“เสื้อนอน ANN ตรงนั้นนะ โยเนะจัง”
สุดะ มาซากิ หยิบกุญแจมาไขห้องนอนเสริมของแขกในบ้าน กรณีพิเศษเลยนะเนี่ย ไม่ได้อยากให้ใครมาค้างเท่าไหร่หรอก
เคนชิ โยเนะสึ คลำผนังห้องไปเรื่อยๆจนเจอสวิตช์ไฟ ทันทีที่เปิด ภาพห้องก็ดูชัดเจนขึ้น
โต๊ะทำงานตรงข้ามเตียง ตู้เสื้อผ้า และกองเสื้ออีกนิดหน่อยของนายแบบและนักแสดง ส่วนเสื้อนอนที่จัดไว้ให้ก็พับบนเตียงอย่างเรียบร้อย
“งั้นเดี๋ยวไปอุ่นข้าวให้นะ” เจ้าของบ้านเสนอ แขกก็พยักหน้าเล็กๆ ปกติไม่ค่อยพูดมากอยู่แล้ว
เคนชิถือโอกาสนี้เดินดูรอบๆห้อง โต๊ะทำงานนั้นค่อนข้างรกเหมือนกัน สุดะคงใช้เป็นห้องทำงานด้วยละมั้ง
สคริปต์ละคร นิตยสารที่ถ่ายแบบไว้ รวมถึงโน้ตเพลง
เพลงของเรา...
ใส่แฟ้มเอาไว้อย่างดี มีโพสอิทหน้ายิ้มแปะไว้ พร้อมรูปคู่
ไอ้เพื่อนคนนี้น่ารักจริงๆ
โยเนะสึยิ้มเล็กๆ ก่อนจะคลี่เสื้อนอนที่พับไว้
โน้ตลายมือของสุดะเลยร่วงลงมา
“ขอบคุณนายมากๆ ในฐานะเพื่อนสนิทของฉัน ทั้งห้องนี่จัดให้นายเลยนะ ดูเป็นนิทรรศการเล่นๆ รอข้าวเย็นไปละกัน”
ขอบคุณนายเหมือนกันนะ สุดะคุง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in