อำเภอพิปูน นครศรี อุดมสมบูรณ์ไปด้วยผลไม้รสชาติดี มีเงาะโรงเรียน ทุเรียนหมอนทอง มังคุด ลองกอง ช่วงฤดูหนาว ฉันกับสามีไปงานแต่ง ซึ่งเป็นงานช้าง คู่สมรสเป็นมหาเศรษฐี
ช่วงเช้ามีการทำพิธีทางศาสนาและพิธีขันหมาก เลี้ยงน้ำชา ส่วนอาหารหนักเลี้ยงตอนเที่ยง มีคั่วกลิ้ง แกงเหลืองหมูหัวมะพร้าว แกงจืดเห็ดหอมกระดูกหมู ผัดหมูกะปิสะตอ ต้มพุงวัว และอื่นๆ ช่วงที่มีการเสิร์ฟอาหาร เขาจะยกมาเป็นถาด ประกอบไปด้วยอาหารหลายชนิด ถ้วยโตๆ ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนใจชวนน้ำลายไหล
งานเลี้ยงที่นั่นเลี้ยงกันเป็นระยะเวลายาวนานถึง3วัน3คืน ก่อนและหลังงาน ฉันชอบอาหารคลีนของที่นั่น ผักสดๆ เครื่องแกงที่มาจากสมุนไพรทำใหม่ๆ ถึงอาหารจะมาพร้อมแล้ว แต่ฉันนั่งมองเฉยด้วยสายตาละห้อยทุกขเวทนา ทั้งๆที่ทุกชนิดเป็นสิ่งที่ฉันโปรดปราน เกิดอะไรขึ้น...
ช่วงเช้าวันนั้นฉันเดินชมรอบๆสวนผลไม้ ก็ได้พบกับเหตุการณ์ที่น่าสะพรึงกลัว ตื่นเต้น จนไม่อยากจะมองภาพนั้น ชายหนุ่มหลายคนใช้มีดสปาต้าคมวับ จ้วงแทงไปที่ลำคอของวัวอย่างเมามันและโหดเหี้ยม เสียงกรีดร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวด เลือดกระฉูดเต็มพื้น หลอดลมถูกตัดขาด พร้อมกับขาดใจ ข้างๆนั้นชายอีกกลุ่มกำลังใช้คอนปอนด์(ใหญ่) ระดมทุบไปบนหัวหมู มันร้องลั่นพร้อมดิ้นทุรนทุรายแต่พวกเขาก็ไม่หยุด ทุบจนตายคาที่ ฉันวิ่งตื๋อออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว นั่งใจสั่นในเต๊นท์อยู่นานจนถึงเวลาอาหาร ซึ่งฉันไม่แตะมันสักคำเดียว เพราะเป็นงานอัปมงคลสังเวยชีวิตด้วยชีวิต คุยกับชาวบ้านว่าทำไมต้องฆาตกรรมสัตว์ด้วย ได้ความว่างานใหญ่เลี้ยงหลายมื้อ เจ้าภาพเกรงว่าจะดูแลแขกไม่เต็มที่ถ้าอาหารขาดแคลนจึงต้องใช้วิธีนี้ และอาหารที่ปรุงโดยแม่ครัวนับสิบก็ยังถูกขนกลับไปเลี้ยงครอบครัวของแม่ครัวทุกมื้อ เรียกว่าถ้ามีงานคว่ำหม้อคว่ำไหที่บ้านกันเลยทีเดียว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in