เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#30dayswritingchallengeSilapa Junior
DAY 23
  • "โบยบินไปตามลมพัดพา ล่อยลอยไปตามใจปราถนา จงเกิดมาเพื่อเป็นอิสระ"

    คำพูดในแผ่นจารึกที่หมู่บ้านนั้น ยังฝังอยู่ในใจ ไม่แม้แต่จะพร่าเลือน

    เสียงใบไผ่แห้งกระทบกับชายกิโมโนดังแซ่กๆ แสงยามสายส่องลอดผ่านช่องว่างของต้นไม้ลงมากระทบกับพื้นดินข้างแผ่นหินใหญ่ที่มีธารน้ำไหลเอื่อย หมู่ผีเสื้ออัลบาทรอส สีฟ้าเหลือบดำบินกระจายอยู่ไม่ไกล

    ช่างน่ารื่นรมย์ ต่างกับหุบเขาหินแสนสโมม ที่ข้าต้องเอาเศษลูกแก้วไปให้เจ้าปิศาจนั่น 
    ยิ่งพูดก็ยิ่งมีน้ำโห ดูสิเนี่ย เสียบรรยากาศหมด 

    คิ้วข้าขมวดคิ้วแน่น แล้วก็ได้แต่ถอนใจ ค่อยๆ เดินผ่านป่าไผ่และใบไม้แห้งเหล่านั้น
    นภาสีครามไร้เมฆเช่นวันนี้ ช่างงดงามเหลือเกิน

    ข้านั่งลงในทุ่งดอกซะกิโซะที่กว้างใหญ่ ปล่อยใจลอยไปตามกระแสลมอุ่น
    เป็นขณะแห่งความสุข ในชีวิตที่สิ้นหวังเสียเหลือเกิน มองไปที่เจ้านกน้อยตัวนั้น ถึงตัวมันจะกระจ้อยร่อย และแสนจะอ่อนแอ มันยังได้เลือกที่จะบินไปที่ใดๆ อย่างอิสระ ไม่ต้องถูกจับตามองหรืออยู่ใต้อาณัติของใคร ข้าน่ะ ก็ไม่ต่างอะไรกับเครื่องมือของจอมปิศาจ ที่กุมชะตาความเป็นความตายเอาไว้ในกำมือเลวๆ นั่น 

    อย่าว่าแต่ความจงรักภักดีเลย ทุกคำสั่งที่นาราคุมอบหมายให้ข้าคือการก้ำกลืน ข้าคือผู้ใช้ลม และลมคือ อิสรภาพ มันเป็นสิ่งเดียวที่ข้าต้องการแม้ต้องแลกมาด้วยการทำลายคนที่สร้างข้า ข้าก็จะทำ และข้าก็เชื่อว่านาราคก็รู้ ก็แหงล่ะ มันน่ะรู้ไปซะทุกเรื่องอยู่แล้ว 

    พัดสีขาวคาดแดงค่อยๆ ถูกคลี่ออก 
    'ระบำดาบวาตะ' พาพัดไปอย่างอ่อนช้อย กระแสลมคบกริบแผ่ออกจากตัวข้า ปลิดชีพนกน้อยตัวนั้นแทบจะทันที เลือดสีแดงสดหยดลงบนกลีบดอกสีขาวบริสุทธิ์ ที่ขาดออกจากล้นเพราะฤทธิ์มีดลม 

    โชคดีที่ขนส่วนปีกซ้ายยังไม่เลอะ ข้าหยิบมันขึ้น มองขนนกก้านใหญ่ แล้วปักเอาไว้ข้างปิ่นที่มวยผม

    ถ้ามีอิสระ แต่ไม่มีความแข็งแกร่ง ก็ไร้ประโยชน์

    ชิ เจ้าแมลงพิษไชเมียวโช โผล่มากันแล้ว คิดจะจับตามองข้าทุกย่างก้าวเลยหรือยังไง

    "คากุระ ได้เวลากลับกันแล้ว" 

    คันนะปรากฎตัวจากเงาไม้ แล้วพูดกับข้าอย่างเบาหวิวไร้ซึ่งอารมณ์เช่นทุกครา
    ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ข้ายังไม่หนีแน่ อย่างน้อยก็ตอนที่แกยังแข็งแกร่งอยู่ นาราคุ

    ข้าเอื้อมไปหยิบขนนกบนหัว เสกให้ใหญ่พร้อมทิ้งตัวลงข้างๆ คันนะ ขี่มันลอยขึ้นเหนือผืนทุ่งเขียวแซมขาวผืนนี้ แล้วบินตามฝูงแมลงพิษไป

    โบยบินไปตามลมพัดพา ล่อยลอยไปตามใจปราถนา จงเกิดมาเพื่อเป็นอิสระ 

    คอยดูเถอะ สักวันนึง ข้าจะทำตามคำจารึกนั้นให้จงได้



  • คาแรคเตอร์ที่เอามาเขียนคือ คากุระ จากการ์ตูนเรื่อง อินุฉายะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน คากุระเป็นสมุนตัวที่สองของตัวร้ายใหญ่ในเรื่องที่ชื่อนาราคุ เธอมีสถานะเป็นร่างแยกที่ต้องจงรักภักดีต่อเจ้านาย แต่ด้วยนิสัยและความคิดที่อยากจะเป็นอิสระ ทำให้หลังๆ เรื่อง เธอเริ่มที่จะต่อต้านนาราคุและช่วยเหลือพวกอินุยาฉะกำจัดนาราคุเสีย นาราคุจึงเล่นงานเธอด้วยการมอบหัวใจคืนให้ และแทงเธอจนบาดสาหัสทันที ก่อนที่เธอจะตาย และสลายกลายเป็นฝุ่นผงและลม เธอยิ้ม เพราะอย่างน้อยๆ ในวินาทีสุดท้ายของชีวิตเธอ เธอก็ได้เป็นอิสระ 

    ฮือ โคตรเศร้าเลย

    โจทย์
    Day 23 —Pretend you’re a cartoon character.  What type of a character would you be?  What would a day in your life be like?

    เครดิตภาพ
    https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/71/ec/4f/71ec4ff441713a6d12f5d94fca824e58.jpg
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in