พยายามเข้านะ...

                อย่างที่กล่าวไว้เมื่อตอนที่แล้วจากที่เสนอเนื้อเรื่องไป ผลปรากฏว่าเราควรปรับปรุงอย่างที่อาจารย์แนะนำจริง ๆ แต่ความรู้สึกหลังจากนั้นของเราทุกอย่างมันก็สลายไปหมดอาจเป็นเพราะเราคาดหวังกับมันมากเกินไปจริง ๆ ไม่มีแม้แต่จะเรี่ยวแรงจะลุกขึ้นมาทำไม่อยากคิด คิดไม่ออก พอทำไม่แล้วระแวงว่าจะทำมันออกมาดีหรือเปล่า นั่นเป็นสิ่งที่เรากลัวมากที่สุดกลัวไปหมดทุกอย่าง กลัวแม้กระทั่งตัวเองจะคิดก็ยังไม่กล้า เราเลยเลือกที่จะพักยาว ๆ

หลังจากพักสมองไปประมาณ 3 อาทิตย์กว่า ความกล้า ๆ กลัว ๆ ณ ตอนนั้นพอให้เวลาค่อย ๆ เยียวยาวมันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นเราเลือกลุกขึ้นมาสู้กับธีสิสตัวร้ายนี่อีกสักครั้ง

เริ่ม...

เอาล่ะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เปลี่ยนเรื่องที่จะทำเลยละกัน ลุยยยยยย!

( ต้องบอกก่อนว่าเรื่องที่เราเลือกทำรอบที่สองนี้ มันใกล้จะต้องลงมือทำจริง ๆ อาจารย์อาจจะไม่ชอบนะ แต่เราจะสู้)

อย่างแรกเราเริ่มมองจากสิ่งรอบข้างว่าอะไรที่รู้ได้ทันทีเห็นแล้ว นึกได้ เห็นแล้วรู้เลยว่านี่แหละสิ่งที่เรารักและชอบ  นั่นก็คือ “แมว”แต่ด้วยความที่แมวมันกว้างเกินไปที่เราจะเอามันมาทำเป็นธีสิสได้ เราเลยคิดย้อนไปอีกว่าแม่เราเคยเลี้ยงแมวไทยแมววิเชียรมาศนี่หน่า แต่เอ๊ะ วิเชียรมาศ มันเป็นแมวไทยจริงเหรอ แล้วตอนนี้ทำไมมีแต่แมวต่างประเทศที่นิยมกันล่ะ

หลังจากที่ตั้งคำถามกับตัวเองไปมาจนคิดว่า

 ‘เออใช่เราอยากทำเรื่องแมวไทยโบราณ’

พอคิดอย่างนั้นแล้วก็ลองหาข้อมูลดูก็พบว่ามีคนทำเรื่องแมวไทยโบราณเยอะมากแต่แปลกตรงที่เรื่องของแมวไทยเด็ก ๆ ไม่ค่อยสนใจ แต่ไม่เป็นไรเราจะดึงความสนใจของเด็กด้วยของเล่นก็แล้วกันและแล้ว ก็คิดที่จะทำของเล่นสะสมหุ่นปั้นดินญี่ปุ่นแมวไทยขึ้นมาด้วย

แต่กว่าจะมาเป็นดินญี่ปุ่นได้เราเองก็ทดลองปั้นทั้งดินน้ำมัน ดินเบา ปูนปาสเตอร์ก็ไม่สำเร็จเพราะคุณสมบัติของดินพวกนี้แตกต่างกันมากเราเลยลองดินญี่ปุ่นผลปรากฏว่า น้ำหนักเบา ปั้นถนัดมือ แข็งตัวเร็ว ไม่แตกง่าย

‘ใช่แล้วล่ะมาถึงครึ่งทาง’

ก่อนที่จะไปเสนออาจารย์ครั้งนี้ก็พกความั่นใจไปอีกครั้งหนึ่ง ลองอีกสักตั้ง

และแน่นอนว่า....

เละไม่เป็นท่าอีกเหมือนเดิมอาจารย์ให้เหตุผลว่างานของเรา มันไม่เข้ากันทั้งคลิปและดินปั้น ต้องทำมันออกมาให้เข้ากันสิอาจารย์งงว่าเรากำลังทำอะไรกันแน่ จะคลิปหรือจะดินปั้น หรือจะทำอะไร

ความรู้สึกตอนนั้นใช่ เราโคตรจะเสียใจเลย เราร้องไห้ออกมาเลยทันทีหลังจากที่อาจารย์คอนเมนต์จบ

ในใจคิดว่าเราจะร้องไห้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วเริ่มใหม่ไม่ทันแล้ว ต้องไปต่อเท่านั้น แก้ได้เท่าที่แก้เพราะมันเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วล่ะ  ฮึ้บสู้เว้ยย!!!

อีกไม่ถึง 3 อาทิตย์แล้วมั้งนะ

        ถึงเวลาที่เราต้องส่ง 90 % แล้วสินะ 

สโลแกนงานเรามาแล้ว

แมวไทยโบราณที่กำลังจะถูกลืมเลือน กลับมาในรูปแบบสื่อ Stop motion Animation ชื่อว่า ”บ้านรักแมว“ ที่จะนำเสนอแมวไทยโบราณหลากหลายสายพันธุ์และจะนำเสนอให้เข้ากับยุคสมัยมากขึ้น จึงกำเนิดกล่องสุ่มโมเดลแมวไทย ชื่อว่า “Meow box“ เป็นโมเดลที่ทำมาจากดินปั้น (handmade) ออกแบบให้คล้ายกับแมวไทย

เราแก้คลิปมาตลอดระยะเวลา 2-3 อาทิตย์ ที่เหลือเมื่อใกล้เสร็จก็ส่งให้อาจารย์ที่ปรึกษาเช็คอีกรอบถือว่าทำออกมาได้พอใจพอสมควร  

ที่เราไม่พูดถึงหุ่นปั้นดินญี่ปุ่นเพราะเราทำเสร็จแล้ว แก้ไม่ได้ TT ต้องส่งแบบนั้นไปเลย

กำหนดส่งมาถึงแล้ว

เห้อ...  นี่เราต้องส่งแล้ว

ผิดหวังกับตัวเองเล็กน้อยเพราะไม่ได้ทำแบบแรกที่คิดไว้นี่หน่าในหัวตีกันอยู่สักพักก็คิดได้ว่าตัวเองเหนื่อยมามากพอแล้วภูมิใจสักนิดเถอะ