Distract myself with what is given Corpse All my stay unwritten I can try harder, I can better, I can do more but I know I won't And I know apathy, and I know acceptance and a lack of motivation is what they want
I can have beliefs and I can Wear them on my sleeve but I will do nothing about them just Stay in an look at screens. This life spent basking in the blue light.
ฉันสามารถมีความเชื่อและ
ใส่พวกมันไว้ที่แขนเสื้อแต่
ฉันจะไม่ทำอะไรกับพวกมัน
ก็แค่มองแต่หน้าจอ
ใช้ชีวิตนี้ไปกับการอาบแสงสีฟ้า
I can speak of change But in the end I feel ashamed Because although I can explain I do not act on what I say A waste of time is hearing what is on my mind
ฉันสามารถพูดถึงการเปลี่ยนแปลง
แต่ในที่สุดฉันรู้สึกละอายใจ
เพราะถึงแม้ฉันสามารถอธิบาย
ฉันไม่สามารถทำได้ตามที่พูด
การเสียเวลาคือการฟังเสียงในหัวฉัน
Mind, active trapped inside a stationary body. Down and out, I feel a constant sense of waiting.
ความคิด ทำงานติดอยู่ในร่างกายที่หยุดนิ่ง
ลึกลงไป ฉันรู้สึกถึงการรอคอยที่ยาวนาน
Pious reflections on thing I have only just come to understand, Riotious hypocricy bubbling from the lips of a lazy young man.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in