ชื่อหนังสือ : บ่าวมารร้อยเล่ห์ (2 เล่มจบ)
ผู้แต่ง : Mei Ba Cha
สำนักพิมพ์ : BLY Publishing
* แจ้งไว้ก่อนว่า หนังสือทุกเล่มที่เขียนถึง เราซื้อเอง(หรือยืมเพื่อนอ่าน)นะคะ ไม่มีสปอนเซอร์ใดๆ ทั้งสิ้น เพราะอยากเขียนตามที่รู้สึกจริงๆ หากไปรับจากคนอื่นมา เราจะไม่กล้าเขียนเท่าไร แหะๆ นอกจากนี้ บทความรีวิวทั้งหมดเป็นเพียงความรู้สึกส่วนตัวของเรานะคะ อาจไม่ตรงใจใครไปบ้าง ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าน้า *
➴➴➴➴➴➴➴➴➴➴
- คำโปรย -
สัญญาทาสสามปีจะทำให้ท่านประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียง ขอเพียงทำตามคำขอเล็กๆ ของบ่าวข้อหนึ่ง...
จู่ๆ เซียวฟางเจ้าพิษแห่งลัทธิมารมาเยือนประมุขยุทธภพเสิ่นเฮ่าพร้อมกับเสนอตัวเป็นบ่าว ยินดีกระทำเรื่องสกปรกที่คนข้างกายเสิ่นเฮ่ามิกล้าทำโดยไม่เลือกวิธีการ! สัญญาขายตัวจึงปรากฏผ่านกระดาษขาวอักษรดำ นับแต่บัดนี้จะขอถือเสิ่นเฮ่าเป็นนาย ...ทว่าในโลกนี้มีเรื่องได้เปรียบถึงเพียงนี้จริงหรือ?
เซียวฟางประหนึ่งข้าทาสบริวารผู้ได้รับความโปรดปรานมากที่สุดเบื้องหน้าพญามาร ชั่วร้ายพราวเสน่ห์น่าลุ่มหลง วาจาแต่ละประโยคทั้งประจบประแจงและต่ำต้อย ยั่วเย้ากระเซ้าหัวใจของเสิ่นเฮ่าให้ต้องปั่นป่วนคลอนแคลน...
➴➴➴➴➴➴➴➴➴➴
- รีวิวสั้น ๆ คั่นไว้ตรงนี้ -
* ใครไม่ชอบการถูกสปอยล์ อ่านถึงแค่พาร์ตนี้พอนะคะ *
ส่วนตัวรู้สึกแปลกใจพอสมควรที่นิยายวายเรื่องนี้ไม่มีคนรีวิว ทั้งที่เนื้อเรื่องก็สนุกและน่าสนใจอยู่ ซึ่งสำหรับ
บ่าวมารร้อยเล่ห์ นั้น แม้จะมีการตัดแบ่งออกเป็น 2 เล่ม แต่เนื้อเรื่องค่อนข้างกระชับและดำเนินเรื่องเร็วดีค่ะ
แต่ก็มีส่วนที่อ่านแล้วชวนสับสนอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะเรื่องความสัมพันธ์ของพระเอกและนายเอก ว่าไปรักกันได้ยังไงกันนะ ต่างคนต่างเจ้าเล่ห์ร้ายกาจกันแบบนั้น (ฮา) ฉาก 18+ นั้นมีโผล่ออกมาเป็นระยะ แต่บอกตามตรงว่าเราแทบเมินฉากนั้นไปเลย เพราะถูกเนื้อเรื่องส่วนอื่นดึงซีนไปมากกว่า แหะๆ
สรุปนะคะว่า...สำหรับเรา เราค่อนข้างจะชอบนิยายเรื่องนี้ แม้จะมีความอิหยังวะ ในบางช่วงก็ตาม โดยเฉพาะตอนท้ายของเรื่องนี่คือเกิดคำถามขึ้นมาในหัวมากว่า “เอางี้เลยเรอะ!?” ใครที่ไม่ชอบอ่านนิยายที่เนื้อเรื่องยาวยืดเกินไป ลองอ่านเรื่องนี้ดูสิคะ
➴➴➴➴➴➴➴➴➴➴
- สปอยล์จัดหนัก ตามมาเมาธ์กันตรงนี้ –
แรกเริ่มเลย เราซื้อนิยายเรื่อง
