"ดึกเกินไปสำหรับการสัก ร้านกำลังจะปิด" ร่างสูงคุ้นตาปรากฏตัวขึ้นในเวลาเที่ยงคืนของวันศุกร์ ผมกำลังจะดึงประตูม้วนปิดเพื่อเป็นสัญญาณว่าภาระหน้าที่ของวันนี้จบลงแล้ว คุณสูง ดวงตาของคุณดึงดูด ในเวลาปกติจะเป็นสีน้ำตาลเข้มแต่ถ้าถูกแสงอาทิตย์ต้องมันจะเป็นสีน้ำตาลทอง หางตาตกทำให้ดูเป็นสัตว์โลกเศร้าเหงาลงกว่าเดิม

"แล้วจะไม่สักให้หรอ" คุณถามด้วยน้ำเสียงเว้าวอน ผมมองเห็นแผลเหวอะหวะและความเจ็บปวดจากน้ำเสียงนั้น สบตากันแต่พบว่ามันว่างเปล่า ไม่มีอื่นใดนอกจากความว่างเปล่า คงไม่มีอะไร ผมอาจคิดไปเอง

"เข้ามาคุณลูกค้าประจำ" คุณเดินเข้ามาอย่างเคย ไม่ต่างจากครั้งก่อน ไม่ต่างจากครั้งไหน เสื้อยืดสีขาวพอดีตัว กางเกงยีนส์สีซีดขาดเข่า ถุงหูหิ้วที่มีเบียร์อยู่สามสี่กระป๋อง พกพาความรู้สึกบูดเบี้ยวใส่กระเป๋ากางเกงมาพร้อมกับรอยสักที่ต้องการสลักมันบนส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย 

"ทำไมวันนี้มาดึก" ไม่มีคำตอบสำหรับคำถาม มีเพียงเบียร์เย็นจัด กลิ่นบุหรี่กับกลิ่นน้ำหอมจางๆแทนคำตอบ มองคอไล่ลงมาที่ไหปลาร้า ใช้นิ้วแตะแล้วไล้ไปตามความยาว อ้อยอิ่ง นวดวน คุณรู้ดีว่าผมชอบส่วนไหนของคุณ คุณหันมอง ไม่ได้พูดอะไร วางเบียร์ สูดหายใจ

"จะสักรูปนก"  คุณพูดก่อนที่จะเคลื่อนหน้ามาเลียใบหู ใช้จมูกหยอกล้อและคลอเคลีย แหย่ลิ้นลงไปในแอ่งหูอย่างที่ชอบทำประจำ

"ที่ไหน"  ขนลุก ครางแผ่ว หันหน้าหนีความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น แต่หันกลับมาประทับรอยจูบและขบกัดลิ้นซุกซน มือเลื่อนลงมาวางบนอก

"อกข้างซ้าย" คุณจับนิ้วผมชี้ เหลือบมองเห็นท้องแขนขวามีรูปดอกทานตะวันสีเหลืองประทับอยู่ หวนนึกถึงครั้งแรกที่เราเจอกัน คุณถามนู่นนี่เยอะแยะไปหมดเพราะไม่เคยสักมาก่อน อาจเป็นเพราะบุคลิกภาพที่ดูเข้าถึงง่ายหรือเพราะรอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้าตลอดเวลาเลยทำให้ตัดสินใจถามเหตุผลที่มาทั้งที่ไม่เคยคิดจะมามาก่อน "รักแรกทำให้ชีวิตเบ่งบานเหมือนทานตะวัน" คุณตอบ คุณอยากประทับความรักที่เคยเบ่งบานนั้นไว้ ไม่มีใครลืมรักแรกแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันสามารถเลือนลางลงได้ ตัวเขาไม่อยู่แต่ความรักที่เคยเกิดจะยังอยู่ เป็นรอยสัก บนร่างกาย เท่าที่เรายังอยากมีอยู่ 

"ขึ้นเตียง" ผมสั่ง คุณทำตามอย่างว่าง่ายเหมือนสุนัขฝึกหัด ดึงคอเสื้อคุณจนเนินไหปลาร้าโผล่ ชิมรสเหงื่อผสมกับน้ำหอมราคาแพง ไม่ได้แย่แต่มันแปลกออกไปจากเดิม เดาว่าคุณคงเปลี่ยนน้ำหอมแต่กลิ่นคล้ายเดิม จากนั้นชิมรสเฝื่อนลิ้นของนิโคตินและเบียร์ ทุกส่วนออกรสขมแต่มัวเมา แปลกแต่ดีเป็นบ้า ถอดเสื้อตัวเองแล้วโยนออกไปมั่ว รอยสักรูปวาฬปรากฏแก่สายตาคุณ หน้าท้องไร้ไขมัน กล้ามเนื้อก็ด้วย คุณลุกขึ้น ดันตัวผมลงแทน คุณเปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปาก เลียทุกพื้นที่บนร่างกาย เน้นหนักตรงรอยสักราวกับชอบมันนักหนา เหมือนมีความหวานปะแล่มติดปลายลิ้นตรงนั้น

