เขียนฟิคหนึ่งพารากราฟให้คนที่รี ... ฟังดูเหมือนไม่มีอะไรมาก แต่ทำเอาฉันนอนตีหนึ่งครึ่ง บ่อเกิดจากความผิดพลาด การส่งสารผิด ทวิตไปเพราะอยากรีเควส อยากอ่านของคุณนักเขียนคนอื่นต่างหาก แล้วก็ไม่ได้แท็กตรง ๆ ด้วย แต่พอพี่ที่รู้จักรีเท่านั้นแหละ คนรีตามบึมเลย ไม่รู้ว่าเขารีแล้วหวังให้เราเขียนหรืออะไรกันแน่ แล้วก็ดันบ้าจี้ตามซะงั้น เขียนเมนชั่นหาคนที่รีเฉย ในส่วนของฟีดแบคนั้น... เงียบกริบ(จนอยากจะลบที่ทวีตไปแล้วทิ้ง ถถถ) คาดเดาไม่ถูกเลยจริง ๆ เพราะงั้นคนไม่รู้จักมารีเลยไม่กล้าแต่งไปให้แล้ว กลัวว่าเขาไม่อยากอ่านที่เราส่ง มันจะเสียสามจีโดยเปล่าประโยชน์เหมือนจะไม่เฟลแต่ความจริงเริ่มเองเฟลเอง 

รู้ตัวว่าเขียนอะไรสั้น ๆ ได้ แต่ถ้าเริ่มยาวจะหาแก่นงานของตัวเองไม่เจอ อีกอย่างเรายังเติมสีให้งานไม่เป็น งานส่วนใหญ่ที่เขียนออกมาจนจบมันเลยโทนเดียวกันหมด ทั้ง ๆ ที่อยากเขียนแบบอื่นบ้าง แต่ทำไมย้ากยาก เฮ้อ แต่ดีหน่อยสอบเสร็จแล้ว เหลือปั่นงานอีกมหากาพย์ โอย สลบ สู้

แวะมาบ่นอีกแล้ว เริ่มไม่เขียนตามหัวข้อมาพักใหญ่แล้วด้วย ฮา เอาไงต่อดี...

w.allflower