วันนี้เป็นวันที่ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดในด้านความรู้สึกที่ไม่สามารถตอบโต้อะไรได้ ทั้งที่ความจริงนั้นอยู่ตรงหน้า ได้เห็นน้ำตาของเพื่อนที่รู้สึกเจ็บปวดแทนได้เห็นความโกรธแค้นและได้เติบโตภายในสภาพที่ไม่สมบูรณ์
ถ้าหากมีเพลิงอยู่ตรงหน้า ขอให้เผาแค่ฉันแต่เพียงผู้เดียว ทุกการกระทำและความรับผิิดชอบขอให้ลงมาที่ตัวเราถ้าหากมันเริ่มต้นที่เราถึงแม้จะเป็นเรื่องที่โดนปรักปรำบ้างก็ไม่เป็นอะไร ก็มันเป็นแค่ตัวเราไม่ใช่คนรอบข้างก็พอ
แต่หากลืมไปยังมี 'แม่' ที่คอยรับความเจ็บปวดและผลของการกระทำนั้นอยู่
ถ้าการขยับตัวครั้งนั้นมีภาพของแม่เข้ามาในหัวละก็ทุกอย่างจะไม่เป็นแบบนี้
อยากให้ตัวเองคิดให้มากในการขยับปีกของตัวเอง ในการก้าวเดินในแต่ละทิศทาง
เพื่อที่สุดท้ายไม่ใช่ไม่ให้เราเจ็บแต่ทำยังไงก็ได้ไม่ให้แม่เกี่ยวข้องมากที่สุด
จะยอมรับทุกอย่างที่ตามมาหลังจากนี้ และจะไม่กระทำตัวแบบนี้อีกเรารู้แล้วว่าแม่คือคนที่คอยรับบาดแผลต่อจากนั้นไม่ใช่แค่ตัวเรา
'ถ้าหากมีเพลิงที่เผาผลาญอยู่ตรงหน้าขอให้มันพัดผ่านไปก็พอ'
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in