ฉันศรัทธาเจ้าแม่อวนอิมมาก  วันเสาร์เจ้าพ่อเสือนครศรีธรรมราชไปทำพิธีเปิดรีสอร์ทที่หาดสระบัว  ท่านเดินไปที่ต้นมะพร้าวถูกฟ้าผ่าไหม้ดำเกรียม  ใช้มือขุดพื้นทรายลึกลงไป1ศอก  กำทรายโรยใส่แผ่นฮู้ห่อสี่เหลี่ยมส่งให้พ่อฉันซึ่งเป็นเจ้าของรีสอร์ท  สั่งให้นำไปวางไว้บนหิ้งบูชาพระแล้วให้เปิดดูในวันอังคาร   

พวกเราอยากให้ถึงวันอังคารเร็วๆ  ใจจดจ่ออยากรู้ว่าข้างในห่อเป็นอะไร  แล้ววันนั้นก็มาถึง 9โมง9นาที  พ่อเปิดห่อทรายแผ่นฮู้  โอ้โฮ!  อะไรกันนั่น...  ไม่มีทรายสักเม็ดเดียว  แต่มีผ้ามุ้งสีเหลืองและเขียวสองชั้น  ด้านบนผูกเงื่อนตายแถมลนไฟอย่างหนาแน่น  แกะเท่าไหร่ก็ไม่ยอมออกต้องใช้มีดมาเฉือนปากถุงใช้เวลานานพอสมควร  ข้างในถุงมีเจ้าแม่กวนอิม  เจ้าคุณนร  พระสังกัจจายน์  และองค์อื่นๆอีก  พ่อให้เจ้าแม่กวนอิมและเจ้าคุณนรฉัน  เจ้าแม่กวนอิมเก็บไว้ในกระเป๋าเงินรูดซิปอย่างดี  ส่วนเจ้าคุณนรใส่กับสร้อยคอ ก่อนจะออกเดินทางต้องอาราธนาให้ท่านคุ้มครองทุกครั้ง  ตั้งแต่รับเจ้าแม่กวนอิมมาประทับอยู่ด้วย  ฉันเลิกกินสัตว์ใหญ่เช่นเนื้อวัวเด็ดขาด   ทั้งๆที่เป็นของโปรด   เน้นอาหารที่เป็นผัก  สุขภาพดีขึ้น  ผิวพรรณเปล่งปลั่ง  

เพื่อนชาวจีนเจ้าของสวนปาล์มและยาง  ใจกว้างเมตตา  เคยเล่าให้เขาฟังว่าโรงเรียนในชนบท  เด็กได้รับความรู้เฉพาะหนังสือเรียนเท่านั้น  ไม่มีความรู้เกี่ยวกับโลกภายนอก เขาซื้อทีวีและเครื่องเล่นซีดีชุดใหญ่มอบให้โรงเรียน   เด็กๆตื่นเต้นดีใจ   ได้เห็นสิ่งแปลกใหม่จากทีวีและเรื่องราวต่างๆทั่วโลก  ถึงจะเป็นเด็กบ้านนอกแต่ไอคิวสูง   เปิดรับสิ่งใหม่ๆได้เต็มที่  บางคนสอบชิงทุนได้เรียนแพทย์ วิศวะ นักวิทยาศาสตร์  สำเร็จแล้วกลับมาช่วยชีวิตผู้ป่วย  พัฒนาถิ่นฐานบ้านเกิด  พวกเขาไม่เคยเรียนพิเศษ  เพราะฐานะยากจน  ช่วงเย็นหลังจากเลิกเรียนต้องไปหิ้วกระติกไอศกรีมหนักๆแท่งละ 1 บาทขายตามสถานีรถไฟทุกวัน  ไม่เคยมีของเล่นที่ทันสมัยไฮโซ   แต่เขาก็เป็นคนดีแทนคุณบ้านเกิด  

