ส่วนใหญ่ของผู้ชมที่ไปดูหนังเรื่องนี้ คิดว่าเกือบจะทั้งหมดน่าจะรู้โครงเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบอยู่แล้วหนังเปิดเรื่องราวมาให้เราได้ทำความรู้จักกับตัวละครเอลล่า ก่อนที่จะเริ่มเข้าประเด็นให้เรารู้สาเหตุว่าทำไมเธอถึงต้องมารับใช้รองมือรองเท้าแม่เลี้ยงและพี่สาวใจร้าย ตามมาด้วยการได้พบกับเจ้าชายและเข้าสู่ฉากงานเต้นรำที่เป็นไฮไลท์ของเรื่อง ตัวหนังสามารถขยายความเรื่องราวที่เรารู้มาสั้นๆในหนังสือนิทานให้ออกมาเป็นเรื่องยาวได้อย่างลงตัว แม้ว่าจะมีบางฉากที่ดูอืดๆบ้างแต่นั้นก็เป็นส่วนน้อย การดำเนินเรื่องในหนังให้อารมณ์ราวกับว่าเรากำลังฟังคนเล่านิทานให้เราฟังอยู่โดยมีภาพเคลื่อนไหวประกอบ จุดที่ขอชมอีกอย่างคือพร๊อพเสื้อผ้าหน้าและฉากของหนังเรื่องนี้ทำออกมาสมกับเป็นหนังที่สร้างจากเทพนิยายจริงๆ ซึ่งทั้งหมดนั้นก็ทำให้หนังเรื่องนี้น่าจะโดนใจคอหนังแนวเทพนิยายแฟนตาซีไปเต็มๆ

สิ่งนึงที่อยากจะบอกคุณคืออย่าเพิ่งด่วนตัดสินไปว่าหนังเรื่องนี้เป็นหนังสำหรับเด็ก อย่างที่ผมบอกไปในตอนแรกว่าหนังตีความเรื่องราวได้อย่างสวยงามและลงตัว ที่บอกแบบนี้คือหนังมีซีนดราม่าที่แสดงพลังออกมาได้ดีและทำให้เรารับรู้ถึงความทุกข์ทนของเด็กสาวที่สูญเสียทุกอย่างไปพร้อมกับต้องทนอยู่ในจุดที่ตกต่ำ มีซีนที่ชวนให้คนดูประทับใจและรู้สึกฟินราวกับอยู่ในโลกเทพนิยายชั่วขณะและซีนขำๆที่แทรกมาเล็กน้อยให้เราได้อมยิ้มกัน โดยรวมแล้วว่าหนังทำออกมาให้คนดูในทุกระดับอายุสามารถสนุกได้โดยไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่

ทางด้านนักแสดงตอนที่เห็นลิลลี่ เจมส์รับบทซินเดอเรลล่าในตัวอย่างค่อนข้างเฉยๆกับเธอนะ แต่พอมาได้เห็นการแสดงของเธอในคาแรคเตอร์นี้แบบเต็มๆทำเอาหลงไหลตามเธอไปเลย ยิ่งในฉากดราม่าเธอสามารถทำให้คนดูรู้สึกอินและเอาใจช่วยเธอไปตลอดทั้งเรื่องอีกด้วย แต่จุดที่ค่อนข้างจะขัดใจเล็กน้อยคือตัวละครแม่เลี้ยงที่รับบทโดยเคท แบรนเซตที่ค่อนข้างเปิดตัวในเรื่องได้อย่างน่าเกรงขามและทำให้ผู้ชมรับรู้ได้ทันทีว่าชั้นนี่แหละตัวร้ายของเรื่อง แต่พอเอาเข้าจริงบทบาทแม่เลี้ยงใจร้ายซึ่งน่าจะเป็นความเข้มข้นหลักของเรื่องราวกลับดูค่อยๆอ่อนลงไปเรื่อยๆและมาพีคอีกทีก็ตอนบทสรุปของเรื่อง คือปูทางมาซะดิบดีว่าต้องร้ายแน่ๆแต่เอาเข้าจริงกลับร้ายได้ไม่เท่าที่ปูเอาไว้