(วันจันทร์, 24 ตุลาคม)
เบียร์ดี ๆ หนึ่งกระป๋อง ช่วยบรรเทาความเหนื่อยล้าในวันที่หนักหนาและหัวใจที่หม่นหมอง…
เกริ่นอะไรเชยชะมัด จะตีหนึ่งแล้วแต่ยังนอนไม่หลับเช่นเคย วันนี้เขียนงานไม่ได้สักบท เลยคิดว่าเขียนอะไรเล่น ๆ ลงบันทึกสักหน่อยดีกว่า ถือคติว่าอย่างน้อยก็ได้เขียน
ตั้งแต่ที่แกล้งหลอกพวกพี่ว่าจะไปเดท แดนนี่ก็หลบหน้าฉันเสียเฉย ๆ ฉันไม่รู้ว่าเขาจะงอนอะไรนัก ถามคำตอบคำ เค้กแครอทที่เคยตกลงกันไว้ก็ไม่ซื้อให้ เพราะอย่างนั้นฉันเลยจำเป็นต้องเลื่อนสนธิสัญญาทีรามิสุระหว่างเราสองคนออกไปก่อน ไม่แปลกใจเลยที่เขาเป็นลูกคนเล็ก แถมยังอายุน้อยที่สุดในกลุ่มชายวัยกลางคนบ้านนี้ด้วย (เด็กน้อยอะไรอย่างนี้นะ)
อีกสองคนที่เหลือ แน่นอนว่าเกล็นมีสติดีที่สุด เขาจำเคนเพื่อนบ้านของเราได้จึงไม่ได้วางมาดนักเลงหรืออะไรเทือกนั้น ส่วนมาร์ค… เอ่อ รายนี้ไม่ต้องพูดถึง นักเลงขนานแท้ พี่ใหญ่ของฉันขึ้นชื่อเรื่องหวงเกินเหตุไปหน่อยอยู่แล้ว
“พวกเขานึกว่าเราจะไปเดทกันนี่นะ”
เพื่อนที่เป็นเพื่อนร่วมงานและเพื่อนบ้านแค่นหัวเราะ เวลามนุษย์เราพูดถึงสิ่งที่ไม่มีวันเป็นไปได้ก็คงจะทำสีหน้าแบบนี้กันหมดแหละมั้ง ฉันนึกถึงภาพเคนตอนที่เขามองเข้ามาในบ้านหลังจากเกล็นเปิดประตูให้ เจ้าหนุ่มผู้น่าสงสารเหวอไปเลยเพราะโดนสองสายตาพิฆาตเล่นงานเข้าแบบไม่ทันตั้งตัว
“พี่ใหญ่กับพี่เล็กเธอจ้องเหมือนจะฆ่าฉันเลย ฉันว่าถ้ามาร์คหักแขนฉันได้เขาคงทำไปแล้ว”
น่าอับอายที่สุด ฉันทำเป็นหัวเราะแก้เขินพร้อมกับบอกเขาว่าอย่าใส่ใจเลย มาร์คกับแดนนี่ก็เป็นแบบนี้แหละ ฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
สรุปคือฉันแค่ไปร่วมงานเปิดนิทรรศการศิลปะประจำเดือนตุลาคม เพราะเห็นแก่ความสำคัญของมิตรภาพ และในทางธุรกิจเคนยังต้องวาดภาพประกอบให้ฉันอีกนาน หลังจากจบงานเรากับกลุ่มศิลปินไปดื่มฉลองด้วยกัน ปรากฏว่าเพื่อนของเคนคนนึงสนใจเกิดฉันขึ้นมา เขาเป็นช่างปั้นดินเผาหรืออะไรสักอย่างนี่แหละ (คือฉันเมาน่ะ) พ่อประติมากรชื่นชมหนังสือที่ฉันเขียน บอกว่ามันสวยงาม กระจัดกระจาย ไม่ได้สดใหม่ทว่ามีชีวิตชีวา สุดท้ายก็จบลงด้วยการถามว่าสุดสัปดาห์นี้อยากไปดูงานที่แกลเลอรี่ของเขาไหม ฉันก็เลยตอบเขาไปว่าฉันไม่ว่าง (เรื่องจริง) และฉันมีแฟนแล้ว (ไม่จริง) เพราะเห็นว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่สุดหากต้องการเลี่ยงตอบคำถามหรือบทสนทนาชวนอึดอัด ฉันแขยงความสัมพันธ์เชิงชู้สาว มันเป็นเรื่องไร้สาระ น่าปวดหัว
“มันไม่ได้เกี่ยวกับความเกลียดชังในสัมพันธ์เชิงชู้สาวของเธอเลย ลิซ เธอแค่ไม่ได้สนใจเขาเท่านั้น” คนหลังพวงมาลัยหันมาบอกตอนที่เขาจอดรถตรงหน้าบ้านพอดี เขายักไหล่ “แต่ก็แน่ล่ะ เธอมีแฟนอยู่แล้วจะไปสนใจคนอื่นได้ยังไง”
ตอนนี้เหล้าน่าจะสูบฉีดในร่างกายฉันแทนเลือด ฉันเวียนหัวและขี้เกียจเกินกว่าจะมานั่งหาคำตอบว่าที่เคนพูดหมายความว่าอย่างไร แต่ช่างเหอะ เพราะสิ่งที่ฉันต้องการที่สุดตอนนี้คือเงิน เวลานอนที่ครบแปดชั่วโมง และเงิน
ปัจฉิมลิขิต เขียนตอนเมา วะฮะฮ่า
อลิสา
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in