สำหรับราชาบนดินนั้น มองลงไปก็เห็นคนมากมายยอมสยบอยู่ใต้บัลลังค์ของเขา ถึงแม้รู้อยู่แก่ใจว่าเหนือขึ้นไปจนสุดเมฆมีคนอีกมากมายอยู่บนนั้น แต่แล้วยังไงล่ะ ในเมื่อบนผืนแผ่นดินนี้เขายิ่งใหญ่ที่สุด

สำหรับไพร่บนฟ้านั้น ใช่แล้ว เขาอยู่เหนือคนมากมาย แต่แล้วยังไงเล่า ในเมื่อเขามองลงไปแล้วเห็นเพียงแค่พื้นเมฆสีขาวทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตา และเมื่อมองขึ้นไปเหนือเขาถึงได้เห็นว่ามีผู้คนลอยอยู่เหนือเขา เขาเป็นเพียงแค่กลุ่มคนที่อยู่ต่ำสุด ณ ผืนฟ้านั้น

บนฟ้านั้นแม้เขาจะอยู่เหนือคนนับล้านชีวิตบนโลก แต่มันจะมีความหมายอะไรในเมื่อในที่ของเขานั้น เขาเป็นเพียงคนธรรมดา มันจะต่างอะไรกับไพร่บนพื้นโลกล่ะเพราะเขาก็มองไม่เห็นคนที่อยู่ต่ำกว่าเขาเช่นกัน

ไพร่บนฟ้าคนนึงที่เคยเป็นราชาบนดินรู้สึกได้ถึงความต่ำต้อยของตนเอง แม้เขาจะอยู่เหนือคนทั้งโลกแต่แล้วยังไงล่ะ ในเมื่อเขาไม่ชินเลยกับการต้องถูกมองด้วยสายตาที่อยู่เหนือกว่า ที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่ๆเขาจะมีความสุขได้เลย ไม่มีเลย

ฉันคิดถึงจัง ฉันคิดถึงชีวิตบนพื้นดิน