"ฮยอง... เบาเสียงลงหน่อย"
ซึงกวานกลับไปสนใจหนังสือบนโต๊ะตรงหน้าต่อ หลังจากคนที่เล่นเกมอยู่บนเตียงเงียบเสียงไป
"...."
แล้วเสียงดังโวยจากการเล่มเกมแพ้ของซึงชอล ก็ถูกแทนที่ด้วยเสียงกระซิบแผ่วที่ดังขึ้นข้างใบหูของคนน้อง
"ได้สิ"
ลมหายใจอุ่น ๆของซึงชอลกำลังเป่ารดข้างใบหูของซึงกวาน…
ก่อนใบหูนั้นจะค่อย ๆ ถูกระบายด้วยเลือดฝาดจนกลายเป็นสีแดงเรื่อ
Noisy
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in