"เอาสักที อย่าลีลา" คุณหัวเราะลั่นก่อนพูดขึ้นว่าผมยังใจร้อนเหมือนเดิม ถอดกางเกงลงไปกองที่ข้อเท้า หลังจากนั้นความคับแน่นก็เกิดขึ้น คุณฝังตัวเองลงมา แทงย้ำและซ้ำอย่างสุขสม ผมกัดหัวไหล่ขวาของคุณเพื่อกลั้นเสียงคราง คุณฝังเข้ามาแรงกว่าเดิมอีกเท่าตัว ผมรู้ คุณรู้ เรารู้ หัวไหล่ขวาเป็นสิ่งต้องห้าม เหมือนเป็นชนวนระเบิด ไวต่อสัมผัส รอยฟันเป็นวงแสดงถึงความเร่าร้อน รสรุนแรงของการร่วมเพศ ความหมายของการร่วมเพศ คือ การมีเพศสัมพันธ์กับคู่นอนหรือคนรัก เราเป็นอย่างแรกด้วยกันทั้งคู่ ความสัมพันธ์แบบพึ่งพาอาศัยกันเหมือนสิ่งมีชีวิตในระบบนิเวศ คุณแทงเข้ามาอย่างเอาแต่ใจ ครวญคราง คุณถอดออกตอนใกล้ถึงฝั่ง คุณหลั่งโดยไม่อาจห้ามได้ หลั่งและคำรามราวกับสัตว์ป่าในฤดูผสมพันธ์ุ

เตียงสักไม่ใช่สถานที่น่าทำเรื่องอย่างว่า แต่เราก็ทำมันตรงนี้ทุกครั้ง ย้ำว่าทุกครั้ง ไม่ว่าจะเริ่มตรงไหนมันจะมาจบตรงนี้ เรานอนไล้มือไปมาบนตัวกันและกัน จากหน้าอก หน้าท้อง ต้นขา กดจูบปลายคางแล้วจบลง อย่างที่เคยเป็นประจำ ร่วมเพศก่อนทำการสัก คุณมาที่นี่ทุกครั้งที่ผิดหวังจากความรัก มาเพื่อระบายความเจ็บปวดจากหัวใจสู่ร่างกาย หลังจากทานตะวันดอกนั้นเราก็พบกันใหม่ในสองปีถัดมา รูปหมีสีน้ำตาลแสนน่ารักเป็นแบบที่คุณต้องการ คุณแปลกไป ดวงตาหม่นลงและไร้ชีวิตชีวา ผมจำคุณได้เพราะนึกถึงคุณอยู่ตลอด อาจจะไม่ตลอดเวลาแต่ทุกครั้งที่มองเห็นดอกทานตะวันโดยบังเอิญ ครั้งแรกของเราเกิดขึ้นตอนนั้น คุณเศร้าเกินกว่าจะมีสติ บ้าคลั่งเหมือนทะเล เช้ามาก็ไปทิ้งไว้เพียงความบวมช้ำและอาการระบม แล้วเราก็เจอกันอีก ครั้งที่สาม สี่ ห้า หก เท่าที่ความผิดหวังจะเกิดขึ้นกับชีวิตของคุณ คุณแปลกไปกว่าเดิมทุกครั้ง จนกระทั่งกลายเป็นสัตว์โลกเศร้าสร้อยและโหยหาความเป็นนิรันดร์

"คุณจะไปงานแต่งผมไหม" คุณพูดขึ้น ไม่มีการหันมอง เพียงพูดประหนึ่งพูดกับอากาศมากกว่าจะเป็นผม   ไม่มีคำตอบจากผมให้คุณ เบียดตัวเข้าหา คุณอ้าแขนรับ และจูบที่กระหม่อม

"คงไม่"​ ผมลุกขึ้น บิดขี้เกียจ คว้ากางเกงบนพื้นมาใส่ เตรียมอุปกรณ์สำหรับการสัก 

"ที่สักรูปนกเพราะต้องปล่อยให้นกอิสระได้แล้ว"​ ผมเงยหน้ามอง ยิ้มนิดหน่อย เข้าใจความหมาย ครั้งนี้ควรจบและเป็นครั้งสุดท้าย เขาหมายความว่าอย่างนั้น  ผมเริ่มสัก

สองชั่วโมงผ่านไป รูปนกมีรอยแดงและนูนจากผิวหนัง เราร่วมรักกันอีกครั้งและอีกครั้ง เสพติดเขาเหมือนที่เขาเสพติดการสัก หลงระเริงกับกามารมณ์ไม่รู้จบ  จนกว่าจะถึงเช้าวันใหม่ ทุกอย่างถึงจบลง รสชาติของการเป็นชู้ ความผิดบาปที่สุขสม ช่างหัวเมียเขา ผมจะเอา ผมแหกขากว้างกว่าที่เคยแหก เพิ่มแรงมากกว่าทุกครั้ง ครางจนสุดเสียง ดูดบุหรี่จนแสบคอทั้งคู่ ปวดร้าวตามร่าง เปลือยเปล่า เดินเข้าห้องน้ำ ถุงยางใช้แล้วตกอยู่บนพื้นสามสี่อัน เขายังไม่ไป "ยื้อผมไว้อีกหน่อย" คุณพูด