สิ่งที่เราจะพูดก็คือเรามีโอกาสได้ดูหนังเรื่องนี้ในทุกช่วงชีวิต ตั้งแต่เรียนประถมยันจบมหาลัยมา และถึงจะได้ดูบ่อยๆ แต่ก็พูดไม่ได้ว่าเราชอบหนังเรื่องนี้จริงๆไหม รู้แค่ว่ามัน Fascinating! ทุกสิ่งทุกองค์ประกอบในหนังมันน่าตื่นตาตื่นใจจริงๆ ฉากทุกฉากคือสวยงามตระการตา ฉากร่ายรำ ฉากในงานเลี้ยง การแต่งตัวด้วยกิโมโนของเกอิชา และการได้ดูหนังเรื่องเดิมๆ แต่กลับเปลี่ยนแนวคิดเราได้ในทุกช่วงชีวิตมันช่างน่าประหลาดนัก เราทึกทักเอาเองว่าเพราะตอนที่เรายังเด็ก เรายังมีประสบการณ์ในเรื่องความรักกับชีวิต ความเข้าใจโลกและวัฒนธรรมของญี่ปุ่นน้อยมาก ตอนนั้นเราทำความเข้าใจอะไรหลายๆอย่างได้ไม่เต็มที่ เช่นว่าทำไมชิโยะต้องชอบคนแก่กว่าขนาดนั้นด้วย ทำไมฮัตซึโมโม่ต้องไม่ชอบชิโยะ ทำไมมาเมฮาไม่ให้ชิโยะไปหาบารอนคนเดียว หรือในฉากสุดท้ายนั้นชีวิตของชิโยะหรือซายูรินั้นจะพบความสุขและรักที่แท้จริงหรือไม่ ซึ่งตอนที่เราได้ตั้งใจดู Memoirs of a Geisha อีกครั้งมันทำให้เรารู้ว่าการศึกษาการค้นคว้า การได้ดูได้เห็นสิ่งต่างๆของโลกนั้นจะช่วยให้เราเข้าใจหนังได้ดียิ่งขึ้น
สำหรับตัวหนังแล้วในด้านองค์ประกอบเราเห็นว่าไม่ได้ลงรายละเอียดเบื้องลึกใดๆให้เรารู้สึกว่านี่แหละวิถีชีวิตแบบเกอิชาจริงๆ เรื่องของวัฒนธรรมที่ถูกใส่มามันช่างตื้นเขินและฉาบฉวยมาก คือที่เราเห็นมันน่าจะมีอะไรอีก หรือสปีลเบิร์กจงใจจะให้เห็นแค่นั้น แต่ก็ไม่ใช่เรื่องสำหรับหนังที่ยาวกว่า 2 ชั่วโมงตรงรายละเอียดควรต้องสองเท่าด้วยสิ ส่วนด้านดีก็มีเยอะอย่างเรื่องการสื่ออารมณ์ ทำได้ดีมากในส่วนของการเล่นกับความรู้สึกคนดู จางจือยี่แสดงได้ดีจนเหมือนเราเข้าไปนั่งอยู่ในใจของตัวละคร ได้รับรู้ทุกห้วงอารมณ์และความเจ็บปวดทั้งหมดผ่านสายตาและสีหน้า กลายเป็นนักแสดงที่ฉันรักไปอีกคนนึงเลยอ่ะ ส่วนกงลี่ ที่เล่นเป็นฮัตซึโมโม่ คนนี้ก็ดีมาก แสดงเก่งจนเรารู้สึกได้ถึงหัวอกคนที่ต้องปกป้องสิ่งที่ตัวเองเคยมีและต้องได้ ใช้สายตาสื่อออกมาได้ถึงอกถึงใจจริงๆสองคนนี้
Memoirs of a Geisha มีแบบฉบับของหนังสือ แต่เราจะไม่พูดถึงมันเพราะว่าเรายังไม่มีโอกาสจะหามาอ่านสักเล่ม แต่ถ้าถามว่าภาพและองค์ประกอบที่เห็นในหนังนั้นสามารถบ่งบอกถึงความเป็นญี่ปุ่นจากสายตาของคนญี่ปุ่นได้ตรงเป๊ะหรือไม่นั้น เราก็คงตอบได้อย่างเต็มปากว่าไม่ หนังเรื่องนี้มีความเป็นญี่ปุ่นที่ออกมาจากจินตนการของชาวตะวันตกมากกว่า เป็นจุดนึงที่เราชอบ Memoirs of a Geisha ได้ไม่หมดจริงๆ เอาเป็นว่าถ้าชอบหนังแนวดราม่า-ชีวิตก็แนะนำให้ไปหามาดูกัน แต่บอกไว้ก่อนว่าหนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังโรแมนติกแน่นอน (ถึงจะมีสองสามซีนก็เถอะ)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in