ความรู้สึกที่มีต่อ “ไหม” 
 
ต้องอ่านไปคิดไป คิดนัยยะของคำพูดตัวละคร หรือประโยคบรรยายฉากต่างๆนั้นเขาต้องการจะบอกอะไรเรา เจตนาคืออะไร ไม่เฉลยโดยตรง ต้องตีความเอาเองต้องคิดต่อเอง

ไหมคืองานเขียนที่เป็นศิลปะ 

ตั้งแต่เริ่มจนจบ เราเหมือนเห็นอะไรที่มันดูอึมครึมอยู่ในหัว ถ้าเป็นหนัง เรื่องนี้จะมีมู้ดแอนด์โทนเป็นสีมืดๆและเล่าเรื่องด้วยความหม่นหมองทั้งเรื่อง ในขณะเดียวกันก็มีความรู้สึกเซ็กซี่ทั้งๆที่ไม่ใช่ฉากหวือหวา แค่บทบรรยายตอนเขามองหน้ากัน สบตานิดหน่อยก็ยังแอบรู้สึกถึงความเซ็กซี่เบาๆ ชอบตรงนี้มากมาก เขียนเก่ง 

มันกระชับ มันน้อยแต่มาก คำไม่ยากแต่มันอัดแน่นและมันทิ้งอะไรบางอย่างอยู่ในความรู้สึก ไม่ใช่ความหม่นหมอง แต่เป็นความอยากรู้ บางอย่างไม่ถูกเฉลย และบางอย่างถูกเฉลยในรูปรอยของประโยคที่ต้องตีความหมายไปอีก 

ชอบการที่อ่านหนังสือจบ แล้วความรู้สึกไม่จบ ชอบการที่ต้องคิดต่อ มันไม่ใช่หนังสือทุกเล่มจะทำอะไรแบบนี้ได้ 

ไหม เป็นหนังสือแปลที่แปลสวยมาก งดงามตามแบบฉบับของคุณงามพรรณ เวชชาชีวะ ตอนอ่านก็คิดนะว่า สุดยอดจริงๆ ยกความดีความชอบให้นักแปลและกองบรรณาธิการโดยแท้ 

หนังสือเขียนไว้ว่าไม่เหมาะกับเด็กเริ่มอ่าน 

ก็ถ้าเป็นเด็กเพิ่งเริ่มอ่านมาเจอเนื้อหาแบบนี้ก็คงจะเกลียดการอ่านไปตลอดชีวิตอะเราว่า 

ไม่เหมาะไม่ใช่แค่เพราะบทบรรยายฉากรักที่ร้อนแรงหรอกแต่เราเดาว่าอีกเหตุผลหนึ่งอาจจะเป็นเพราะเป็นการอ่านที่ต้องใช้ความคิด มันยากไปสำหรับเหล่ามนุษย์ตัวน้อยที่สุดจะใสซื่อ

ส่วนตัวเรานั้นไม่ใสไม่ซื่อแล้ว เป็นมนุษย์ตัวโตที่ชอบจริตของหนังสือนี้ ขอยกให้ “ ไหม” เป็นหนังสือที่ชอบที่สุดในปี 2022