เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ย่างกุ้งไม่ค่อยโอJosept Kusama
2 เว่ลกั่มทู้ เมียนมาร์
  • เครื่องแลนดิ้งลงตอนสองทุ่มกว่าๆ ค่ะ
    ตอนลงมารับกระเป๋านี่ประทับใจมาก สภาพกระเป๋าไม่มีริ้วรอยใดๆ แต่สิ่งของอื่นที่โหลดมาด้วยกัน อยู่ในสภาพเหลือแต่ถุงปลอก ส่วนตัวของที่เอามา ล่อนจ้อนตามหลังมาใน 5 นาที 

    สวัสดีเมียนมาร์

    ถ้าคิดว่านี่คือการต้อนรับอันอบอุ่นที่สุดแล้ว ก็ผิดค่ะ

    ทันทีที่ก้าวพ้นประตูสนามบิน นักท่องเที่ยวอย่างเราคงประทับใจในบริการของคนพม่า ที่กรูกันมาช่วยขนของขึ้นแท็กซี่ให้ชนิดที่ว่าถ้าอุ้มกูได้ เอ๊ย อุ้มดิฉันได้ คงจะฉีกเป็นชิ้นๆ แบ่งกัน

    หลังจากได้รถ (มีคนมารับแหละ ไม่ต้องขึ้นแท็กซี่เอง อิ อิ) และเสียทิปเล็กๆ น้อยๆ ให้หม่องหนุ่มกำยำเป็นที่เรียบร้อย ก็ได้เวลาลงถนนพม่าของจริงค่ะ

    ตอนออกมาจากสนามบินสองทุ่มกว่าๆ เป็นอะไรที่คิดว่าคงไม่นานก็ถึงโรงแรมแล้วอาบน้ำนอน
    เหมือนมาต่างจังหวัดไกลๆ ของไทย

    แต่ที่ไหนได้ สิ่งที่บังคับเจอคือรถติดค่ะ
    ติดชนิดที่ว่าสุขุมวิทยังอาย แครายยังลาก่อน

    ด้วยความที่ไม่รู้เรื่องย่างกุ้ง และรถติดมากๆ ได้แต่ทำใจเปิดหูฟังทรมานโสตประสาทรอ 
    ที่นี่นอกจากรถติดแล้ว อีเลนสวนข้างๆ ที่โล่งจนน่าอิจฉามันยังเปิดไฟสูงทุกคัน แถมตีนผีทุกคันด้วย
    ลองนึกสภาพไฟวูบ แว่บ วูบ แว่บ มีเสียงแตร ปิ๊นๆ ๆ ๆๆ ๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆ ระรัว เป็นระยะระยะ สิคะ

    พอมองดูคันตัวเองแล้ว คุณพระ พี่หม่องนี่ก็เปิดไฟสูงเหมือนกันเลยนี่เจ้าคะ?
    ผ่านไป 30 นาที รถแบบไม่เขยื้อนเลย รู้สึกได้ว่าถ้าอยู่ต่อนานกว่านี้ ตาของดิฉันคงบอดสนิทเป็นแน่
    เลยหลับตาลง แต่พี่หม่องข้างๆ ยังคงจ้องถนนราวกับจะสิงมัน

    ลูกค้า (เพื่อนที่ชวนมาอบรมน่ะแหละ) บอกว่า ที่พม่าไม่มีไฟแสงจันทร์ ไม่ค่อยมีเส้นถนน เค้าเลยเปิดไฟสูงกัน และไม่ต้องห่วง ที่นี่ไม่มีมอเตอร์ไซค์ ปลอดภัยสุดๆ (ยิ้ม)

    ด้วยความที่นั่งหน้าเลยชะเง้อมองเส้นถนน 
    ตายห่าค่ะ เส้นถนนตีเบี้ยวไปมา 
    แถมท้ายด้วยสปีดของคนขับรถ ที่ฟาสต์ 7 ยังต้องหลบซ้าย เดวิลเมย์ครายต้องหลบขวา
    คือวิ่งๆ อยู่ พี่คนขับแกบีบแตรรัวๆ สักพัก อีรถจากไหนไม่รู้ โผล่มาจากซอยมืดๆ แล้วก็เบรก
    แต่พี่คนขับแกไม่ได้หัวเสียอย่างไรเลย กลับหักพวงมาลัยไปเลนสวนแวบหนึ่งแทน แล้วกลับมาเลนปรกติอย่างชิลๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นภายใน 10 วินาทีก่อนหน้า

    โอ้โฮ คุณพม่าต้อนรับดิฉันอบอุ่นมากค่ะ รู้สึกอบอุ่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
    รู้ถึงความรักชีิิวิตที่พ่อแม่ให้มา และได้รำลึกบทสวดมนต์ที่เคยสวดตอนเด็กๆ มาสงบจิตสงบใจ

     
    หลังจากสติล่องลอยไปไกล จนประมาณสี่ทุ่ม 
    ก็ถึงโรงแรมโดยสวัสดิภาพ และโทรมมาก
    ราตรีสวัสดิ์ค่ะ เมียนมาร์

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in