เขาปากหวานใช่ไหมล่ะ? เขาดูเหมือนจะเป็นคนเจ้าชู้ใช่ไหม? ตอนเเรกฉันก็คิดอย่างนั้นนั่นเเหละ เเต่ไม่น่าเชื่อว่าเขาไม่เคยนอกใจฉันเลยตั้งเเต่ตอนคบกัน

ตอนเลิกงานถ้าเขาเลิกก่อนฉันเขาจะเเวะซื้อน้ำกระเจี๊ยบที่ฉันชอบเเละขับรถไปรับฉันต่อที่บริษัทเเละเขามักจะพูดว่า

"คุณเลิกงานมาเหนื่อยๆเเดดร้อนๆอย่างนี้อย่างเพิ่งหงุดหงิดใส่ผมนะครับ ผมซื้อน้ำกระเจี๊ยบมาให้ด้วยนะ จะได้ใจเย็นๆ"

ตอนเช้าเเละเย็นของทุกวันเขามักจะตื่นก่อนฉันไปออกกำลังกายนิดหน่อยเเละกลับมาทำอาหารให้ฉันทาน

"ผมทำข้าวผัดครบ5หมู่ที่คุณไม่ชอบกับนมอุ่นๆให้คุณด้วยนะครับ"

เขามักจะพูดเเบบนี้ตอนเขาทำอาหารเสร็จ เขาเป็นพวกคนรักสุขภาพเขาเลยต้องทำอาหารครบ5หมู่อยู่บ่อยๆ ฉันเคยบอกเขาเเล้วว่าฉันไม่ชอบเเต่เขาดื้อที่จะทำต่อไป เขาบอกว่าเขาไม่อยากให้ฉันสุขภาพไม่ดี ถ้าฉันทานอาหาร5หมู่ของเขา เราทั้งคู่จะได้อยู่ด้วยกันนานๆ 

เขาเป็นคนที่บอกอรุณสวัสดิ์ ฝันดี เหนื่อยไหม เเละพวกคำจำเจเเบบนี้ทุกครั้ง เเต่ฉันไม่เคยรู้สึกเบื่อเลยนะ เห็นไหมฉันบอกเเล้วว่าเขาเหมือนเจ้าชาย...

เเต่นิทานมันมีตอนจบเสมอใช่ไหม? ไม่ว่าจะจบดีหรือไม่ดีมันก็คือตอนจบ...

วันหนึ่งเขาขับรถเพื่อไปส่งฉันที่บริษัทเช่นทุกวันเเต่วันนี้เขาเเปลกกว่าทุกที ขณะที่เราอยู่ในลานจอดรถของบริษัทเขาก็พูดขึ้นมาดื้อๆ

"ผมรักคุณนะ"เขาพูด

"อะไรคะ อยู่ดีๆคุณก็บอกรักฉัน เเปลกนะเนี่ย"ฉันหรี่ตามองเขา 

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ความรู้สึกมันสั่งให้ผมพูดน่ะครับ"เขาพูดเเละอมยิ้มเเบบที่ชอบทำ

เเละเราก็บอกลากันเพื่อให้เขาขับรถไปทำงานดีๆเช่นทุกวัน 

เขาขับรถออกไปเเล้ว ฉันจึงเดินขึ้นบริษัทไป สักพักเสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นพร้อมกับปรากฏเบอร์ของเขา หลังจากฉันรับสายเสร็จฉันรู้สึกชาทั้งตัว ข้างในมันโหวงๆ หัวใจเต้นเร็ว ฉันไม่มีน้ำตาสักหยดไหลลงมา ฉันรู้สึกเจ็บปวดข้างในใจ ฉันไม่ไหวเเล้ว ฉันพอมีสติที่จะไม่โวยวายเเละเดินไปหาหัวหน้าของฉันเพื่อขอลางาน ฉันเดินทางไปที่โรงพยาบาลที่เขาอยู่ที่นั่น ฉันเห็นเขานอนบนเตียงกับผ้าผืนนึงทับบนร่าง เขาจากฉันไปเเล้ว.....

เขาประสบอุบัติเหตุตอนที่เขาจะลงจากรถไปซื้อของขวัญในวันครบรอบให้ฉัน เพราะรถคันนั้นมันประมาท เขาเลยต้องเป็นเเบบนี้ 

หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไปฉันผอมลงมากฉันดูไม่ใช่คนเก่า ฉันสูญเสียเขาไปมันทำให้ฉันกลายเป็นโรคซึมเศร้า ฉันจำเป็นต้องรักษาตัวเองจนหายดี เเละฉันตระหนักได้ว่าฉันจะเอาเขาเก็บไว้ในใจ ฉันจะให้เรื่องฉันเเละเขาเป็นความทรงจำของเราตลอดไป...

ทุกวันครบรอบที่เราคบกันเเละวันครบรอบที่เขาจากไปฉันมักจะไปหาเขาที่วัด ไปคุยกับเขาเสมอ...

นี่เเหละคำว่ากาลครั้งหนึ่งของฉัน มันเศร้าใช่ไหมล่ะกับการสูญเสียคนรักไป เเต่ฉันไม่เสียใจเเล้ว ทุกครั้งที่ฉันนึกถึงเขาความทรงจำดีๆมันเข้ามารักษาบาดเเผลในใจฉันให้หายดียิ่งขึ้น....

"ฉันเลื่อนตำเเหน่งเเล้วนะ ฉันเอาดอกไม้มาให้เนื่องในวันครบรอบ15ปีของเราเเละก็ครบรอบวันที่คุณหนีฉันไป ฉันไม่เสียใจเเล้วนะ ฉันหายดีจากโรคซึมเศร้าเเล้ว ฉันยังทานอารหาร5หมู่ที่คุณชอบทำให้อยู่นะ ฉันคิดถึงคุณจัง ว่างๆก็มาในฝันบ้างนะคะ"ฉันยิ้มให้กับรูปเขา