Warning : m/m romance

เช้าวันเสาร์ผมอยู่ในสวนหลังบ้านของคุณ นั่งเท้าคางอยู่บนเก้าอี้ไม้ตัวเล็กที่คุณหามาให้นั่ง

แดดแปดโมงเช้าร้อนกว่าที่ผมคาดเอาไว้ มันแผดแรงผ่านชั้นบรรยากาศไร้เมฆหมอก ส่องตรงลงมา ผ่านช่องว่างของไม้ระแนง เกิดเป็นรูปเงาลายสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัดทอดทับอยู่บนพื้นกระเบื้องสากๆสีแดงอิฐ

ตรงข้ามผมคือคุณที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อีกตัว ตรงกลางระหว่างเรามีโต๊ะไม้สูงแค่เข่าผมตั้งขวาง พื้นที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสเล็กๆ ถูกกระถางแคคตัสนับสิบยึดครองไปจนหมด

กระบองเพชรพวกนี้เราซื้อมาจากงานเกษตรแฟร์ จำได้ว่ากระถางละยี่สิบห้าบาท

คุณเลือกมาสิบ ผมหยิบเพิ่มมาสอง

ตอนนั้นผมตามจีบคุณอยู่ เลยตั้งใจจะเลี้ยงเป็นเพื่อนคุณ เอาใจคุณ หาเรื่องคุยกับคุณ แต่ผมลืมประเมินความสามารถของตัวเองไป

แม่เรียกผมว่าไอ้มือเพชฌฆาต

ครูวิทยาศาสตร์ตอนป.2 เคยสั่งการบ้านให้ปลูกถั่วงอก เชื่อไหม ผมปลูกไม่เคยขึ้น

พ่อสั่งให้ผมรดน้ำพริกขี้หนูหน้าบ้าน เช้าวันถัดมาต้นพริกก็ตายยกสวน

แม้แต่ปลาหางนกยูงที่ป้าข้างบ้านยกให้ ผมก็ทำมันตายยกอ่างมาแล้ว

สุดท้ายผมเลยยกเจ้าหนามดุสองต้นที่ซื้อไปมาให้คุณดูแลแทน

ตอนนี้คุณกำลังง่วนกับการดูแลแคคตัสลูกรัก บรรจงรดน้ำให้มันเป็นครั้งแรกในรอบห้าวัน ส่วนผมกำลังนั่งมองคุณทำงานอยู่เงียบๆ ไม่กล้ายื่นมือไปจับอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า

“ต้นนี้ผมเพิ่งเปลี่ยนกระถางเมื่อสามวันก่อน” คุณพูด นิ้วเรียวยาวชี้ไปที่แคคตัสทรงพุ่มสี่เหลี่ยมที่ผมไม่รู้จักชื่อ ก่อนหน้านี้มันโตจนคับขอบกระถาง เวลาลมพัดแรงๆ หวิดก็จะล้มแผละอยู่หลายรอบ

“คุณนี่มือเย็นดีนะ ปลูกอะไรก็โตไวไปหมด”

คุณยิ้มรับคำชมยกกระถางใหม่อวดให้ผมดู

“เป็นไงบ้าง สวยไหม”

ผมมองแคคตัสต้นน้อยที่คุณถือ

กระถางเซรามิกสีขาวธรรมดาบวกกับแคคตัสหน้าตาบูดๆ เบี้ยวๆ สีเขียว ดูยังไงก็ไม่น่ารัก

ทว่าพออยู่ในมือเรียวยาวแสนสวยของคุณ ทุกอย่างกลับดูเหมาะเจาะไปหมด กระถางดูสวยเป็นพิเศษ แคคตัสก็หน้าตาดีขึ้นมาเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์

มือของกษัตริย์ไมดาสในตำนานกรีก ไม่ว่าสัมผัสสิ่งใด สิ่งนั้นก็จะกลายเป็นทองคำเลอค่า ส่วนมือของคุณ ไม่ว่าหยิบจับอะไรที่ธรรมดาแค่ไหน สิ่งนั้นก็ดูน่ามองไปหมด

“สวยครับ” ผมเอ่ยปากหลังจากปล่อยคุณรออยู่นาน

“ไว้รอมันออกดอกก่อน จะสวยกว่านี้อีกนะ” คุณว่า

ผมส่ายหน้ายิก ไม่เห็นด้วยกับคำพูดของคุณอย่างรุนแรง

“แค่คุณถือไว้แบบนี้ ตอนนี้ มันก็สวยมากๆ แล้วครับ...”