เราชอบกินเต้าหู้ไข่มาก แต่จริงๆ จะเรียกว่ากินเต้าหู้ชนิดอื่นไม่เป็นมากกว่า อย่างเต้าหู้ญี่ปุ่นสีขาวๆ ที่ใส่มาในซุปมิโสะนี่กว่าจะกินได้แต่ละก้อนนั้นแสนยากเย็น เพราะมันเหม็นๆ บอกไม่ถูก ตอนเด็กๆ แม่เคยพยายามหัดให้กินเต้าหู้อื่นบ้าง เพราะมันถูกกว่าเต้าหู้ไข่ แต่ทำยังไงก็ไม่กิน แหวะตลอด เมินตลอด แม่เลยถอดใจ จะกินอะไรก็เรื่องของมึง

เต้าหู้ไข่สำหรับเรา เกิดมาเพื่อทำแกงจืดเต้าหู้หมูสับเท่านั้น ไม่เคยคิดนอกลู่นอกทางเป็นอื่น แล้วแม่ก็ทำให้กินแต่เมนูนี้ โดยจะเลือกใช้แค่เต้าหู้ไข่ยี่ห้อนางพยาบาลเท่านั้นด้วย แม่บอกว่าเป็นเต้าหู้ไข่ที่อร่อยที่สุด ยี่ห้ออื่นนั้นไม่ควรค่าแก่การกิน (แม่เรานี่ก็เวอร์) แล้วยี่ห้อนี้จะแพงกว่ายี่ห้ออื่นหนึ่งบาทเสมอ จำได้ว่าแต่ก่อนหลอดละ 7 บาท ขนาดราคานี้ สำหรับเราในตอนนั้นยังว่าแพงเลย มองว่าเป็นอาหารชั้นรอยัลคลาสมาตลอด อยากจะกินแบบไม่อั้นซักสี่-ห้าหลอด แต่มีเงินพอซื้อแค่สองหลอด เลยต้องเดินคอตกถือเต้าหู้ไข่เศร้าๆ กลับบ้าน

พอโตขึ้นมา จากเดิมที่หาซื้อเต้าหู้ไข่ได้แค่ตามตลาด หรือแผงขายหมู ก็เริ่มมีวางขายในร้านสะดวกซื้อแล้ว จำได้เลยว่าครั้งแรกที่เห็นมันวางอยู่ในเซเว่นที่หอในมหา'ลัย นี่โคตรตื่นเต้น แต่ก็ยังสงสัยว่าใครมันจะอยากกินแกงจืดเต้าหู้กันขนาดนั้นวะ แล้วก็ต้องช็อคซ้ำซ้อนเข้าไปอีก เมื่อเจอว่า มีคนเอาเต้าหู้ไข่ให้พนักงานเวฟ แล้วบีบซอส (สมัยนั้นเซเว่นยังเป็นซอสใส่ขวดให้บีบอยู่) กินหน้าตาเฉย

โลกของอีนิดนกเปลี่ยนไปเลยนับแต่บัดนั้น...

โอ..ฟัคม้า โลกนี้มันมีคนที่กินเต้าหู้ไข่เปล่าๆ ด้วยโว้ย แล้วทำไมแม่ถึงหลอกเราว่ามันทำได้แค่แกงจืดเท่านั้น หลอกกันนี่นา บ้าที่สุด (แม่บอก: "ไม่ได้หลอกโว้ย คิดเองทั้งนั้น") แต่หลังจากนั้นมา เราก็มองเต้าหู้ไข่เปลี่ยนไปเลย แล้วก็เริ่มค้นพบเมนูใหม่ๆ (ที่คนอื่นมองว่าเก่า) อันทำจากเต้าหู้ไข่ เช่น ไข่เจียวเต้าหู้ไข่, เต้าหู้ผัดกะเพรา, เต้าหู้ทรงเครื่อง

ยิ่งพอไปเจอเต้าหู้ไข่ในฟอร์มทอด ยิ่งตะลึงเข้าไปใหญ่ จะบ้าเหรอ เต้าหู้อันแสนนุ่มนิ่มมันจะไปทอดได้ยังไง เจ้าคนทอดนั้นต้องมีฝีมือขนาดไหน ถึงจะทำให้เต้าหู้มันเกรียมโดยไม่เสียรูปทรงได้ อยากจะเข้าไปฝากตัวเป็นศิษย์

จนพอได้มาลองทำเอง ก็พบว่า เออ มันก็ไม่ได้ยากนี่หว่า..

