ผู้เขียน : ดังตฤณ
สำนักพิมพ์ : ฮาวฟาร์
จำนวนหน้า : 255 หน้า
ราคา : 59 บาท และ สามารถอ่านฉบับอีบุ๊คได้ฟรีจากเว็บไซต์ dungtrin.com
คุณผู้อ่านเป็นแบบเราบ้างหรือเปล่า เวลาที่อ่านหนังสือมาเรื่อยๆแล้วเนี่ย จะมีลิสต์นักเขียนกลุ่มหนึ่งเป็นนักเขียนคนโปรด/นักเขียนในดวงใจ พออ่านงานเขาจบเล่มหนึ่ง เราก็จะเสาะแสวงหาผลงานของเขามาอ่านต่อไปเรื่อยๆ ไม่สิ้นไม่สุด
"คุณดังตฤณ" คือหนึ่งในนักเขียนคนโปรดของเรา
จาก "เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่ม ๑" สุดท้าย เราก็อ่านเตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัวครบสิบสองเล่ม แล้วก็ไปอ่านเล่มอื่นๆต่อ เช่น รักแท้มีจริง, มีชีวิตที่คิดไม่ถึง ฯลฯ
รวมไปถึง "เสียดาย คนตายไม่ได้อ่าน" ด้วย
และสำหรับผู้ที่สงสัยว่า "เสียดาย คนตายไม่ได้อ่าน" มีเนื้อหาคร่าวๆ อย่างไรบ้างนั้น
ขอเชิญทัศนาความเห็นด้านล่าง...ดังต่อไปนี้
มีสักคนบ้างไหม ที่ส่องกระจกแล้วเคยถามตัวเองว่า เราเกิดมาทำไม/เกิดมาได้อย่างไร?
โลกนี้ไม่มีอะไรบังเอิญ การได้เกิดเป็นมนุษย์ก็เช่นกัน
"เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน" จะพาผู้อ่านท่องไปในเนื้อหาเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ เริ่มต้นด้วย "เกิดได้อย่างไร" ที่อธิบายว่าเหตุใดคนเราจึงมาเกิดเป็นคนได้ ต่อด้วยคุณสมบัติที่ทุกคนเฝ้าฝัน นั่นคือ ทำไมสวยหล่อ ทำไมรวย ทำไมฉลาด ต่อด้วย "ตายแล้วไปไหน" ที่พาผู้อ่านไปเยี่ยมชมภพภูมิต่างๆอย่างคร่าวๆ ตั้งแต่ในนรกไต่ขึ้นไปจนถึงภาวะที่ไม่ต้องกลับมาเกิดอีกต่อไป ปิดท้ายด้วย "อยู่ไปทำไม" เพื่อเสาะหาแก่นสารของความเป็นมนุษย์ และครอบคลุมแม้กระทั่งคำถามยอดฮิตที่ว่า "จะพบเนื้อคู่ได้อย่างไร" ซึ่งถูกบรรจุเนื้อหาอยู่ในเล่มเช่นกัน
นอกจากการได้คำตอบของที่มาใน "สิ่ง" ที่ผู้อ่านมี/อยากได้อยากมี เช่น ทรัพย์สินหรือปัญญา และได้เที่ยวท่องไปดูสิ่งมีชีวิตในภพภูมิต่างๆตั้งแต่สัตว์นรกยันเทวดา แล้ว ผู้อ่านยังจะได้เห็นถึงความสำคัญของการให้ทานและรักษาศีล อันถือเป็นมนุษยธรรมขั้นพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ ซึ่งไม่ได้สำคัญแค่ทำให้เกิดมาเป็นมนุษย์ แต่ยังเป็นตัวแปรสำคัญที่จะเลือกชีวิตขณะนี้และภพภูมิให้แก่เจ้าชะตาได้ในภายภาคหน้า
และเช่นเคย ตามสไตล์ของคุณดังตฤณ หนังสือเล่มนี้ก็ยังบรรจุเนื้อหาเชื้อชวนให้ผู้อ่านปฏิบัติภาวนาเพื่อเตรียมตัวออกจากสังสารวัฏ ด้วยสรรเสริญว่าเป็นที่พักชั้นดีอันเป็นนิรันดร์ เมื่อเข้าถึงแล้วจะไม่พบกับความเปลี่ยนแปลง ไม่พบทุกข์ ไม่พลาดพลั้งร่วงหล่นสู่นรกอีกเลย ชั่วกาล โดยท้ายเล่มจะมีวิถีทางในการปฏิบัติตั้งแต่ชั้นเบื้องต้น เพื่อกรุยทางสู่ก้าวแรกแห่งนิพพาน นั่นคือ..โสดาบัน
ส่วนจะปฏิบัติตามได้สักแค่ไหนนั้นอีกเรื่องนึง ขึ้นอยู่กับบุญกรรม การกระทำ และความตั้งใจในการฝึกของผู้อ่านเป็นสำคัญ
"เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน" มีเนื้อหาที่สนุกหลายบททีเดียว บทเรื่องเกิดมาทำไม ก็สนุก ทำให้หวนนึกถึงตัวเองว่ามีทุนรอนอยู่เท่าไรในชีวิตชาตินี้ และนึกไปต่อว่า หากอยากจะมีในสิ่งที่ยังไม่มีหรือต่อยอดสิ่งที่มีแล้วให้เพิ่มขึ้นไปอีก จะต้องฝ่าฟันอะไรสักเพียงไหน ส่วนเรื่องภพภูมิต่างๆก็สนุก เพราะเหมือนได้ข้อมูลใหม่ในสิ่งที่ตนเองยังไม่รู้ อ่านไปอ่านมาก็หนาวๆร้อนๆว่า เอ๊ะ แล้วที่ทำๆมาในชาตินี้เนี่ย จะทำให้ต้องไปเป็นสหายแห่งสัตว์นรกกับเขาบ้างหรือเปล่า (ภาวนาว่าอย่าเลย) นับว่าเป็นหนังสืออีกเล่มที่อ่านไปได้เรื่อยๆ และอ่านซ้ำได้เป็นระยะๆ อย่างไรก็ดี ส่วนที่อ่านแล้วมีปัญหาที่สุดคือส่วนสุดท้าย เพราะอ่านแล้วชอบข้าม เนื่องจากฝึกสมาธิตามเขาไม่ได้สักที ถ้าวันใดบุญถึงและความมุ่งมั่นมี หวังว่าจะฝึกสมาธิได้บ้างสักครั้ง
เพราะก็อยากได้กับเขาเหมือนกัน นิพพาน (แย่แล้ว เกิดตัณหา เป็นกิเลสขึ้นมาซะงั้น)
คำเตือนข้อแรกของการอ่านหนังสือเล่มนี้ทั้งเล่ม คืออย่าอ่านตอนกำลังกิน และกำลังจะนอน เพราะท่อนที่เกี่ยวด้วยสัตว์นรกนั้น....คิดตามแล้วสยองเอาเรื่อง
คำเตือนข้อสองมีว่า หากให้เด็กอ่านควรมีผู้ใหญ่คอยให้คำชี้แนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่อนเรื่อง...ชายหญิงสัมผัสกันเพียงใด ศีลข้อสามจึงจะทะลุ เพราะมีเนื้อหาหมิ่นเหม่พอประมาณ
นอกจากนั้นก็....สามารถอ่านไปได้จนจบ
หากใครมีความต้องการอ่านหนังสือแนวพระพุทธศาสนา แต่เกรงว่าอ่านแล้วจะเครียดหรือง่วงเกินไป ลองเริ่มอ่านจากหนังสือแนว "ธรรมะประยุกต์" ของคุณดังตฤณดูก่อนก็ได้
อาจถูกจริตก็ได้ ใครจะรู้
หากสนใจหนังสือสามารถหาอ่าน(แบบอีบุ๊ค)ได้ฟรีจากเว็บไซต์ dungtrin.com ส่วนหากสนใจซื้อหาเก็บไว้อ่าน เท่าที่เช็คจากเว็บไซต์ ที่ซีเอ็ดหรือร้านนายอินทร์ก็มีค่ะ แถมเดี๋ยวนี้ยังมีหลายเวอร์ชั่นด้วยนะ มีฉบับที่เรียกว่า "ฉบับปฏิรูป" ซะด้วย (เราอ่านเวอร์ชั่นไหนหว่า?)
ราคาก็ไม่แพงด้วยค่ะ
ขอให้สนุกกับการอ่านหนังสือค่ะ
ก่อนจบ ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ เนื่องจากตั้งแต่ประมาณ 2 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นมา ทาง minimore เปลี่ยนรูปแบบเว็บใหม่ ผลที่เกิดขึ้นคือ งานเขียนเรา...ไม่มีคนอ่านเลย (คาดว่าหาเจอยาก)ตั้งแต่วันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นไป เราจึงตัดสินใจกลับไปเขียนเรื่องราวในบล็อกเดิมของเราแทน คุณผู้อ่านที่ถูกจริตในงานเขียนของเรา สามารถติดตามไปอ่านได้ที่
https://alwaysfay.blogspot.com/2023/02/blog-post.html
ขอบพระคุณสำหรับการติดตาม และขอบคุณทาง minimore ที่ให้พื้นที่เราได้ขีดๆเขียนๆเรื่องราวตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้
จนกว่าจะพบกันใหม่
สวัสดีค่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in