บ่าวมารร้อยเล่ห์ มาเพราะเจอมันเซลล์อยู่ค่ะ(ฮา) จริง ๆ คือเคยเห็นผ่าน ๆ ในเน็ตอะแหละ ตอนนั้นก็ชอบคำโปรยของเรื่องอยู่นะ แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจสั่งซื้อซักที พอได้ไปเจอในกองเซลล์ของงาน B2S ก็เลยหยิบไปจ่ายตังค์แบบไม่ต้องคิดเลยค่ะ กิกิ
แล้วพอมาอ่าน ช่วงแรกของเรื่องเราว่าเขาปูเรื่องมาดีค่ะ มีการเขียนให้เราคิดสงสัยตามว่า
เซียวฟาง (นายเอก) ผู้ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าพิษแห่งลัทธิมารผู้โด่งดัง ทำไมถึงหาทาง เพียรพยายามจะขายตัวเอง ยอมเป็นทาสให้กับ
เสิ่นเฮ่า (พระเอก) ประมุขแห่งยุทธภพจังฟะ แบบตอนแรกเสิ่นเฮ่าปฏิเสธไปแล้ว แต่เซียวฟางก็ยังตื๊อจะขายตัวเองให้เขาต่อ กระทั่งยอมทำร้ายตัวเอง เอาสิ่งอันตรายเข้าร่างเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ใจกันเลยทีเดียว และสุดท้ายเสิ่นเฮ่าก็โดนตก เอ๊ย ไม่ใช่~ เอาเป็นว่าสุดท้ายเซียวฟางก็ได้เป็นทาสสมใจค่ะ
ทีนี้ ไอ้สัญญาทาสของเซียวฟางมันมีนัยแฝงระบุไว้ชัดว่า จะยอมเป็นทาส 3 ปี ทำให้ได้ทุกอย่างที่เสิ่นเฮ่าต้องการ รวมไปถึงเรื่องบนเตียงด้วย (อุ๊ต๊ะ!!) แต่หลังจากครบกำหนด เสิ่นเฮ่าต้องทำอะไรให้อย่างหนึ่ง ซึ่งเสิ่นเฮ่าก็สงสัยเหมือนเรา ๆ นี่แหละค่ะว่า ที่เซียวฟางยอมทำขนาดนี้ แท้จริงแล้วต้องการอะไรจากเขากันแน่ ก็พยายามตอดถามเป็นระยะ จนได้มารู้ในช่วงเล่มสอง(ถ้าเราจำไม่ผิด) เนื้อเรื่องมันก็จะเริ่มเข้มข้นขึ้นจากช่วงนั้นเป็นต้นมาค่ะ
ซึ่งในส่วนของคำถามที่ว่า ไปรักกันตอนไหน ยังไง นี่เราอ่านแล้วแอบสับสนเล็กน้อยถึงปานกลางจริง ๆ เพราะไม่ว่าจะเสิ่นเฮ่าหรือเซียวฟาง ต่างก็แว้งกัดกันเองตลอด ต่างคนต่างเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจเหลือรับกันจริง ๆ เอ๊ะ...แต่จริงๆ ก็เหมาะสมกันดีนะ ร้ายทั้งคู่แบบนี้ (ฮา)
เห็นสตอรี่มันดูลุ่ม ๆ ดอน ๆ จะตีกันตายตลอดเรื่องแบบนั้น แต่พอพาเข้าฉากดราม่าก็คือปวดตับพอประมาณอยู่เหมือนกันนะคะ มันอึน ๆ หน่วง ๆ อะตอนอ่าน ยิ่งตอนช่วงก่อนจะไปไคลแม็กข์ของเรื่องนี่คือหนักเลยจ้า สงสารนายเอกมากกก
อ๊ะ! แต่บอกไว้ก่อนนะว่า จบแบบแฮ๊ปปี้เอนดิ้งนะคะ ประเด็นหนัก ๆ จะมีไม่ค่อยมากเท่าไร ถ้าคนที่ชอบนิยายแนวเส้นเรื่องจริงจังมาก ๆ อาจจะไม่ปลื้มเรื่องนี้เท่าไร แต่ถ้าเป็นคนที่ชอบอ่านอะไรเพลิน ๆ ไม่หนักมาก ลองมองเรื่องนี้ไว้เป็นตัวเลือกนะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in