ชื่อเรื่อง: ย้อนเวลามาเป็นชายาอ๋อง (穿越之男兒當自強)
ผู้แต่ง: Qian Yun
Iluss: Yi You
ผู้แปล: เหมยหิมะ
สำนักพิมพ์: Meedee Contents
ราคา: 179 บาท
คำโปรยปกหลัง:
“กว่าที่ ‘เซี่ยเทียนเจ๋อ’ นายตำรวจหนุ่มอายุยี่สิบกว่าปี จะมีวันหยุดไปหาซื้อของขวัญให้แม่ได้สักวันนั้นยากนัก ผลคือเพิ่งจะนั่งลงคุยกับพนักงานได้ไม่เท่าไร ก็เจอเข้ากับแก๊งโจรกำลังบุกปล้นร้านจิวเวลรี่
ขณะที่กำลังทำตัวเป็นผู้ผดุงความยุติธรรมกระสุนปืนนัดหนึ่งก็แล่นเข้าสู่กลางหลัง ลืมตาตื่นอีกทีก็พบว่าตัวเองได้กลายมาเป็น... ‘นายโลม’ อันดับหนึ่งที่ขายแต่ศิลปะไม่ขายตัว นี่เขา...ย้อนเวลามาหรือเนี่ย?
สวรรค์! ล้อเล่นกันแรงไปหน่อยหรือเปล่า
เขาพยายามทุกวิถีทางเพื่อหนีจากความลำบากครั้งนี้ แต่คาดไม่ถึงว่าจะถูกขัดจังหวะกลางทาง แถมคนที่ทุ่มเงินเพื่อซื้อตัวเขาไป ยังเป็นชายแปลกหน้าที่ทำลายแผนหลบหนีของเขาเมื่อคราวก่อน ฝ่ายนั้นไม่เพียงแต่เป็น ‘ท่านอ๋อง’ ผู้หล่อเหลา แต่ยังเป็นคู่ปรับกับเถ้าแก่หอหนานเฟิงที่เขาอาศัยอยู่อีกด้วย
เฮอะ! จะอะไรก็ช่างเถอะ เป็นบุรุษนั้นต้องเข้มแข็ง เขาจะไม่ยอมเป็นชู้รักให้ท่านอ๋องคนนั้นย่ำยีเป็นอันขาด!”
ความเห็นหลังอ่านจบ: พังในพังในพังงงงงงง เอาไป คะแนนเดียวพอ!!!!
ขออนุญาตรีวิวสั้น ๆ ละกัน เพราะเหนื่อยใจจนไม่อยากจะบ่น 55555555555555
อย่าอ่าน อย่าซื้อ เสียเงินไม่พอ เสียเวลาชีวิตที่หลงหยิบนางมาอ่านนี่เเหละค่ะ
อหหหหห 555555
เนื้อเรื่องไม่มีอะไรเลย
นายเอกตาย ทะลุมิติ บรรยายเเค่สองบรรทัดว่า อ้าว เราตาย เราทะลุมิติ เป็นไปได้เหรอ ขึ้นบรรทัดใหม่ รับได้ ใช้ชีวิตต่อ กูงงแทนมึงค่ะ นายเอกคะ ไบโพลาร์เหรอ 55555555555
พระเอกก็พอกัน เจอหน้านายเอกครั้งเดียว สวย ชอบ ยอมจ่ายเเสนตำลึงเอานายเอกมาเป็นนายบำเรอของตัวเองซะงั้น พี่คะ เดี๋ยวนะคะ...
เหตุการณ์น่าสงสัยหลายอย่าง รวมถึงไคลแมกซ์ของเรื่องคลี่คลายด้วยการรวบรัดตัดตอนประมาณหนึ่งย่อหน้า แบบ... อะไรของมึงงงงง /ปาของ
ที่เยอะคือบทอย่างว่า... ซึ่งไม่ได้จำเป็นเท่าไรเลย
อ่านละทำหน้าแบบนี้ไปตลอดเรื่อง ㅡㅡ;;
สงสัยว่าคนแต่งน่าจะมัธยมต้นอะเเก อ่านดูละรู้ว่าช่างจูนิเบียวจริง ๆ เลยจ้ะ พี่จ๋า
เสียดายเวลาจริง ๆ
/ล้องห้ายยยยยยย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in