เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Y Books ReviewsLucreazia
รามิเรส & เฮเดส

  • ปกสวยทั้งคู่ แต่ส่วนตัวเราชอบปกของเล่มเฮเดสมากกว่านิดหนึ่งล่ะ เพราะสีม่วง 55555

    ชื่อเรื่อง: รามิเรส & เฮเดส
    ผู้แต่ง: ชุนภุศ
    Iluss: Leila 
    สำนักพิมพ์: Nabu Publishing 
    ราคา: รามิเรส 395 บาท & เฮเดส 339 บาท 


    คำโปรยปกหลังของเรื่องรามิเรส:

    "เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นเป็นความผิดพลาดที่ไม่อาจลืม... เจ้าชายรามิเรสทรงถูกยากระตุ้นกำหนัด นักเรียนองครักษ์ที่ช่วยพาพระองค์ ขึ้นห้องตกเป็นเครื่องช่วยบำบัดฤทธิ์ยา เมื่อทรงตื่นขึ้นมาเขาก็หายตัวไปแล้ว ความรู้สึกทำให้ทรงตามหาและพยายามหาทางชดเชยให้โดยไม่คาดคิดว่าคำตอบที่ได้รับกลับมาจะรุนแรง..."


    คำโปรยปกหลังของเรื่องเฮเดส:

    "อายุสิบหกปี เจ้าชายเฮเดสทรงซื้อตัวเด็กชายอายุแปดขวบมาจากลานประมูลทาส
    อายุยี่สิบสองปี องค์รัชทายาทหนุ่มโปรดให้เขาในวัยสิบสี่เข้าถวายตัว
    สิบปีต่อมา พระองค์จะทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงต่างแคว้น
    ทว่าสิ่งที่ธามถวายให้ไปไม่ใช่แค่ร่างกาย
    เจ้าชายเฮเดสไม่เคยรับสั่งบอกว่าพระองค์ทรงรู้สึกอย่างไรกับเขา
    แต่ในฐานะมหาดเล็กที่ถวายงานใกล้ชิด
    ธามรู้ว่าพระองค์ทรงมีเขาเพียงคนเดียวมาตลอดสิบปี
    ประโยคเดียวที่เขาอยากทูลถามก่อนวันอภิเษกสมรสจะมาถึงก็คือ
    ...ฝ่าบาท ‘เคยรัก’ กระหม่อมบ้างรึเปล่า.."


    ความเห็นหลังอ่านจบ: ⭐️⭐️⭐️1/2 

    ให้ 3.5/5 พอทั้งสองเรื่อง
    เนื่องจากอ่านนานมากกกกกกกกกกก 
    อ่านแล้วเหนื่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
    อ่านไปรำคาญตัวละครไป
    คือเหมือนจะดี แต่ทั้งสองเรื่องมีคีย์สำคัญคือคนรักกันต่างฝ่ายต่างไม่พูดเรื่องที่สำคัญเเละจำเป็นสำหรับกันเเละกันออกมาสักที
    เรื่องเลยเหมือนพายเรือวนในอ่างไปมาไม่มีจบสิ้น
    รำคาญความหัวเเข็งนายเอกในเรื่องรามิเรส
    รำคาญความปากเเข็งนายเอกในเรื่องเฮเดส
    เอาจริงรำคาญเจ้าชายเฮเดสด้วย มีอะไรสำคัญ ๆ ก็ไม่ทรง (เสือก) ปริพระโอษฐ์บอกล่ะเพคะ ทำไม~~
    คือมีการอธิบายว่าเพราะเป็นพระนิสัยเลยไม่ชอบอธิบาย แต่ปล่อยให้นายเอกเข้าใจผิด ๆ ไปตลอด พอนายเอกทำเรื่องตรงกันข้ามกับที่คิดก็ดันกริ้ว...
    อะไรฟะ... งงมากกกกกก

    ที่ชื่นชมมาก ๆๆๆๆๆ คือเป็นสองเรื่องแรกเลยในนิยายวายที่อ่านเเล้วใช้ราชาศัพท์ราชาศัพท์ได้ถูกต้องหมดจด ไม่ผิดเลยสักที่ /จับผิดแล้วนะ ขอบอก
    เเต่ที่ขัดใจก็มี ตรงลงท้ายประโยคทั่วไปด้วย ครับ ทั้งที่ดำเนินเรื่องมาเเบบจินตนิยาย ใช้ราชาศัพท์เเละใช้สรรพนามบุรูษที่หนึ่งด้วยคำว่า ข้า/เจ้า
    เราคิดว่าความจริงควรลงด้วยคำว่า ขอรับ อะไรแบบนี้จะเหมาะกับโทนเรื่องกว่า

    บรรยากาศในเรื่องเกือบดี เกือบเชื่อว่ามีนครไมซีนอยู่จริง แต่แบบมันไม่สุดนะ
    คือเจ้าชายหก นี่ให้อารมณ์จีนมาก องค์ชายหกอะไรงี้
    เเต่ชื่อตัวละครเป็นอังกฤษบ้าง สันสกฤตบ้าง 
    มีดูฤกษ์ยาม เป็นอินเดียไปอีก
    อ่านไปก็ท่องไปว่านครในจินตนาการ ๆๆๆๆๆๆๆ
    ก็เลยอ่านรอดจนจบในที่สุด /ขอบคุณตัวเอง

    เเต่... ที่บ่นมาไม่ใช่ว่าไม่ดี ไม่สนุก
    สายดราม่า ชอบเเนวทาส ๆ เเบบยอมทุกอย่าง มาโซ ๆ ทำร้ายจิตใจเคะอย่างร้ายกาจ เเต่ความจริงพระเอกโคตรจะรักเเละเเสนดีอย่างไม่มีใครเทียบ 
    ชอบสองเรื่องนี้เเน่นอนอะ ฟันธง
    นี่ชอบเป็นบางช่วง หน่วงหัวใจดีเหมือนกัน

    อ๊ะ! ทีสำคัญที่สุดคือรูปปกสวยมาก!
    สารภาพอย่างไม่อายว่าซื้อเพราะปก 55555
    เเต่ภาพประกอบด้านใน (มีเฉพาะเรื่องรามิเรส, เฮเดสไม่มีนะ) ไม่สวย บอกเลยว่าไม่สวย 
    นี่ขนาดติ่งอ.เลล่าคนวาดขั้นสุด เเต่บอกตรง ๆ เลยว่าไม่สวย สัดส่วนประหลาดเเละความเย้ายวนในรูปไม่มี โคตรเเห้งเเล้ง จืดชืดมาก (ในขณะที่ปกโคตรสวย 555555555)


    ปล. อ่านงานนักเขียนคนนี้มาสองเรื่องติดกัน จับทางได้แล้วว่าเขาชอบเขียนเเนวไหน 555555
    แต่นี่รู้สึกว่าคนเขียนได้รับอิทธิพลจากป้าอี๊ด ทมยันตีเยอะมาก เราว่าเขาน่าจะอ่านนิยายป้าอี๊ดภายใต้ปลายปากกาชื่อลักษณวดีมาแน่นอนเลยล่ะ สัมผัสได้ 5555555555
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in