การลืมใครสักคน ถึงมันใช้เวลานานแต่ก็คงมีสักวันที่เราลืมมันได้
แม้ว่าความทรงจำมันจะมากมาย เพียงใดเขาเข้ามาทำให้รู้สึกดีๆ มากกว่าเพื่อนคนหนึ่ง
แล้วก็จากไปกับคำว่าเพื่อน เมื่อก่อนทุกครั้งที่เจอกันเราสองคนจะทักทายกันและกันตลอด
แต่ตอนนี้มันไม่มีแล้วคำๆ นั้น แม้แต่คำว่าเพื่อน เธอมีเขาเดินเข้ามาในชีวิตเขาและเธอดูรักกันดี
เราก็ดีใจ ...
ฉันเข้าใจแต่ก็ต้องร้องไห้ออกมา
น้ำตาที่วันนี้นั้นมันไหล
ไหลมาจากความยินดีที่มีในใจฉัน
อาจมองไม่เห็นถึงในความรู้สึกนั้น
ว่าจริงๆ ฉันนั้นรักเธอ
อยากขอให้เธอกับฉันเรากลับมาเป็น เพื่อนกันเหมือนเดิม
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้
เพื่อนที่มันรู้สึกมากกว่าเพื่อน วันหนึ่งถ้าใครคนใดคนหนึ่งรู้มันจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
ได้จริงๆ หรอกก็ไม่เห็นได้ ถึงแม้จะบอกว่าเราจะ เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม แต่ยังไงความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมหรอก เราไม่รู้ว่าที่ผ่านมาเขาจะคิดอะไรแต่ที่รู้เขาเคยบอกเราว่าเขาแศร์เรามาก
แต่ทำไมตอนนั้นเราไม่พูดว่าคิดอะไร ถึงตอนนี้ก็สายไปแล้ว
...สักวันหนึ่งเราต้องลืมเธอให้ได้ถึงแม้ต้องใช้เวลา...
ผู้ชายกับผู้หญิง ที่เป็นเพื่อนสนิทกัน ก็ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง มีความรู้สึกดีเกินเพื่อน
แต่มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่เราจะใช้เวลาลืมเขาได้ง่ายๆ การที่เราพยายามลืมใครสักคนยิ่งอยากลืมมันก็จะยิ่งคิดถึงทั้งเรื่องดีและเรื่องไม่ดีที่ผ่านมาด้วยกัน แต่ถ้าวันหนึ่งเราลืมมันได้จริงๆมันก็คงจะดี...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in