพื่อนคนอื่นนี่นา







เพราะงั้นแล้ว...ดงฮันควรส่งรูปไหนไปล่ะ



ถึงจะไม่โดนจับได้ว่าถ่ายภาพดงฮยอนไปด้วยความแอบชอบ









2.



คิมดงฮยอนนั่งมองหน้าจอโทรศัพท์ที่เปิดแอพ Kakao Talk มาสักพักแล้ว





Donghyun.

แทบัก

ภาพสวยมากแต๊งกิ้ว :-D

ว่าแต่ไม่มีแคนดิตบ้างเหรอ เผื่อจะหล่อมุมเผลอ 5555555





หลังจากที่คิมดงฮันส่งภาพมาให้ และเขาส่งข้อความกลับไป ก็ยังไม่ได้รับการตอบรับจากอีกฝ่ายมาจนแอบรู้สึกใจแป้วไปไม่น้อย



ปกติคุยด้วยก็ไม่ค่อยคุย เจอหน้าทีไรก็หลบตาอยู่ตลอด จนเผลอคิดไปหลายครั้งแล้วว่าดงฮันอาจจะไม่ชอบหน้าเขา







แต่ว่าคิมดงฮันในตอนนั้นถือกล้องบังหน้าตัวเองอยู่



คนถือกล้องคนนั้นคงไม่รู้ ถ้าเกิดว่าดงฮยอนยิ้มให้



คงจะคิดว่ายิ้มให้กล้องไป...ล่ะมั้งนะ









เพราะงั้นตอนนั้น คิมดงฮยอนเลยกล้าที่จะเงยหน้าขึ้นไปยิ้มสู้กล้อง



ดงฮันถึงจะได้เห็นเขายิ้มให้ เพราะในเวลาปกติไม่ค่อยจะมองเห็นเขาสักเท่าไหร่หรอก



แต่ว่าก่อนจะกล้าแหงนหน้าขึ้นไปยิ้มให้น่ะ ดงฮยอนรู้สึกตัวจริงๆว่าก่อนหน้านั้นเหมือนจะโดนถ่ายไปตอนเผลอ เคยเหลือบไปแล้วเจอว่าส่องกล้องมาทางเขาชัดๆ







จะไม่มีภาพแคนดิตจริงๆเหรอ คิมดงฮัน...