จุดใหญ่ ๆ บนผืนผ้าใบแห่งชีวิตที่ทำให้มุมมองต่อโลกเปลี่ยนไปตลอดกาล ความใฝ่ฝัน ความโศกเศร้า ความสุข รวมไปถึงเป้าหมาย 

แต่เมื่อได้ออกไปสู่โลกแห่งความเป็นจริง โลกที่ไม่มีใครคอยปกป้องเสียงหัวเราะ โลกที่น้ำตาเป็นเพื่อนคู่ใจ โลกที่ได้ยินเสียงพ่อแม่ผ่านเพียงโทรศัพท์ โลกที่การพบเจอพวกท่านช่างแสนยากเย็น โลกที่แม้จะไม่มีเวลาให้หายใจ แต่กลับเพิ่มพูนความเครียดอย่างสาหัสได้ง่ายดาย

ณ ขณะที่ย่ำก้าวเข้าไปแล้ว ฉันจึงเข้าใจความจริง ความจริงที่ว่าจุดเปลี่ยนไม่เคยเกิดขึ้นทีเดียวร้อยเปอร์เซนต์ 

แต่มันคือร่างหลอมรวมของการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นในยามค่ำคืนของทุกคืน ยามเดินไปตามท้องถนน ยามได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งสิ่งที่เราหลงใหลและสิ่งที่เรารังเกียจ ยามได้สูดอากาศสดชื่น ยามหัวใจพองโตเมื่อได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก และแม้ในขณะนั้นเราจะยังไม่รู้ว่าเรารักมันขนาดไหน แต่จุดเปลี่ยนจะค่อย ๆ กระซิบกับเราอยู่ดี 

เช่นนี้เองประสบการณ์จึงเป็นสิ่งแสนล้ำค่า

เพราะมันบอกกับเราเสมอว่าเรากำลังจะเป็นผู้ใหญ่

และแม้มันจะยาก

แต่ที่สุดแล้ว ตัวเราหลัง turning point 

จะเติบโตจากบาดแผลเหล่านั้นได้อย่างสวยงาม