ค่ะ พอโตมา เต้าหู้ก็ไข่ท้าเงินเฟ้อขึ้นมายืนราคาที่หลอดละ 9-10 บาท กลายเป็นของที่ราคาเอื้อมถึงสำหรับตัวเราในตอนนี้ไปแล้ว จะซื้อมากินเยอะแค่ไหนก็ได้ เพราะงั้น เวลาไปช้อปปิ้งข้าวของในซุปเปอร์มาร์เก็ต หรือไปตลาดทีไร ก็จะต้องหยิบเต้าหู้ไข่มาติดตู้เย็นไว้หลอดสองหลอด เพื่อให้อุ่นใจว่า ถ้าวันไหนคิดไม่ออกว่าจะทำอะไร ก็จะมีเต้าหู้ไข่เป็นเพื่อนแท้เพื่อนตายแน่ๆ ก็เลยเป็นตอนนี้แหละ ที่ได้ลองเอาเต้าหู้ไข่มาทอด เพื่อพิสูจน์ว่ามันยากอย่างที่เคยคิดใช่มั้ย แล้วก็เจอว่ามันไม่ยากจริงๆ ด้วย แค่ต้องใช้น้ำมันให้ท่วมหน่อย เพื่อให้มันสุกเป็นสีทองทั่วถึงง่ายขึ้น แล้วก็ระวังอาการเต้าหู้ระเบิด น้ำมันกระเด็น ที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้ นอกนั้นก็ไม่ได้มีอะไรยากเลย

พอทำเป็นแล้วก็มันมือ ลองทำน้ำซอสราดดู ก็ลอกๆ จากเวลาไปกินตามร้านข้าวแกงนั่นแหละ อย่างรอบนี้ลองทำน้ำราดแบบน้ำแดง เพราะอยากได้รสชาติแบบหวานอมเปรี้ยว เลยใช้ซอสพริกผสมกับซอสมะเขือเทศ คลุกมั่วๆ ไป แล้วเอาไปผัดกับหมูสับ หอมใหญ่ แครอท ปรุงรสชาติให้ถูกใจ แล้วโยนต้นหอมลงไป เสร็จแล้วก็ตักราดบนเต้าหู้ที่ทอดจนเหลืองสวยได้ที่ เป็นอันเสร็จเมนูมื้อเช้า

จริงๆ ถ้าไม่อยากเสียเวลา ก็ไม่ต้องทอดเต้าหู้ก็ได้นะ เอาลงไปผัดกับหมูเลยก็พอได้อยู่ อย่างเราชอบเอาเต้าหู้ไข่ลงไปผัดกับกะหล่ำปลีและหมูสับ ใส่ไข่เข้าไปอีก อันนี้ลอกจากร้านข้าวแกงตรงรถไฟฟ้าช่องนนทรี เอาไว้วันไหนทำแล้วจะมาเขียนเก็บไว้


ส่วนผสม
- เต้าหู้ไข่ ถ้าเชื่อแม่เราก็จงใช้ยี่ห้อนางพยาบาล
- หมูสับ
- หอมใหญ่ ซอยยิกๆ
- แครอท ซอยถี่ๆ
- ดีเจต้นหอม
- (ที่จริงควรใส่มะเขือเทศลงไปซักหน่อย แต่ไม่มีอ่ะ)

เครื่องปรุง
- ซอสมะเขือเทศ + ซอสพริก ผสมมั่วๆ แต่ซอสมะเขือเทศต้องมีอัตราส่วนเยอะกว่า
- น้ำตาล
- ซีอิ๊ว
- น้ำมันหอย
- มีอะไรก็ใส่ไปเหอะ