เชื่อว่าหลายๆ คนคงเคยผ่านศึกความรักมากันอย่างโชคโชน บางคนอาจโชคดีเจอคนที่ใช่

อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่ต้องใฝว้อะไรมาก แต่สำหรับเราแล้ว... ไม่ค่ะ ทุกศึกมีความยากมหันต์ และเราก็จ้องแต่จะสู้จนบางทีก็ลืมไปว่าไม่ได้มีกองทัพที่พอจะไปสู้อะไรเค้าได้.. ก็พ่ายแพ้กลับมาหลายครั้งเหมือนกัน แต่แพ้กลับมาก็ยังไม่เข็ด บางครั้งก็ยังรั้นจะไปรบกับเค้าต่อ ทั้งที่เค้าเบื่อจะสู้ด้วย ไม่สนใจและเดินเลยผ่านไปเมืองอื่นเรียบร้อยแล้ว นี่ก็ยังจะตาม ตาม ตามไปจนตามไม่ทัน เหนื่อยเกินเลยต้องหยุดแล้วถอยกลับมา 

ไม่ฝึกมาใหม่เนอะ ยังอ่อนหัดนัก

ไม่ก็ไปศึกษากระบวนวิชาอีกสักหน่อย เรียนรู้กลยุทธเค้า แล้วค่อยไปใหม่ (ถ้ายังไม่เข็ด)

นั่นแหละ ความรักมันก็มีหลายแบบ บางครั้งก็เหมือนไปวิ่งเล่นในทุ่งดอกไม้ ส๊วยสวย แต่สุดท้ายดันเจองูกัด ใครจะไปรู้ว่าในดงดอกไม้สวยงามจะมีงูอยู่ด้วยล่ะ... แหม

อ่ะ พอ เลิกเปรียบเทียบได้ละ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า

เราเชื่อว่าในชีวิตคนเรา หลายๆ คนเนี่ย จะต้องเคยตกหลุมรักใครสักคน (อย่างน้อยก็คนนึง) ที่มากกกกก มากกกกก มากกกกๆๆๆ แบบที่สุดในโลก อยู่ TOP CHART ของอันดับทุกสัปดาห์ ทุกเดือน แถมบางคนอยู่เป็นปีๆๆๆ ก็ไม่เคยตกอันดับ อืมม... ต้องมีอย่างน้อยสักคนแหละน่า และของเราเองก็มี มีจริงๆ ถ้าจะให้นับตั้งแต่เกิดนางก็น่าจะเป็นคนที่ 2 ที่เคยชอบมากขนาดนี้ แต่ตั้งแต่คนแรกมา เธอก็เป็นประวัติการณ์ของคนที่เอาใจเราไปได้มากถึงขนาดนี้เลย เรียกได้ว่าทำลายทุกสถิติที่เคยมีมาก็ว่าได้

เราเริ่มต้นด้วยมิตรภาพที่น่ารัก ใครจะไปคิดว่าชีวิตนี้จะได้พบกับเธอ แต่เราอาจจะชอบเธอมากไปหน่อย แรกๆ เธอก็ยังดีอยู่หรอกนะ เล่นด้วย มุ้งมิ้งด้วย นู่นนี่ แต่หลังๆ พอเริ่มห่างกัน เธอก็มีเรื่องที่เธอต้องทำ เราก็มี.. แต่เราเอาเรื่องเธอมาเป็นอันดับหนึ่ง เรียงลำดับความสำคัญผิดไปหน่อย ในที่สุดเธอก็เลยหายไป หายไปแบบตามหายากแล้วทีนี้ เราอาจซวยอย่างนึงที่ดันไปชอบคนนึงมากที่สุดในชีวิตที่อยู่ห่างจากเราประมาณ 5,000 กิโลเมตรได้ เรียกได้ว่า มองจากตรงนี้ขึ้นไปที่พระจันทร์ ยังเห็นพระจันทร์ชัดกว่าหน้าเธออีก... เฮ้อ ระยะทางเป็นอุปสรรคอย่างใหญ่หลวง และก็เป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เราขาดการสื่อสารกัน เธอเองก็ไม่ใช่คนจับตัวง่าย เราก็เลยต้องปล่อยเธอไป

แต่...

ความเจ็บปวดมันก็เริ่มมาจากการที่เธอไม่เคยบอก ไม่เคยเอ่ยปาก กล่าวคำใดๆ แม้กระทั่งตอนที่เราเคยถามความรู้สึกผ่านทางตัวอักษร ส่งจดหมายข้ามโลกไปหาเธอ เธอรับปากตกลงว่าจะเขียนข้อความของเธอกลับมา แต่แล้ว... เราก็ไม่เคยได้รับข้อความเหล่านั้น 

วันเวลาผ่านไป เดือนนึงก็แล้ว สามเดือนแล้ว หกเดือน... เก้าเดือน...

