เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เดินทางไกลสู่โลกของการทำงานSasikan Jontapa
บอกลาการฝึกงาน
  • เวลาผ่านไปเร็วโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
    ความรู้สึกนี้คงเหมือนกับแม่ที่เลี้ยงลูกมาตั้งแต่ตอนตัวเล็กจนอุ้มด้วยแขนข้างเดียว
    จนตอนที่ลูกตัวสูงใหญ่แซงแม่ไปแล้ว

    เผลอเพียงเดี๋ยวเดียว การฝึกงาน 50 วันก็ได้ผ่านพ้นไป และถึงคราวที่ต้องบอกลา



              เพื่อเป็นการอำลาบันทึกการเดินทางในครั้งนี้อย่างสวยงาม เราจึงจะเล่าสิ่งที่เราได้เรียนรู้จากการฝึกงานในครั้งนี้ และสิ่งที่ทำให้ชีวิตของเรากำลังจะเปลี่ยนไป


              อย่างแรกที่จะเล่าคือข้อเสีย ที่เห็นอย่างชัดเจนที่สุดคือที่นี่อาจไม่เหมาะกับคนที่กระตือรือร้นอยากเรียนรู้ อยากทำงาน และอยู่เฉยไม่ได้ หรือคนที่ต้องการเวลาเข้างานและเลิกงานที่แน่นอน เพราะที่นี่ตรงกันข้าม งานที่ได้รับมอบหมายขณะฝึกงานค่อนข้างน้อย มีช่วงที่ว่าง และมีช่วงที่ยุ่ง เหมือนได้ซ้อมเป็นฟรีแลนซ์จริง ๆ !


              สำหรับเราถึงแม้ว่านี่จะเป็นข้อเสีย แต่ทำให้เราค้นพบบางอย่าง ที่จะเปลี่ยนความคิดของเราต่อจากนี้ไป เราค้นพบจากการฝึกงานที่นี่ว่าเราชอบงานฟรีแลนซ์ เราชอบอิสระในการบริหารเวลาเพียงแค่ส่งให้ทันกำหนด เราชอบการรับงานนอกอื่น ๆ เพื่อเปิดประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่ท้าทายมากยิ่งขึ้น และได้ปรับเปลี่ยนอารมณ์รวมไปถึงหน้าที่การทำงาน ไม่มีซ้ำ ไม่จำเจ ไม่น่าเบื่อ


              เราจัดข้อนี้อยู่ในข้อเสียเพราะความคิดที่ว่าช่วงฝึกงานที่มีพี่เลี้ยงสอนเรา บอกเราอย่างใจเย็นอยู่จึงอยากลองทำอะไรหลาย ๆ อย่างให้ครบและคุ้มกับช่วงเวลา 50 วัน แต่เราคิดว่าเรายังได้ลองแค่ไม่กี่อย่างเท่านั้น ซึ่งในข้อเสียนี้ยังมีข้อดี เพราะหลังจากหมดช่วงฝึกงานนี้ไปแล้ว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเหล่าพี่เลี้ยงฝึกงานยังคงอยู่ เรายังได้รับมอบหมายให้จัดกิจกรรม Reading Club ต่อไป และยังได้ชวนเพื่อน ๆ ในสาขามาเป็นผู้เล่านิทานด้วย


              หลังจบการฝึกงานในครั้งนี้ ชีวิตของเราเปลี่ยนไปทันที ถึงจะไม่มาก แต่ถือว่าเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่สำหรับนิสิตรุ่นโควิดเรียนออนไลน์อยู่บ้านไม่เคยออกไปพบเจอใครมากนัก คือการได้รู้จักผู้คนในแวดวงหนังสือนิทานนอกเหนือจากคุณครูในสาขาทั้ง 5 คน ผู้คนที่ทำงานเกี่ยวกับหนังสือ ผู้คนที่ทำงานเกี่ยวกับเด็ก ๆ ที่เราจะได้เข้าไปอยู่ในแวดวงนั้นในอนาคตอันใกล้นี้ หรืออาจจะเข้าไปอยู่ในนั้นแล้วโดยไม่รู้ตัว!


              ตอนนี้เราได้ยื่นมือและขาเข้าไปอยู่ในวงการเรียบร้อยแล้ว เกิดเป็นความอุ่นใจของเด็กใกล้เรียนจบคนหนึ่งว่า เราจะไม่มีทางรู้สึกว่างเปล่า หรือโดดเดี่ยวเพราะไม่รู้จักใครเหมือนกับก่อนที่จะได้ฝึกงาน!




    ช่วงเวลาการฝึกงาน 50 วันที่จะเปลี่ยนชีวิตของเรา


    50 วันที่จะทำให้ช่วงเปลี่ยนผ่านจากนิสิตสู่วัยทำงานไม่ว่างเปล่า


    50 วันที่ทำให้ค้นพบตัวตนของตัวเอง และของเด็ก ๆ


    50 วันที่ช่วยเติมเต็มความรู้สึก
    ให้มีความกล้ามากพอจะออกเดินทางสู่โลกของการทำงานในแต่ละวันต่อจากนี้

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in