Paring : Lim Youngmin × Jeong Sewoon

_________________________

ชีวิตช่างภาพฟรีแลนซ์ทำงานเกือบยี่สิบสี่ชั่วโมงแบบผมไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนัก วันๆอยู่แต่หลังกล้อง กดชัตเตอร์ จัดการคอมโพส ตกแต่งภาพ สร้างผลงานเพื่อให้ลูกค้าพึงพอใจที่สุด

'ยองมิน พี่มีงานให้ทำ สนมั้ย' พี่จีซองเดินเข้ามาหาผมในสตูดิโอถ่ายภาพที่สร้างขึ้นจากน้ำพักน้ำแรงของผม(และเงินสนับสนุนบางส่วนจากพ่อและแม่) เขายื่นรายละเอียดงานให้ผม ผมพิจารณาอย่างคร่าวๆก็ดูไม่มีอะไรมากมายนัก จึงตอบตกลงไป

งานล่าสุดที่พี่จีซองหามาให้คือการถ่ายแบบโปรโมตงานในคณะของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง อีกสองวันพวกเขาถึงจะมาถ่ายทำกันที่สตู 

และวันถ่ายงานก็มาถึง ผมและเด็กๆนักศึกษาร่วมงานกันตั้งแต่เช้า เป็นคอนเซปท์เกี่ยวกับดนตรี ทุกๆคนต่างมีพรอปเป็นเครื่องดนตรีหลากหลายชนิด ถ่ายทั้งเดี่ยว คู่ และกลุ่ม ผมกดชัดเตอร์ไปเรื่อยๆ วางท่าทางจัดองก์ประกอบให้รูปดูดียิ่งขึ้น จนกระทั่งคนสุดท้ายของงานในวันนี้

'ช่างภาพอิม ผมจองเซอุนครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ'

เด็กผู้ชายร่างผอม ตัวเล็กกว่าผมไม่มากนัก ใส่เสท้อเชิร์ต กางเกงยีนส์สีซีด ถือกีตาร์สีคล้ายกันกับขนมพุดดิ้งเข้ามาในเซ็ท เขาโค้งให้ผมด้วยความสุภาพ

ผมตะโกนบอกให้เขาทำท่าทางตามแบบของผมเพื่อึวามสวยงามของรูป ซึ่งเขาก็ทำตามอย่างว่าง่าย

งานในวันนั้นผ่านไปได้ด้วยดี มีผู้คนมากมายผ่านเข้ามาอยู่ในกล้องของผม แต่ไม่มีใครน่าสนใจเท่ากับเด็กตัวผอมคนนั้นเลย

และเรื่องบังเอิญก็เกิดขึ้น

ในวันที่ผมออกไปหาแรงบันดาลใจ พกกล้องถ่ายรูปขนาดเล็กเดินทางออกไปยังนอกเมืองที่ห่างไกลจากความวุ่นวาย บนรถไฟช่วงบ่ายที่ไม่ค่อยมีผู้คนมากเท่าไหร่นัก ผมได้พบกับจองเซอุนอีกครั้ง

เพราะจุดหมายปลายทางเดียวกัน ทำให้เราได้เริ่มพูดคุยและรู้จักกันมากยิ่งขึ้น

หลังจากทริปที่เราไปด้วยกันแบบบังเอิญ ในขณะที่คนตัวผอมกำลังนั่งเขียนเพลงท่ามกลางผืนหญ้ากว้าง ตัวผมเองก็ได้เก็บความทรงจำเกี่ยวกับเขากลับมาด้วย

ผมได้เจอกับเซอุนบ่อยขึ้นหลังจากที่ไปด้วยกันในครั้งแรก ติดต่อกันผ่านแอปพลิเคชั่นและโทรศัพท์มือถือ เซอุนเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สี่แล้ว อายุเขากับผมห่างกันประมาณห้าปีได้

เวลาไม่รู้ว่าผ่านไปนานขนาดไหน รู้ตัวอีกทีไฟล์ภาพในคอมพิวเตอร์แลปท็อปของผมก็มีชื่อจองเซอุนอยู่แล้ว

บ่ายวันหนึ่งผมนัดเซอุนมาที่สตูดิโอของผม ผมให้เหตุผลว่าอยากจะลองกล้องใหม่ที่เพิ่งซื้อ โดยให้เขามาเป็นแบบให้

ตั้งแต่เข้าสู่ช่วงวัยรุ่นจนถึงวัยทำงานผมเคยมีแฟนแค่คนเดียวคือสมัยมหาวิทยาลัยและมันก็ผ่านมานานจนผมลืมไปแล้วว่าความรู้สึกรักใครสักคนมันเป็นยังไง

เซอุนในชุดเสื้อแขนยาวสีน้ำตาล จัดท่าทางอย่างเป็นธรรมชาติ สายตาของเขามองมาที่กล้องของผม ผมสบตาคู่สวยผ่านเลนส์นั้น

'พี่ว่า...'

'ครับ?'

'เซอุน พี่ชอบเรา'

ผมรู้แล้วล่ะว่า ความรู้สึกรักมันเป็นยังไง

จากมุ๋นเองนะคะ??

 เรื่อยๆตามสเต็ปเช่นเดิม มองรูปน้องแล้วมาเขียนเลยค่ะ55555 แนะนำติดชมได้ที่ #forthemoonn ในทวิตได้นะคะ ขอบคุณมากๆค่า