- เหตุผลที่ซื้อ
เหมือนกับบทที่ก่อน ๆ คือเป็นแฟนหนังสือเฮัียวิชัย (นี่คือข้อดีของ Brand Loyalty)

- เนื้อหา
เกี่ยวกับผู้เขียน ภรรยา และสมาชิกร่วมทริปอีก 2 ท่าน ไปเที่ยวญี่ปุ่น พร้อมกับมีแผนไล่กินอาหารชามยักษ์ที่ขึ้นชื่อลือชาตามร้านต่าง ๆ  ออกแนวบันทึกการเดินทาง เฮฮาตามประสาชาว Japaneed

- ความรู้สึก
โอเค มีเรื่องขำ ๆ จี้ ๆ  เฮฮา ซาบซึ้งนิด ๆ

- ความเห็น
ถ้าไม่เคยอ่านหนังสือของผู้เขียนมาก่อนเลย อาจจะไม่ค่อยอินเท่าไหร่ แม้หนังสือจะใช้ชื่อว่า "มิชชั่นกินพอสสิเบิล Japan Super bowl!" แต่อย่างที่ผู้เขียนชี้แจง ว่าจริง ๆ คืออยากไปเที่ยว แล้วมีเรื่องเพิ่มเติมมาเขียนหนังสือ เลยตั้งเป้าไว้อย่างนั้น (เที่ยวเป็นหลัก กินชามยักษ์เป็นรอง)

ทั้งนี้ทั้งนั้น โดยรวมเป็นบันทึกการเดินทางที่ญี่ปุ่น เล่าเรื่องผ่านสายตาผู้เขียน มีเรื่องปวดตับบ้าง แต่จะไม่มีข้อมูลมากถึงขนาดสารคดี ไม่มีข้อมูลแบบละเอียดตามร้านอาหารนั้น ๆ  จะมีเพียงข้อมูลคร่าว ๆ ที่ผู้เขียนประสบมา

ถ้าอยากได้ข้อมูลแบบละเอียดในเรื่องร้านอาหารชามยักษ์ หนังสือเล่มนี้จะไม่ใช่คำตอบ แต่ถ้าต้องการเรื่องเล่าบันทึกเดินทางอ่านชิว ๆ เรื่อย ๆ  โดยมีเรื่องอาหารชามยักษ์เป็นรอง ก็ถือว่าตอบโจทย์สำหรับผู้ที่ต้องการ

ความหนาของหนังสือกำลังดี อ่านแยกบทพอได้ แต่ถ้าทิ้งไว้นาน ๆ แล้วกลับมาอ่านก็อาจจะลืมเนื้อหาบทก่อน ๆ ได้ จึงควรอ่านเรื่อย ๆ ไปยาว ๆ จะดีกว่าครับ

- ฝากถึงผู้เขียน
หนังสือเล่มนี้ถือว่าผ่านในระดับ "โอเค" มาตรฐานผ่าน แต่ส่วนตัวคิดว่ายังดีได้กว่านี้เยอะ โดยเฉพาะชื่อหนังสือไม่ควรใช้ชื่อนี้อย่างแรง เพราะเมื่อเอาเรื่อง "กินอาหารชามยักษ์" ไว้บนหน้าปก คนอ่านย่อมจะให้ First Priority เป็นเรื่องการกินอาหารชามยักษ์ ไม่ใช่เรื่องบันทึกการเดินทางท่องเที่ยวเป็นหลัก (แม้ผู้เขียนจะอธิบายไว้ในเล่มแล้วก็ตาม)

ยิ่งขาดการทำการบ้านที่ดีพอ ไม่ได้เช็คกับทางร้าน ไม่ได้จองวันที่จะไปกิน ไปเจอร้านปิด ขาดการวางแผนไปกินที่ดี ย่อมทำให้รู้สึกผิดหวังสำหรับคนที่ตั้งใจจะอ่านเรื่องอาหารชามยักษ์แน่ ๆ  ซึ่งทุกอย่างสามารถป้องกันได้ตั้งแต่แรก

ดังนั้นถ้าจะเขียนเรื่องที่เกี่ยวกับอาหารจริง ๆ  จึงควรจะวางแผนล่วงหน้าแบบจริงจัง ให้โรงแรมจองให้เป็นเรื่องเป็นราวไปเลย และมีแผนสำรองในกรณีที่ร้านนั้น ๆ มีเหตุให้บริการไม่ได้ อาจจะมีการวางแผนเผื่อไว้ด้วย เช่น ตั้งใจจะไปกิน 15 ร้าน อาจต้องทำการบ้านเผื่อเป็น 20 ร้านไว้ก่อน เป็นต้นครับ