เสาร์ที่ 7 ต.ค.60เป็นวันซ้อมย่อยริ้วขบวนเครื่องประกอบพระบรมราชอิสริยายศ ในพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช  ที่คาดหมายได้ว่าพสกนิกรผู้จงรักภักดีจำนวนมากจะแห่แหนไปจองจุดที่ใกล้ที่สุดเพื่อเฝ้ารอชม

โรงราชรถ 

         ผมไม่มีหน้าที่โดยตรงแต่งานสำคัญครั้งนี้ ก็อยากเข้าไปมีส่วนรับรู้บรรยากาศ อารมณ์ของผู้เข้าร่วม อย่างน้อยที่สุดหวังจะได้ภาพ เรื่องราวเป็นวัตถุดิบที่ผู้อยู่ในอาชีพต้องพยายามเก็บตุนเป็นส่วนตัว กระนั้น ก็ไม่พยายามเบียดแทรกเพื่อให้ได้อยู่ในทำเลดีที่สุดของการถ่ายภาพ

พระที่นั่งราเชนทรยานและพระที่นั่งราเชนทรยานน้อย

         แววตาเศร้าของหลายคนที่อยู่ตรงนั้นความตั้งใจที่จะตรึงตัวอยู่กับที่ ไม่ว่าแดดตอนสิบโมงเช้าที่สาดลงพื้นถนนจนเที่ยง จะเพิ่มอุณหภูมิเท่าไรก็ไม่มีใครท้อหรือคิดถอนตัว

         ตัดสินเลือกเดินต่อไปยังที่หมาย2 พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนคร มุ่งสู่โรงราชรถ ที่มักหาโอกาสเข้าชมบ่อยๆ ช่วงปีที่ผ่านมา ก็เข้าไปมากครั้งขึ้น ด้วยความอยากรู้อยากเห็นการบูรณะองค์ราชรถสำคัญ

         ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่มา เพราะภายในพิพิธภัณฑ์ดูเงียบเชียบ นอกจากเจ้าหน้าที่และกำลังพลทหารที่มาพักระหว่างภารกิจก็แทบไม่มีนักท่องเที่ยว

เกรินบันไดนาค

         ที่โรงราชรถยิ่งต่างกว่าทุกครั้ง มองจากภายนอก เห็นแต่ความว่างเปล่า เมื่อถึงประตูเข้า ซึ่งทุกครั้งจะได้เห็นความสวยสง่าน่าเกรงขามของพระมหาพิชัยราชรถที่จอดนิ่ง ไม่เคยเคลื่อนไหวนับตั้งแต่เสร็จภารกิจสำคัญเมื่อหลายปีก่อน แต่วันนี้กลายเป็นที่ว่าง ประตูใหญ่ ที่ต้องปิดตาย ได้เปิดออกเพื่อเคลื่อนราชรถไปซ้อมย่อยตั้งแต่เช้ามืด

         นอกจากพระมหาพิชัยราชรถพระยานมาศสามลำคาน ราชรถน้อย ราชรถปืนใหญ่ เกรินบันไดนาค อย่างละองค์ ก็ไม่อยู่ ออกไปร่วมในขบวนซ้อมย่อยบรมราชอิสริยยศด้วย

         คงเหลืออยู่แต่เกรินบันไดนาคอีกหนึ่งองค์พระที่นั่งราเชนทรยานและพระที่นั่งราเชนทรยานน้อย ส่วนเวชยันต์ราชรถซึ่งอยู่ด้านในสุด ก็ยังคงประจำอยู่ที่เดิม

ประตูโรงราชรถ

         พระที่นั่งราเชนทรยานในครั้งนี้จะใช้อัญเชิญพระบรมอัฐิ ส่วนพระที่นั่งราเชนทรยานน้อย ซึ่งสร้างขึ้นใหม่ในรัชกาลที่10 จะอัญเชิญพระบรมราชสรีรางคาร หรือเถ้าพระบรมอัฐิ  ไม่ได้นำออกไปร่วมพิธีซ้อมย่อยครั้งนี้

         พระที่นั่งราเชนทรยานน้อยปรับแบบจากพระที่นั่งราเชนทรยาน มีขนาดเล็กลง ลงรักปิดทองประดับกระจกทั้งองค์โครงสร้างไม้สักทองทรงบุษบก ขนาดกว้าง 100 ซม. ยาว 548 ซม. รวมคานหามสูง 414 ซม.มีคานสำหรับหาม 4 คาน ใช้คนหาม 56 คน

         ความว่างเปล่าของโรงราชรถที่พระมหาพิชัยราชรถ ตลอดจนราชรถ พระราชยาน อื่น ถูกเชิญออกไปในภารกิจสำคัญด้านนอกที่มีความงดงาม สง่า สมพระเกียรติยศ แต่ก็เป็นงานที่มีขึ้นตามกลางความเศร้า เหงาไม่มีใครอยากให้วันนั้นมาถึง

โรงราชรถ เมื่อถึงคราวใกล้จะต้องเข้าเป็นส่วนหนึ่งของพระราชพิธีก็ทำให้สถานที่นั้นพลอยเงียบงัน เหงา ร่วมอยู่ในบรรยากาศซึมเศร้าที่สัมผัสได้

ช่างเป็นพิธีสำคัญที่ไม่มีใครอยากให้เกิดแต่ก็ไม่มีทางเลี่ยงได้

วีระพันธ์โตมีบุญ