08 : Warm embrace

ผมพยายามผ่านพันตุลาคมเย็นเยียบ
ทั้งโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาไม่เคยเป็นมาก่อน
จับจ้องแผ่นหลังเปราะบางที่โอบกอดไม่ได้

เพราะฤดูใบไม้ร่วงกัดกินหัวใจผมเสียแล้ว
ไม่นานผมคงต้องสาปจนกลายเป็นน้ำแข็ง

ไอเย็นกัดกินมิน ยุกกิทำให้ผิวซีดแดงระเรือ
เสื้อผ้าที่บางที่ถูกทับด้วยสเวตเตอร์ราคาถูก
ไม่สามารถโอบกอดร่างกายของเขา
ให้อบอุ่นได้เท่ากับอ้อมกอดของผม

ผมได้แต่นึกอิจฉาสเวตเตอร์ที่ได้กอดคุณ
มิน ยุกกิ

01.

ผมพยายามไม่หันไปมอง
แต่กลับรู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้อง
สายตาของปาร์ค จิมิน

ผมถูมือไปตามข้างแขน
สเวตเตอร์ตัวนี้ไม่อุ่นเอาเสียเลย
หากเป็นปาร์ค จิมินต้องอบอุ่นกว่านี้เป็นแน่

02.