Story: Heaven
Pair: Jenlisa
Author: jjennnnnnnnnnn
Thai trans: 01000110
Source: https://my.w.tt/Dbzi6J1x2S
*ผู้แต่งได้อนุญาตให้นำมาแปลเป็นภาษาไทยแล้ว*
หมายเหตุ: ต้นฉบับเป็นช็อตฟิคแต่ผู้แปลได้รวบทุกตอนมาเป็นเพียงวันช็อต

—

Heaven

"คุณจะเป็นไงบ้างนะ?" เจนนี่พูดขณะยิ้ม

"พี่เจน! เรารีบไปกันเถอะ แม่จะฆ่าพวกเราถ้าพวกเรากลับช้านะ" ดาฮยอน น้องสาวของเธอบอก

"พี่พูดอะไรกับเขาเหรอ?" ดาฮยอนถาม

"ฉันถามเขาว่าเป็นยังไงบ้าง? แต่ว่าเขาไม่ตอบเลย" เจนนี่ตอบ

ดาฮยอนถอนหายใจไปที่พี่สาวของเธอ

“ มันก็ผ่านมาเป็นปีที่แล้วนะ พี่ยังทำใจไม่ได้อีกเหรอ?"

**

"คุณสบายดีไหม?" เจนนี่พูดอีกครั้งในขณะที่ยิ้ม

นี่เป็นครั้งที่ 30 ที่เธอมาที่นี่ 

ที่อยู่ของลิซ่า

เธอถามแบบนี้กับเขาทุกวัน แต่ไม่ได้รับการตอบสนองใดๆเลยจากเขา

ตอนนี้เธอกำลังเดินทางกลับบ้าน เธอมองไปที่มือซ้าย แหวนบนนิ้วนางของเธอ

"มันสวยมากเลย แหวนที่คุณเลือกนั้นเหมาะกับฉันมากจริงๆ"

"ฉันคิดถึงคุณ" เจนนี่พูดอีกครั้ง

เธอมอบช่อกุหลาบแดงให้กับเขา

"ครบรอบความรัก 6 ปี ของแล้วเรานะ ฉันรักคุณ  ฉันคิดถึงคุณเหลือเกิน"

**

"ฉันซื้ออาหารที่คุณชอบมาฝากนะ" เจนนี่พูดอีกครั้ง

วันที่ 57

"เป็นไงบ้าง? ฉันคิดถึงคุณจริงๆนะที่รัก คุณทิ้งฉันไปแบบนี้ได้ยังไง?"

เจนนี่ร้องไห้อีกครั้ง เธอร้องไห้และก็ร้องไห้

ไม่สามารถอธิบายใบหน้าของเธอได้ตอนนี้ เธอผอมเหลือเกิน เธอไม่ยอมกินข้าวอย่างสม่ำเสมอ เพื่อนของเธอต่างก็พากันเป็นห่วง

"ฉันไม่สนหรอกว่าฉันจะตาย ฉันแค่อยากเจอคุณอีกครั้ง ที่รัก"

**

/ 3 ปีที่แล้ว /

"รถชนบนถนนฮองแด นักข่าวรายงานว่าคนขับได้รับบาดเจ็บสาหัสและตอนนี้กำลังรีบพาไปที่โรงพยาบาลใกล้เคียง"

เจนนี่ได้ยินข่าวและสิ่งแรกที่เธอนึกถึงคือลิซ่า

เธอเสียใจในสิ่งที่เธอทำเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน

เธอเสียใจในสิ่งที่เธอพูดกับลิซ่า เธอพูดกับเขาด้วยถ้อยคำรุนแรงเจ็บปวด

ตอนนี้เธอกำลังรีบไปโรงพยาบาลใกล้เคียงในย่านฮองแด

เธอเห็นร่างกายชุ่มเลือดของลิซ่าโดยพวกพยาบาลกำลังพาเขาไปที่ห้องฉุกเฉิน

เจนนี่กำลังร้องไห้ แล้วลิซ่าก็เปิดเปลือกตาขึ้นเล็กน้อย

เขาเห็นเจนนี่กำลังพูดกับเขา

"ฉันขอโทษ...ได้โปรดมีชีวิตอยู่ต่อไป ได้โปรดเถอะ" เจนนี่พูดคำเหล่านั้นด้วยความรู้สึกผิด

ลิซ่าจับมือเจนนี่ด้วยความอ่อนแรง เขาส่งของบางอย่าง มันอยู่ในกระเป๋าใบเล็ก จนกระทั่งพวกเขาพาร่างของลิซ่าเข้าไปในห้องฉุกเฉินและพยาบาลได้หยุดเจนนี่ไว้ ทิ้งให้เธอรออยู่ข้างนอก 

