'ความสุข' เป็นคำที่มีนิยามกว้างเหลือเกิน
เพราะ ความสุขของแต่ละคนนั้นต่างกัน
บางคนเลือกที่จะมีความสุขกับสิ่งเล็กๆ
ในขณะที่ความสุขของบางคนนั้นช่างยากเย็นเหลือเกิน
ทุกคนอยากที่จะมีความสุข
แต่กลับมิใช่ทุกคนที่จะมีสิทธิ์ที่จะมีความสุข
การหาความสุขเล็กๆในแต่ละวัน เป็นคำพูดที่สวยหรูเกินจริง
หากคุณต้องทำงานหนักวันละ 10-12 ชั่วโมง
เพื่อใช้ 1 ใน 5 ของค่าแรงไปกับค่าบำรุงรักษาสุขภาพ
มีคนกล่าวว่า ความสุขจากการทำงานเป็นเรื่องของ mindset
ดังนั้น อาจอนุมานได้ว่า ความสุขเป็นเรื่องที่ต้องพยายาม
หากเรารู้สึกไม่มีความสุข การเปลี่ยนความคิดจะช่วยได้จริงหรือ?
ฉันเป็นหนึ่งในคนที่ไม่เชื่อคำพูดนี้ค่ะ
ฉันคิดว่า ความสุขเป็นเรื่องที่เราอาจหลงลืมได้ แต่มิอาจบังคับให้คิดว่า มีความสุขได้
ความสุขควรเป็นเรื่องของสัญชาตญาณ เป็นเรื่องที่ออกมาจากก้นบึ้งของใจ
การพูดว่า เรากำลังมีความสุข เราควรมีความสุขกับเรื่องนี้เรื่องนั้น
มัน คือ ความสุขจริงหรือคะ?
เมื่อ 6 เดือนก่อน ฉันรู้สึกทรมาณในทุกๆวันที่ไปทำงาน
ฉันเคยร้องไห้ไปทำงานไป
ฉันเคยหลงลืมความตั้งใจที่จะใช้ชีวิตไป
และการที่ฉันผ่านความลำบากทางจิตใจเหล่านี้มาได้ ไม่ใช่เพราะ การเปลี่ยน mindset
ฉันเปลี่ยนความคิดจาก 3 ปี เป็นวิ่งตรงสู่ อีก 6 เดือนลาออก
ดังนั้น 6 เดือน ที่เหลือ ฉันจะใช้มันอย่างไรให้มีคุณค่าที่สุดกันนะ?
ใช่ค่ะ ฉันพยายามเปลี่ยนมุมมองที่มีต่องาน
ในตอนนั้น ฉันรู้สึกราวกับอาชีพออดิทเป็นคุก
ฉันจึงพยายามแหกคุกออกไป
ฉันที่เขียนวันลาออกลงใน schedule ไว้ เชื่ออย่างสุดใจว่า ตัวเองจะลาออกในวันนั้นจริงๆ
ความเชื่อนี้ต่างหากที่ทำให้ฉันเดินทางมาจนถึงวันนี้
เรื่องนี้ก็เป็น mindset ด้วยหรือเปล่านะ?
แต่อย่างหนึ่งที่ฉันมั่นใจเลย คือ ความสุขเป็นเรื่องที่พยายามไม่ได้หรอกค่ะ
เวลามีใครบอกผมว่าทำแบบนั้น..คิดแบบนั้นสิ ..แล้วจะมีความสุข ผมก็เคยทำนะแบบที่คนอื่นแนะนำ…แต่ผมก็พบว่าไม่เสมอไปที่เราจะมีความสุขได้ตามคำแนะนำของคนอื่นเพราะคนเรานั้นต่างกัน ผมว่าความสุขนั้นเป็นเรื่องของปัจเจกครับเพราะคนเราไม่มีใครเหมือนกัน100%หนทางที่จะมีความสุขนั้นก็ไม่เหมือนกันแน่นอน