เพื่อนสาวชาวจีนนับถือเจ้าแม่กวนอิม  ประกอบกับฉันได้รับองค์เจ้าแม่มาจากพ่อก็อยากศึกษาประวัติต้องการใกล้ชิดองค์ท่าน   เมื่อเพื่อนชวนไปกราบเจ้าแม่องค์สูงเท่าตึก10ชั้นประดิษฐานบนเนินเขาอำเภอทุ่งสง  ฉันตกลงทันที   เป็นศาลเจ้ากว้างใหญ่  ร่มรื่น  สงบ   คนที่นั่งรถไฟไปนครศรีจะเห็นองค์เจ้าแม่เด่นชัด   ฉันไปกราบขอพรจากท่านให้คุ้มครองมีความซาบซึ้งใจดี   แล้วเดินทางกลับบ้านอำเภอเมือง   ผ่านไป1เดือนเพื่อนโทรมาชวนไปงานวันเกิดเจ้าแม่ซึ่งจัดปีละ1ครั้งเท่านั้นที่อำเภอจันดี   ห่างจากอำเภอเมืองประมาณ 60 กิโลเมตร  งานกำหนดขึ้นในวันพฤหัส 6 โมงเย็น  อยากไปมากแต่คิดว่าไม่สมหวังเพราะสามีทำงานต่างอำเภอ   ไกลและจะกลับบ้านเฉพาะเสาร์อาทิตย์   

เวลาใกล้เข้ามาเพื่อนก็คะยั้นคะยอให้ไปให้ได้   ถึงกับจะมารับที่บ้าน   ฉันเกรงใจเพราะงานเลิกดึก   เขาต้องกลับมาส่งอีกกลัวจะไม่ปลอดภัย   เลยไม่กล้ารับปากว่าจะไป   นั่งนับวันซึ่งความหวังเป็นเพียงริบหรี่   วันสำคัญก็มาถึงพูดเปรยๆกับเจ้าแม่ว่าถ้าลูกมีบุญและด้วยบารมีของเจ้าแม่ขอให้ลูกได้ไปงานนี้ด้วยเถิด  ขณะที่ฉันนั่งใจลอยอยู่หน้าบ้าน   สักพักใหญ่ก็มีรถเก๋งสีบลอนด์เงินมาจอดเอี๊ยดหน้าประตูบ้าน  ใจคิดว่าเป็นรถคุ้นๆนี่นา  เจ้าของรถก็เปิดประตูออกมาสามีฉันนั่นเอง   

"วันนี้เป็นวันพฤหัส  พี่กลับมาทำไม  ปกติจะกลับวันเสาร์ใช่ไหมคะ"

"พี่มีประชุมด่วนที่จังหวัดครับ"

"ประชุมเสร็จกี่โมงคะ?"

"ประมาณ4โมงเย็นครับ"

ฉันดีใจที่สุดบอกกับสามีว่า "ช่วยพาไปงานวันเกิดเจ้าแม่กวนอิมเย็นนี้หน่อยนะคะ"  เขาก็โอเค  ฉันสุขใจทั้งวัน  พอใกล้ถึงเวลาก็เตรียมตัว  ใส่ชุดกี่เพ้าสีเขียวปีกแมลงทับ  เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศของงานจีนที่ส่วนใหญ่เป็นคหบดี  บริษัทห้างร้าน  เจ้าของสวนปาล์มยาง   แล้วเราก็เริ่มออกเดินทาง  ปกติใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆเนื่องจากฝนตกหนัก   เส้นทางผ่านเนินเขาคดเคี้ยว   รถจึงต้องขับช้ากว่าปกติ   จึงไปถึงงานเลท   งานจัดใหญ่โตมาก  มีโคมจีนขนาดใหญ่แขวนไปเต็ม  ประดับด้วยดอกไม้ต้นไม้นานาพันธุ์  สวยงามอลังการ  งานจัดที่สมาคมและเลี้ยงโต๊ะจีนหลายร้อยโต๊ะ   ฉันกำลังเดินเข้าประตูก็มีเสียงโฆษกประกาศดังลั่นว่า  "ยินดีต้อนรับคุณนายนายกครับ"  ฉันหันมองซ้ายมองขวาหาคุณนายนายกไม่มีใครสักคน  มีฉันคนเดียวที่กำลังเดินเข้าไป  และเจ้าหน้าที่ก็ออกมาต้อนรับพาไปนั่งโต๊ะ VIP ซึ่งอยู่ข้างหน้า  ฉันงงเพราะเป็นเพียงครูข้าราชการผู้น้อย  แต่เมื่อเหตุการณ์ถูก make  ให้ฉันเป็นใหญ่เป็นโตก็ต้องตามน้ำไป   คิดต่อไปว่าเพื่อนฉันไปอยู่ที่ไหนนะ  ทำไมไม่มาช่วยแก้ข่าวให้เลย   พอโทรศัพท์หาเขาบอกว่าท้องเสียอย่างรุนแรงมาไม่ได้   ฉันอยู่ร่วมงานจนจบ  

