ฉันเชื่อในพลังแห่งการกอด ในทุกครั้งที่มีโอกาสได้วาดแขนกอดใครสักคนนั่นเป็นความทรงจำอีกส่วนในชีวิตของฉัน

ความชอบและไม่ชอบเกิดขึ้นและเปลี่ยนแปลงได้ ราวกับเหรียญที่มีสองด้าน ทุกๆสิ่งบนโลกมีสองด้านเช่นกัน

ฉันในวันที่กำลังเติบโต ถูกความท้อแท้ ความเหนื่อยยาก ความขี้เกียจ ความกดดันของตัวฉันเอง มันทำให้ฉันรุู้สึกเปล่าเปลี่ยว สิ้นหวังเกินกว่าจะลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง

ฉันขอเรียกชีวิตช่วงนี้ว่าช่วงฝืน ต้องฝืนและอดทนเพื่อทำให้สิ่งนั้นสำเร็จผล แม้ว่าในหลายคราจะขาดแรงบันดาลใจ แต่ฉันก็ยังหวังไว้เล็กๆว่าสักวัน ใจจะบันดาลแรง

ฉันอยากขอบคุณอาจารย์(ซึ่งมักแทนตัวเองว่าครู และเรียกฉันว่านิสิตมาตลอด) ที่อนุญาตให้ฉันได้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของท่าน การที่ฉันได้รับการกอดจากอาจารย์เช่นเดียวกัน 

วันนี้คงเป็นอีกหนึ่งวันในสมองของฉันที่จะจดบันทึกไว้ว่า ฉันไปหาอาจารย์พร้อมเพื่อนในกลุ่มหนึ่งคน และพวกเราได้หนังสือติดไม้ติดมือกันมาคนละ สองถึงสามเล่ม เป็นการยืมที่ไม่มีกำหนดเวลาคืน เป็นการยืมหนังสือที่ฉันเรียกว่าการส่งต่อความสุข

อาจจะด้วยวัยและมุมมองที่แคบของฉัน บางครั้งการฟังเรื่องราวจากคนที่มองโลกจากหลายมุมทำให้ฉันมีพลังขึ้นมา อยากบอกเพื่อนของฉันให้อดทนและพยายามไปด้วยกัน และอยากขอบคุณอาจารย์ที่มอบความอบอุ่น สายตาแห่งความห่วงใยให้ฉันและเพื่อน

ขอบคุณค่ะคุณครู

11/08/2017