First day
"กะ กะ เกิด..อะ..ไร..ขึ้น"
วัตถุประหลาดทรงกลมนี่มันอะไรกันนะ แล้วนี่มันเกิดอะไร ทั้งแม่ของผม เเสงบ้าๆที่สาดมาที่บ้านผมราวกับตั้งใจ บ้าเอ้ย
(ร่างแม่ของซานค่อยๆจางหายเป็นผงธุลีลอยขึ้นไปในอากาศ)
"อึก..มะ มะ แม่"
(ซานหมดแรงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นร่างกายของเขาเริ่มล้าจนลงไปกองกับพื้น)
ให้ตายสิ ขาผมมันชาไปหมด ไม่มีแรงจะลุกเลย
"ตู้มม..."
"กรี๊ดดดดด ช่วยด้วย"
อ้ะ เสียงอะไร? ระเบิดหรอ ควัน?
(ซานพยายามลุกขึ้นด้วยขาทั้งสองข้างอันไร้เรี่ยวเเรงแล้วหยิบไม้เบสบอลที่วางไว้ข้างประตูบ้านและค่อยๆเดินไปตามเสียงกรีดร้องไม่ทันไรเจ้าของเสียงกรีดร้องวิ่งมาประจันหน้ากับซานด้วยสายตาที่ดูหวาดกลัวและขอความช่วยเหลือ)
"คุณคะ ช่วยฉันด้วยสัตว์ประหลาดตัวนั้นมันฆ่าทุกคน"
ฆ่า!!! หมายความว่าไง แล้วสัตว์ประหลาดอะไร ผู้หญิงคนนี้พูดอะไรของเขา
"บิงโก ฮ่าาาาาาาาาาาาาา!!! เจอตัวสักที เอ้ะ นั่นใครน่ะ อาหารจานใหม่หรอ?"
ตะ ตะ ตัวอะไร... ทำไม คะ ครึ่งตัวเป็นคน แล้วทำไมหัวเป็นสุนัข นะ น่ากลัว...
"อ้า แสบตา" แสงอะไร มองอะไรไม่ชัดเลย โถ่เว้ยร่างกายขยับไม่ได้
"ตึก..ตึก..ตึก" อ้ะ มันเดินผ่านเรา อย่างนี้เองสินะ... ถ้าผมไม่ขยับร่างกาย มันจะมองไม่เห็นผม
"ตึกๆๆ ไม่นะอย่าตามมา" ชิxxx ผู้หญิงคนนั้นเขาจะไปไหน ไม่นะ อย่าวิ่ง
"อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันขอร้อง ปล่อยฉัน อ้ากกกกก..."
"อึก..."
(เสียงกลืนน้ำลายอึกใหญ่บวกกับเหงื่อที่ไหลไม่หยุดของซานบ่งบอกว่าเขากำลังกลัวสุดขีด)
ผู้หญิงคนนั้น โดนฆ่าไปแล้ว จริงสิ ผู้หญิงคนนั้นสบตามัน แสงที่ตามันฆ่าคนได้
"อ้า..ยังไม่อิ่มเลย ไหนๆมีอะไรให้กินอีกมั้ย ฟึดฟัดๆ.."
"....." มันเดินมาใกล้ๆผมแล้วดมกลิ่น จั๊กจี้ชะมัด อดทนไว้ซานไม่งั้นนายตายแน่
"ชิ ไม่มีอะไรกินจริงๆแล้วสินะ" มันพูดแล้วเดินไปอย่างรวดเร็ว นี่ผมไม่น่าอยากรู้อยากเห็นจนได้เรื่องแบบนี้เลย
"อั๊ก.. มะ ไม่ไหวแล้ว.." ผลที่ผมยืนนิ่งๆเป็นเวลานานเพื่อเอาชีวิตรอดจากสัตว์ประหล
าดตัวนั้น ทำให้ขาผมล้าจนต้องคุกเข่าลงกับพื้น ผมมองไปรอบๆ เมืองที่น่าเบื่อของผมหายไปกับตา ตอนนี้มีเพียงซากปรักหักพัง ควัน แล้วไหนจะไอ้บ้านั่นที่ผมไม่รู้ว่ามันคือตัวอะไรกันแน่
ผมพยายามตั้งสติแล้วดันตัวเองขึ้น พร้อมหยิบไม้เบสบอลที่หยิบติดมือมา ไม่ได้ช่วยอะไรเลยสินะ
"ฉันต้อง..กลับบ้านก่อนสินะ"
จริงสิ บ้าน บ้านที่ไม่มีแม่น่ะหรอ..
(ร่างของชายสูงเดินกลับบ้านอย่างช้าๆ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงบนพื้น)
#มือใหม่หัดแต่ง #ต้องขออภัยสำหรับบล็อกแรกที่มีคำผิดอยู่ค่อนข้างเยอะนะคะ #สามารถแนะนำหรือติชมได้นะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in