ไม่มีคนที่คุยเรื่องเดียวๆกันได้ 
บางทีก็ยากหน่อยแหละ
.
บางเรื่องที่พูดคุยในของวันก็ไม่ได้สนใจจริงๆหรอก
แค่พูดคุยเพื่อพาตัวเองเข้าสู่วิถีสังคมได้เฉยๆ
ฟังได้แหละ แต่ก็ต่อบทสนทนาไม่ได้หรอก
ได้แค่อืมๆ อ่าๆ แล้วมันยังไงต่อไปเหรอ
ไม่ได้พาตัวเองเข้าไปมีส่วนร่วมมากมาย
แล้วก็ไม่ได้ต้องอยากยัดเรื่องของเราด้วย
รับฟัง และตอบโต้เพื่อทำให้มันไม่เงียบ
รับรู้นะ แต่ข้อมูลบางอันเราไม่จำเป็นต้องเก็บ
แต่เวลาฟังก็จริงใจที่จะฟังนั่นแหละ ฟังได้
.
สมมุติเราจะชวนคุยเรื่องชนิดของเมฆ..
อืมมมม ม .. ยากใช่ไหมล่ะ
สมมุติจะชวนไปร้านบอร์ดเกมส์..
เราตื่นเต้นมาก แต่ตื่นเต้นได้แค่กับตัวเราเอง
คนที่คุยแล้วเลือกจะทำอะไรแบบนี้ด้วยได้
ก็ดันอยู่ไกล
.
ไม่อยากมีความรู้สึกแบบ
" ถ้าเธอเห็นเธอจะต้องชอบแน่ๆเลย "
ก็ถ้ากำลังคิดแบบนี้แปลว่าไม่ได้อยู่ด้วยกันนี่นะ
ไม่อยากตื่นเต้นแล้วก็ดีใจรู้สึกสนุกไปคนเดียวบ่อยๆ
.
คนที่จะคุยเรื่องเดียวๆกันได้
ก็คงจะเจอกันในที่ๆเหมาะจะคุยเรื่องเดียวกันใช่มะ
ถ้าได้เจออีกเยอะๆก็ดีนะ ติดที่ว่าเราขี้เกียจออกไปพบเจอ
นี่ทำให้นึกถึงคุณป้าที่เจอกันตอนไปแผนกของสด
...
; หนูซื้อมันฝรั่งไปทำอะไรเหรอคะ
: อ่อ .. ว่าจะเอาไปทำซุปค่ะ

และอีกยาวพรืดด
...
หลงรักบทสนทนากับคนแปลกหน้าตอนนี้ที่สุดด
น่ารัก ♡
.
ถ้าให้เลือกความโชคดีอีกสักอย่าง
ตอนนี้ก็อยากเลือกให้เจอคนที่เราจะคุยเรื่องเดียวๆกันได้เยอะๆนี่แหละ
คงจะบอกว่า " เธอคือความโชคดีของเราเลยนะ "
จะเป็นใครก็ได้ทั้งนั้นแหละ
จริงๆก็โชคดีหลายครั้งนะ 
แค่บางทีมันมีข้อจำกัดของช่วงเวลา ภาระ หน้าที่
หรือด้วยเหตุผลอื่นๆนั่นแหละ
ก็เลยทำให้ไม่ค่อยจะได้พูดคุยละมั้ง
.
เวลาเริ่มน้อยลง อายุเริ่มมากขึ้น หน้าที่ก็มากขึ้น
ธรรมดาแหละเราต้องยอมลดพื้นที่ตัวเองลงมาหน่อย
แล้วให้พื้นที่ส่วนที่เหลือกับเรื่องอื่นๆต่อไป
แต่ถึงพื้นที่จะน้อย แต่เราเต็มสุขกับมันได้ก็ดีนะ
หมายถึงถ้าทำได้จริงๆน่ะ ; -;
.
ทั้งหมดมวลนี่เพราะนึกถึงนังแว่นคนนึง
ที่คิดว่า อืม.. ถ้าเธออยู่ด้วย
ฉันคงชวนเธอไปนอนเล่นดูเมฆได้
คงชวนเธอไปร้านบอร์ดเกมส์ได้
ไปเดินร้านหนังสือเป็นชั่วโมงๆได้แบบไม่ต้องเกรงใจ
ไปเดินร้านเครื่องเขียนให้มันสนุกได้มากกว่านี้
หรือบางทีก็เลือกเดินไปนู่นนี่แทนที่จะขึ้นรถไป
ตื่นเต้นกับของเล่น ฟิกเกอร์ หรือของในร้านขายส่ง
ไปเดินดูหนังสือการ์ตูน หนังสือมือสองแล้วกรี๊ดกร๊าดกัน
นี่คือเรื่องที่เราหลงรักมันจริงๆ ไม่ใช่ที่ทำเพียงเพื่อมีสังคมอะ
.
จริงๆมันก็ทำเองคนเดียวได้แหละเนอะ
แต่ถ้ามีเพื่อนทำด้วยมันก็มีบทสนทนา
คงแถมมาด้วยรอยยิ้ม กับเสียงหัวเราะอะ
มันคงจะเอมใจมากกว่านี้
นี่เนอะ
:->