เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
unname storyดอกไม้ในฤดูร้อน
อิ_รภา_
  • หวาดหวั่น
    เมื่อไม่มีตัวอักษรที่สะท้อนในดวงตา
    หรือดอกไม้ในความฝันของชายหนุ่ม

    ไม่มีเสียงนกกาเหว่าหรือกบในฤดูฝน
    หรือเสียงร้องของแพะหรือช้าง
    ไม่มีความงดงามของบทกวี ดนตรี

    หรือความหอมหวานของอิ_รภ__

    ความหวาดหวั่นระดมยิงใส่ฉัน
    นัดที่หนึ่ง
    เตือนให้ฉันรับรู้ถึงมัน

    นัดที่สอง
    นักกวีในตัวฉัน
    กลัวที่จะหยิบปากกา

    นัดที่แปด
    นักเดินทางในตัวฉัน
    อาจต้องหยุดพัก

    นัดที่สิบห้า
    แม้มันอาจเล็งตรงเข้าสู่หัวใจฉัน
    ฉันจะกล้าย้ำบอกกับตัวเองไหมนะ
    ว่าฉันจะต้องไม่หวาดหวั่นอีกแล้ว

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Seth_D.Alison (@Seth.D_Alison)
ถ้าสามารถขีดเส้นใต้ลงในหน้าเพจได้เหมือนในหนังสือ พารากราฟที่ 5 ของคุณคงจะมีรอยไฮไลท์เล็กๆ ของเราคาดทับอยู่ทั้ง 3 บรรทัด
@Seth.D_Alison ดีใจจังครับที่มีคนอ่าน 555
Seth_D.Alison (@Seth.D_Alison)
@fb1020417302419 อ่านสิคะ ชอบมากด้วย มีหลายแง่ในตัวอักษรของคุณที่ touch กับเราพอดี ขอบคุณที่ถ่ายทอดมันออกมานะคะ พออ่านแล้วมันทำให้ฉันรู้สึกไม่โดดเดี่ยวเกินไป
@Seth.D_Alison ขอบคุณมากครับ ดีใจมากที่ได้รู้ว่ามีคนชอบ ถ้าวันไหนรู้สึกโดดเดี่ยว ก็ขอให้โดดเดี่ยวอย่างไม่ทุกข์ใจเกินไปนะครับ :)
Seth_D.Alison (@Seth.D_Alison)
@fb1020417302419 ขอบคุณนะคะ :)