เธอรออยู่ข้างนอกเป็นเวลา 30 นาที ในที่สุดหมอออกมา แล้วบอกเธอว่า

“ฉันขอโทษจริงๆ เราพยายามอย่างดีที่สุดแล้วเพื่อที่จะช่วยเขา แต่ว่าเขาไม่สามารถทนไหว เศษกระจกทิ่มแทงลึกและอยู่ใกล้หัวใจของเขามากเกินไป"

หมอบอก เธอร่ำร้องไห้อย่างหนัก

จนกระทั่งครอบครัวของลิซ่ามา

แม่ของลิซ่ามองมายังเจนนี่ “ ลูกสาวของฉันรักเธอมากกว่าตัวเอง เธอทำอะไรลงไป?” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง ลิซ่ามีอายุมากกว่าแบมแบม เขาเป็นน้องชายที่ยืนอยู่ข้างหลังแม่ของเขา

**

เจนนี่กลับมาบ้านแล้ว เธอค่อยๆเปิดกระเป๋าใบเล็ก

เธอเห็นแหวนวงหนึ่ง และกระดาษแผ่นหนึ่งที่เขียนด้วยลายมือของลิซ่า

"เจนนี่

ฉันรักคุณมากนะ แม้ว่าคุณจะบอกฉันว่า 'ฉันไม่รักคุณอีกแล้ว' แต่ฉันจะยังคงรักคุณเสมอ ทำไมน่ะเหรอ? ก็เพราะว่าคุณเป็นคนคนนั้น คนที่ทำให้ฉันยิ้มได้ตอนมองไปที่คุณ คุณรู้ไหมว่าวันนี้ฉันไม่สามารถยิ้มได้เลยล่ะ เพราะคุณบอกว่าไม่ชอบที่ฉันจ้องมองคุณ ยังไงก็ตาม ฉันอยากแต่งงานกับคุณนะ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันซื้อแหวนวงนี้ ไม่รู้ว่าคุณจะชอบมันไหม ฉันรักคุณมากเหลือเกินเจนนี่

–ลิซ่า"

เจนนี่รู้สึกเจ็บบริเวณหน้าอก ความเจ็บปวดซัดกระหน่ำใส่เธอ

ลิซ่าไม่รู้ว่าเธอกับแทฮยองออกไปข้างนอกบ่อยครั้งและนั่นคือสาเหตุที่ว่าทำไมเจนนี่ถึงไม่มีเวลาสำหรับทั้งคู่

เธอต้องการที่จะขอโทษกับลิซ่า สำหรับการโกหก แต่ที่จริงแล้วออกไปเดทกับแทฮยอง เธอมีกลุ่มสังสรรค์ทุกวัน

"ฉันขอโทษลิซ่า...ฉันขอโทษ"

วันรุ่งขึ้นเพื่อนของเธอก็รู้เรื่องนี้

พวกเขาปลอบโยนเจนนี่ แต่เธอยังคงร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

"เธอรู้ไหม ถึงแม้ว่าเธอจะร้องไห้อาลัยอาวรณ์ ยังไงเธอก็ไม่สามารถพาเขากลับมาได้อีก" จีซูเพื่อนของเธอพูดขณะที่ลูบหลังของเจนนี่

**

/ 3 เดือนต่อมา /

เจนนี่กำลังจ้องมองหลุมฝังศพของลิซ่า

"ฉันรักคุณนะ รักมากเหมือนกัน ฉันรู้ว่ามันสายเกินไปที่จะบอกคุณ" น้ำตาหยดหนึ่งไหลออกมาจากดวงตาของเธอ

"รอฉันด้วยนะ"

แต่มันสายเกินไป ลิซ่าไปสู่สุขคติแล้ว

ที่มุมหนึ่งในห้องของเจนนี่ เธอกอดหมอนแน่น

แล้วพูดว่า...

"ถ้าฉันไม่ได้พูดสิ่งเลวร้ายกับคุณและเราไม่ได้เลิกกัน เรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นเลย"

เธอร้องไห้อย่างไม่สิ้นสุด

"ฉันขอโทษลิซ่า...ฉันเสียใจ"

**

"ลิซ่า!"

"เจนนี่?" เขาถามพร้อมหัวคิ้วย่นเข้า

เจนนี่วิ่งมาหาเขาและกอดแน่นๆ

"ฉันคิดถึงคุณ" เจนนี่พูด

เจนนี่เริ่มสะอึกสะอื้น จากนั้นลิซ่าก็ลูบเธอกลับมาพร้อมยิ้ม

"ฉันต้องการให้คุณมีความสุข ตอนนี้ไปหาคนอื่นเถอะ ฉันรักคุณนะ" ลิซ่าบอก

เจนนี่ตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองร้องไห้

มันเป็นแค่ความฝัน เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง

แต่เธอจะทำในสิ่งที่ลิซ่าพูด

เธอจะมีความสุขมาก แต่เธอจะไม่รักใครอีกแล้ว

นั่นเพราะว่าเธอรักเขามากเหลือเกิน

End