อยู่ดีๆก็ส่งรูปนี้มาให้
ตอนแรกที่เปิดดู ใจก็คิดว่า "ส่งผิดคนป่ะวะ"
จำไม่ได้ว่าตอนนั้นถามอะไรไปมั้ย... ย้อนไปอ่านก็ไม่เจอ
ที่แน่ๆคือ "ข้อความข้างบน" ไม่ใช่ของเค้าแน่ๆ
หลายวันแล้วนะ ที่ย้อนกลับไปอ่านข้อความตั้งแต่แรกที่คุยกัน
ใช่ เมื่อต้นปีที่แล้วไง
FEB, 2018
ในวันที่โลกเหวี่ยงคนนึงมาให้
ข้อความส่วนใหญ่ไม่ได้บ่งบอกเลยว่า "จะคุยกันมาถึงทุกวันนี้"
ในตอนนั้น ประโยคที่คุยกันบ่อยๆ คือประโยค"เสี่ยวๆ"
แน่นอนว่าคนเสี่ยว ก็คือเค้าเอง กลับไปอ่านแล้ว คือ "เสี่ยวจริงจังมาก"
คุณเก่งเนาะที่คุยกับเค้าได้ เค้ากลับไปอ่านเค้ายังรำคาญตัวเองเลย
ช่วงแรก...ที่คุยกัน
เหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่าง ที่ทำให้อยากคุยไปเรื่อยๆ
ถ้าว่างคือคุย จับโทรศัพท์คือแชท
ที่ย้อนกลับไปอ่าน ดูเหมือนว่านานๆคุณจะตอบ นานๆเราถาม
ในช่วงที่ว่างก็จะรัวๆหน่อย
พอมาย้อนดูแล้ว ที่คุยกับคุณได้นานคงเป็นเพราะ
เค้าไม่ต้องอึดอัดใจกับคำถาม เพราะคุณไม่ค่อยถามอะไรอยู่แล้ว
เค้าไม่ต้องมาฟอร์มเคร่งขรึม หรือมีมาดอะไรมากนัก ตอนคุยกับคุณ
เค้าไม่ได้รู้สึกอะไร แค่ยิงมุกเสี่ยวไป แล้วคุณไม่ด่าอะไรก็ดีละ
จาก วัน เป็น สัปดาห์
จาก สัปดาห์ เป็น เดือน
เราก็ยังคุยกันไปเรื่อยๆ หัวข้อการคุยในแต่ละวัน
"ไม่มีสาระ" อะไรเลย มีแต่ "ความสบายใจ" ล้วนๆ
การคุยกันแบบไม่คาดหวังอะไรมาตั้งแต่ต้น
ทำให้ทุกอย่างดูผ่อนคลาย สบายๆ
และกลายเป็นกิจกรรมในแต่ละวันไปในที่สุด
ผ่านไป 2 เดือน
การคุยกัน กลายเป็น 1/4 ในชีวิต
จากคุยธรรมดาๆ ก็กลายเป็นว่ารอเวลาที่จะได้คุยกันอีก
จากที่เคยเข้านอนตรงเวลา ก็กลายเป็นว่าต่อเวลาให้ได้คุยกันเยอะขึ้น
ตอนนั้นก็เริ่มรู้แล้วว่า "มันดีจริงๆนะกับการมีใครสักคนนึงให้share"
แต่ยังไม่แน่ใจว่ามันจะดีไปแบบนี้เรื่อยๆมั้ย หรือไม่นานก็ผ่านไป
แทบจะทุก moment ในชีวิตถูกแบ่งปันให้คนคนนึง
ความรู้สึกดี ความรู้สึกhappy และการได้รับการเติมเต็ม เกิดขึ้นอย่างช้าๆ
หลังจากนั้น ......ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร
ความมั่นใจว่า "อยากจะมีคนคนนี้อยู่ในชีวิตไปนานๆ"
ชัดเจนขึ้น ชัดเจนจนรับรู้ได้ว่า "จะไม่ปล่อยให้ผ่านไป"
จะผิดหวัง เสียใจ ซ้ำมาซ้ำไปสักกี่ครั้ง มันก็คุ้มแล้ว
ที่ได้พยายามทำทุกอย่างเต็มที่ที่สุดเท่าที่อยากทำและทำได้
จนกระทั่งตอนนี้......เกือบ 1 ปีแล้วนะ
ถึงจะไม่สมหวัง และยอมรับได้ว่าวันนั้นมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นจริงๆ
"ได้แค่นี้ ก็ดีมากแล้ว" ? "คงไม่ขออะไรอีก"
และคุณก็เป็นส่วนใหญ่ในชีวิตเราไปซะแล้ว
"พื้นที่ส่วนตัว" ของเราคือ "พื้นที่ที่มีคุณอยู่"
ไม่ว่าจะร้อน จะหนาว จะเทศกาลไหน
"เวลาที่มีคุณอยู่ เป็นเวลาที่มีความสุขที่สุด"
ถ้าบอกว่า "อยู่แบบนี้ไปนานๆนะ"
จะทำให้ลำบากใจเกินไปมั้ย
ใช้คำว่า "รู้จักกันไปเรื่อยๆ" จะสบายใจกว่ารึป่าว
^^
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in