ทุกคนครับ.. ผมกำลังตกหลุมรักคนๆนึงอยู่ล่ะ

คนๆนั้นเป็นผู้ชายครับ เขาตัวเล็ก ใบหน้าเรียวเล็ก ตาโตๆ จมูกน้อยๆและค่อนข้างจะขี้อายด้วย เวลาผมหันไปมองเขาแล้วส่งยิ้มให้ เขาก็จะรีบหลบหน้าผม ตอนแรกผมก็ไม่ได้อะไรกับเขาหรอกจนกระทั่งเพื่อนของเขาที่เป็นเพื่อนร่วมทีมชมรมบาสกับผมมาบอกนั่นแหละ

ว่าคนๆนั้นเองก็กำลังแอบชอบผมอยู่

ผมพยายามอยู่หลายครั้งในการที่จะเจอกับเขาและสารภาพรักกับเขา แต่เขาก็หนีผมทุกครั้งเลย

แต่ผมไม่ยอมแพ้ จนกระทั่งวันนี้..

" อย่าหนีฉันสิ " ผมร้องท้วงเขา เขายืนนิ่งโดยที่ยังหันหลังให้ผมอยู่ ผมถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง ค่อยๆเดินเข้าไปหาเขา เชื่อไหมว่าตอนนี้ระยะห่างของเราคือสองเมตร และนั่นคือระยะที่ใกล้ที่สุดแล้ว

" มะ.. มีอะไรกับ.. ระ.. เราหรือเปล่า " เขาพูดโดยที่ยังหันหลังให้ผมอยู่ ผมหลุดขำออกมาเล็กน้อย

" หันหน้ามาสิ แล้วจะบอก " ผมบอกกับเขา และเขาก็ยอมหันมาแต่โดยดี

"..."

" เป็นแฟนกับฉันนะ " พูดออกไปจนได้ ผมพูดแล้วยิ้ม ส่วนเขาก็ยังคงงงๆและตกใจกับคำพูดของผมอยู่พอตัว

"..."

" ฉันรู้นะ ว่านายแอบชอบฉันอยู่ใช่ไหมล่ะ " คำพูดของผมทำให้เขาตกใจมากกว่าเดิม เขาก้มหน้ามองดูพื้น แอบน้อยใจอยู่เหมือนกันนะเนี่ย

" พื้นนั่นมันมีอะไรน่ามองกว่าหน้าฉันอีกหรือยังไง " ผมบอกเขา ไม่ได้ตั้งใจจะดุเลยนะเนี่ย

" ก็เรา.. เขินนี่นา "

คนบ้าอะไรน่าจับฟัดแก้มชะมัด

" คำตอบล่ะ ? "

" อืม ตกลง "

นั่นแหละครับ ผมกับเขาก็ได้เป็นแฟนกัน ผมสัญญาเลยว่าจะรักเขาไปตลอด

รักลีแทยงผู้ขี้อาย..

.

.

FIN