โดยที่ไม่มีคำพูดใดๆ ไม่แม้แต่จะตอบถึงคำถามนี้เมื่อเราเอ่ยย้ำไปอีกครั้ง จากความโกรธ ความโมโห ความอะไรต่างๆ นานา สุดจะกล่าว เคยด่าเธอกับเพื่อนกับไดอารี่กับบล็อกมากมายแค่ไหน สุดท้ายแล้วก็ต้องยอมแพ้ให้กับความอะไรก็ไม่รู้ (เรียกว่าความรักรึเปล่านะ?) ที่อยู่ๆ ก็กลับมาคิดถึง แล้วจากความโกรธบ้าบอพวกนั้น ก็จางหายไป เป็นความเข้าใจมาแทน

แหม... โคตรจะไม่ยุติธรรมเลย บ้าเอ๊ย 

เธอไม่เคยแคร์อะไรด้วยซ้ำ เฮอะ มันน่าน้อยใจนัก

แต่เวลาผ่านไป หัวใจยังคงรู้สึกเหมือนเดิม ความโกรธ ความโมโหเลยยอมพ่ายแพ้ไป อาจเพราะจนมุม รู้ว่ารู้สึกแบบนั้นไปเค้าก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรหรอก แต่ความรักเนี่ยสิ มันไม่ยอมไป แม้เค้าจะไม่สนใจเลยก็ตาม มันก็ยังคงอยู่ แปลกเนอะ ความรู้สึกเดียวกับวันแรกที่รู้ตัวว่าตกหลุมรักเธอเลย คือมันเกิดขึ้นมาเองโดยที่ไม่ทันตั้งตัวและไม่ได้ตั้งใจ ความรักตอนนี้ก็เช่นกัน... ไม่ได้ตั้งใจให้อยู่ ไม่ได้จะเก็บไว้ด้วยซ้ำ แต้มันไม่ไปเอง!

เราก็ได้แต่หวังว่าสักวันเราคงจะได้เจอกันอีก เราเชื่ออย่างนั้น แต่ตอนนี้ขอไปจัดการกับความรู้สึกตัวเองก่อน เธอเองก็เหมือนกัน ร้ายนักนะ เธอทำให้เรารู้สึกผิดกับความรู้สึกบ้าๆ เหล่านี้ ทั้งๆ ที่เราไม่ควรรู้สึกผิดกับสิ่งที่เรารู้สึก เราไม่ได้ผิดเลยที่รักเธอ เธอนั่นแหละที่ผิดเองที่ไม่ชอบความรักของเรา แต่คิดในมุมกลับกัน ถ้าเธอจะรู้สึกไม่ชอบจริงๆ เธอก็คงไม่ผิดเช่นกัน แฟร์ๆ เนอะ 

แปลกเนอะที่เราเอ็นดูกับความน่ารัก ความอ่อนโยนของเธอในบางมุม ในขณะเดียวกันที่เธอใจร้ายกับเราสุดๆ แต่เราก็ยอมแฮะ เราไม่รู้หรอกว่าความชอบกับความรักมันต่างกันมากแค่ไหน และเราก็ไม่รู้หรอกว่าเวลาพูดว่ารักใคร คนอื่นที่ฟังเค้าจะคิดว่าเราพูดเว่อร์ๆ ไปอย่างงั้นรึเปล่า แต่ทุกครั้งที่เรานึกถึงเธอ เราว่าเรารักเธอ 

เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรพลาดไปตอนไหน แต่ก็หวังว่าสักวันถ้าเราจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ได้เข้าที่เข้าทางแล้ว เราคงได้เจอกันอีกและได้มีเวลาสนุกๆ ด้วยกันอีก เราไม่อยากให้เธอหายไปไหนหรอก จะหาคนอย่างเธอได้อีกที่ไหนล่ะบนโลกนี้ ไม่มีแล้วแหละ ขอเราเก็บเธอไว้สักคน ไว้เป็นเพื่อนคนนึง ที่อาจจะรักมากแบบพิเศษๆ กว่าคนอื่นหน่อย 

เธอคงไม่ได้อ่านหรอก เพราะเธออ่านภาษาไทยไม่ได้ 

แต่ถึงไม่ได้คุยกัน ก็รู้กันอยู่ในใจเนอะ

ไว้ไปเดินเล่นด้วยกันอีกนะ... 

.....................................................................................

Maya Jett ; 

เรื่องแรนด้อมอื่นๆ ทั้งเที่ยว กิน ฟังเพลง วาดรูป ดูหนัง

แถมชอบวาดรูปอีก ดูเล่นได้นะ