ก็เป็นประสบการณ์ที่ดี  ได้รู้จักคหบดีที่มีชื่อเสียงและฐานะหลายท่าน  ทั้งเจ้าของบริษัทผลิตถ้วยรับน้ำยาง  บริษัทรับซื้อยาง ปาล์ม  เจ้าของสวนหลายท่าน  ฉันรู้สึกตัวลีบลงที่อยู่ใกล้คนรวย   แต่ก็ไม่อยากฉีกหน้าพวกเขา  ชาวจีนมีความรักสามัคคี  ช่วยเหลือ  ดูแลสนับสนุนกันทุกเรื่องดุจญาติมิตร   มีนิสัยอดทน  ขยัน  ค้าขายเก่ง   มีเทคนิคในการค้า   เคยไปทานอาหารตามสั่งถูกรอนาน  ถามเจ้าของร้านว่าใกล้เสร็จแล้วยัง  เขาบอกว่าเสร็จแล้วๆ  แป๊บเดียวครับ  แล้วให้พนักงานเอาน้ำเย็นมาให้ดื่มเพื่อใจเย็น  และชวนคุยจนฉันลืมทวงเรื่องอาหาร  เวลาผ่านไปครึี่งชั่วโมงอาหารถึงมาเสิร์ฟแต่เราก็ไม่เครียด   ทั้งๆที่เขาทั้งร้อนและเหนื่อยจากการปรุงอาหาร  แต่ก็ยังมีใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส  ไม่แสดงท่าทางเหน็ดเหนื่อยให้เห็น พวกเขามาอยู่เมืองไทยก็คงออสโมซิสจากคนไทย  ที่ได้ฉายาว่ายิ้มสยาม  

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกองค์มีความศักดิ์สิทธิ์จริง   ผู้ที่ศรัทธาต้องนับถือด้วยความจริงใจจึงจะได้ผล ไม่ใช่ทำตามเพื่อน   และชนผู้นั้นต้องสั่งสมบุญบารมีมาตลอดชีวิต  จึงจะได้รับความช่วยเหลือจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์  ฉันเคยเห็นและได้รับความเมตตาจากท่าน  มาหลายครั้ง  เชื่อในเรื่องกรรมเวรมีจริง  และตามสนองอย่างรวดเร็ว  

ปกติิเป็นคนที่มีความเชื่อมั่นในตนเองสูง  ถ้าไม่เห็นกับตาจะไม่เชื่อคำเล่าลือเด็ดขาด  เป็นครูที่ไม่เคยให้เด็กสอบตก  ถ้าพบเด็กที่ไม่ตั้งใจเรียนและไอคิวต่ำก็ใช้วิธีการพูดให้เขาสนใจ ติวส่วนตัวฟรี   ให้กำลังใจ  และเมื่อประเมินผลการเรียนแล้วทำท่าว่าจะไปไม่รอดก็ให้ทำรายงานส่งเพื่อจะได้เป็นการเพิ่มคะแนนให้สอบผ่าน   หลายครั้งที่ต้องติดต่อผู้ปกครองให้ดูแลลูกหลานที่มีแนวโน้มว่าจะเสียคน   ผลบุญอันนี้ทำให้ฉันได้รับสิ่งดีๆหลายอย่างในชีวิต   ข้าราชการจนๆ   อยากมีบ้านหลังใหญ่บริเวณกว้างขวางในหมู่บ้านที่สงบสุขปลอดภัย ใกล้ตัวเมือง ลิมิตอย่างนี้ก็หายาก  แต่ฉันก็ทำสำเร็จโดยที่ไม่เบียดเบียนใครที่ไหนทั้งหมด    เพราะสิ่งศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่ช่วยฉัน