ปีแรกของการเรียนสถาปัตย์เป็นปีแรกแห่งการ 'ซื้อ' ในขณะเดียวกันมันก็เป็นช่วงเวลาแห่งการได้รู้จักกับอุปกณ์บางอย่างที่เราไม่เคยใช้และไม่คุ้นชินและ ไอ้พวกนี้ นี่แหละที่จะอยู่กับเราไปตลอด...

ดินสอดราฟ

โม่เหลาดินสอ

ไม้สเกล เอาไว้วัดสเกลนะ ไม่ใช่เอาไว้ขีดเส้นใต้ ว่าแล้วก็วางมันลงแล้วใช้ทีสไลด์ขีดเส้นใต้แทน

ยางลบ ซึ่งก็มีหลากหลายรูปแบบ ยางลบที่ดีที่สุดคือยางลบยี่ห้อ MONOมีทั้งแบบก้อนและแบบที่เป็นไส้เปลี่ยนได้ ไว้ลบรอยเล็กๆ เส้นเล็กๆ และนี่แหละที่มันจะทำให้เรารอดพ้นจากการตรวจเช็คของเจ้าของดินสอดราฟหัวทู่ๆด้ามนั้น...

ไม้ฉาก ที่เอาไว้ขีดเส้นตั้งตอนเราเขียนแบบ

เพลทรูปต่างๆที่เอาไว้เขียนแบบ สามเหลี่ยม สี่เหลียม วงกลม วงรี หรือแม้แต่เพลทรูปชักโครกและอ่างล้างหน้า

คัตเตอร์และใบมีดสำหรับเปลี่ยน

แผ่นรองตัดที่เอาไว้รองกินข้าว เอ้ย เอาไว้รองตัด

ยางลบซับคาร์บอนอันนี้ใครมีก็คือจะดีมาก เอาไว้ซับรอยที่เราเขียนไม่ให้มันเข้มจนเกินไป แต่ไม่ใช้จะดีกว่าถือว่าฝึกน้ำหนักมือ แต่ฉันมีจ้า

ดินสอตั้งแต่เบอร์ 6H ไปจนถึง EE อันนี้เอาไว้เรียนดรออิ้ง(วิชาที่เรียนทุกๆ วันพุธ จะร้องไห้)

ปากกาPIGMA เอาไว้เขียนอะไรก็ไม่รู้ ปีหนึ่งใช้แต่ดินสอ แต่ซื้อครบทุกเบอร์นะได้ใช้จริงๆก็ตอนปีสอง แต่ผ่านไปจำนวนมันเหลือลดลงซะงั้น

กระดานรองวาด เอาไว้รองวาดตอนไปดรออิ้งนอกสถานที่ ไปไหนก็ต้องพกไปด้วย เรียกได้ว่าสมัยนั้นค่อนข้างจะสัมภาระเยอะเอามากๆ

          และทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมานั้นยังไม่รวมไปถึงอุปกณ์ต่างๆที่ใช้ตอนตัดโมเดล แต่ประเด็นที่อยากจะเล่าและยังคงเป็นคำถามค้างคาของเรามานานก็คือ...ตอนที่เรากำลังวุ่นๆ อยู่กับงานในช่วงนาทีแห่งไฟลนก้นและเมื่อเปลวเพลิงนั้นได้สงบลง เราเดินกลับมาที่โต๊ะเขียนแบบของเรา ระหว่างนั้นก็เก็บขยะทำความสะอาดโต๊ะของตัวเองและเวลาที่เกิดความสงสัยก็มาถึง

“ดินสอดราฟกูอยู่ไหนวะ?”

“มึงยืมยางลบกูไปป่าว?”

“มึงๆสเกลมึงอยู่นี่”

“เห้ยอันนี้ของมึงหรือของกูวะ?”

“เอ้าแล้วเทมเพลทกูอยู่ไหนเนี่ย?”

“เอ้าทำไมโต๊ะกูมีดินสอดราฟสองอันวะ?”

          และอีกหลายๆประโยคที่เกิดขึ้นณ ช่วงเวลานั้น อันนี้เรียกว่าเผารึป่าวนะ มันจะมีอยู่คนนึงที่รู้จัก อยู่ๆเค้าก็มีดินสอดราฟในการครอบครองอยู่สามถึงห้าแท่งเจ้าตัวก็งง และใช่ มันไม่มีที่มา

          เราประสบพบเจอกับเรื่องเหล่านี้มานานจนตัวเราเองสร้างภูมิคุ้มกันและสร้างเกราะป้องกันโดยวิธีการที่หลากหลาย บ้างก็เอาชื่อมาติดตามสิ่งของ บ้างก็เอาปากกามาเขียนชื่อตัวใหญ่ๆแต่สุดท้ายแล้วมันก็ หาย อยู่ดี จนแทบจะปลง...

และแน่นอนว่าปรากฏการณ์นี้มันก็ได้เกิดขึ้นกับตัวของฉัน

นี่ไงล่ะอันเดียวไม่พอต้องมสองอัน วัยรุ่นคัตเตอร์ OLFA และไม้บรรทัดเหล็กสองอัน เนี่ยตัดโมได้ลื่นๆเลย แต่มีสองมือเด้อ

นี่คือไม้ฉากที่ว่าและใช่ จูนมีสองอันอีกแล้ว เพราะอันเก่าหาย ก็เลยซื้ออันใหม่ แกะของใหม่มาใช้เอ้าเจอของเก่า อัพเดตสถานะสิ่งของชิ้นนี้ล่าสุด 'หายสาบสูญ' ขอบคุณค่ะ

ชื่อที่เขียนบนไม้ฉากกับคนที่ใช้คนละคนกันของกิ๊ฟผี มาอยู่ที่จูนได้ยังไง จนตอนนี้จูนก็ยังงง

ตัวอย่างของอุปกกกรณ์ที่อยู่บนโต๊ะเขียนแบบรกแหละ แต่ก็ปล่อยให้รก ขอบคุณค่ะ

------------------------------------ 

          จบละตอนแรกของปี 2023 หลังจากที่ไม่ได้อัพเดตมานานมากๆ แบบมาก ก.ไก่ล้านตัว และหลังจากนี้จะมาอัพบ่อยๆ(แหละ) 5555555555555555 อันนี้มาบ่นเฉยๆ ไม่มีอะไร ฝากอ่านด้วยจ้า