องก์ 1
เคยรู้สึกว่าบางช่วงเวลามันช่างยาวนานมากกว่าปกติบ้างมั้ย
หลายคนบอกกว่าเวลาแห่งความสุขนั้นสั้นนัก
เผลอแพล็บเดียวความสุขนั้นก็เดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว
แทบไม่ได้มีเวลาได้กอบกำให้หนำใจอย่างที่ควรจะเป็น
ครั้นกลับกลายเป็นความทุกข์
เรากลับจมดิ่งอยู่กับมันนานแสนนานราวชั่วกัปชั่วกัลป์
ทั้งที่ช่วงเวลาแห่งความสุขกับความทุกข์อาจกินระยะห่างของเวลาที่เท่ากัน

องก์ 1
*Shawn Achor เคยทดลองในขณะบรรยายให้กับผู้ฟังด้วยการทดลองง่ายๆ
“หลับตาแล้วร้องเพลงในใจ” โดยใช้เพลงสำหรับเด็กที่ทุกคนรู้จักเป็นอย่างดี
พอร้องจบให้ร้องใหม่อีกรอบ ร้องไปเรื่อยๆ จนกว่าจะสั่งให้หยุด
สิ้นเสียงคำสั่งหยุด ทุกคนลืมตาขึ้น แล้วเขียนคำตอบออกมาว่า
"พวกเขาคิดว่าตัวเองร้องเพลงในใจไปนานแค่ไหน กี่นาที กี่วินาทีจากความรู้สึกของตนเอง"
บางคนบอกว่า 2 นาทีบ้าง  4 นาทีบ้าง  45 วินาทีบ้าง
คนร่วมกิจกรรม 70 คนกับคำตอบที่ต่างกันไปกว่า 70 แบบ
เวลาที่สั้นสุด 30 วินาทีไปจนถึงเนิ่นนานถึง 5 นาที
แต่คำตอบที่ถูกต้องอยู่ในมือของ Shawn คือ 70 วินาที หรือ 1 นาที 10 วินาทีนั่นเอง
เพราะอะไร กิจกรรมเดียวกัน ระยะห่างระหว่างเวลาที่เท่ากัน
แต่ทำไมแต่ละคนจึงคิดว่า ระยะห่างระหว่างเวลา แตกต่างกันขนาดนั้น
อะไรเป็นสาเหตุให้ ช่องว่างระหว่างเวลาในแต่ละคน แตกต่างกัน



องก์ 1
บทเฉลยของกิจกรรมร้องเพลงในใจ ได้ข้อสรุปว่า
คนที่คิดว่ากิจกรรมนี้เป็นเรื่องไร้สาระ ปัญญาอ่อน น่าเบื่อ หรือมีภาระเร่งรีบกับงานที่รออยู่ข้างหน้าต้องสะสาง มีแนวโน้มที่จะมองว่ากิจกรรมนี้ใช้เวลายาวนานมาก 
ในขณะอีกกลุ่มคนที่รู้สึกสนใจและสนุกกับกิจกรรมนี้ ราวกับได้ผ่อนคลายในช่วงสั้นๆ ก็ยังดี 

กลับรู้สึกว่าเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เพราะวิธีคิดไม่เพียงแต่ทำให้ความรู้สึกที่เรามีต่อเหตุการณ์ต่างๆ เปลี่ยนไป
แต่ยังทำให้ผลลัพธ์ของเหตุการณ์นั้นเปลี่ยนแปลงไปได้ด้วยเช่นกัน




องก์รวม
ความห่าง ระหว่างกาล ทำให้วิธีคิด และผลการกระทำเปลี่ยนไป

เวลาของหนุ่มสาว นั่งมองพระอาทิตย์ตกดินด้วยความสุข 

เมื่อดอกรักกำลังผลิบาน

เวลาของชายชรา นั่งมองพระอาทิตย์ตกดิน ด้วยความเปลี่ยวเหงา 

เฝ้ารอลูกหลานมาเยี่ยมเยียน

เวลาของผู้ถูกคุมขัง นั่งมองพระอาทิตย์ตกดิน ผ่านรั้วกรงขอบชิดด้วยความหวัง 

คงจะมีสักวันที่ได้หลุดจากสถานที่แห่งนี้

เวลาที่เท่ากัน คนหนึ่งนั้นยาวนาน 

อีกคนกลับสั้นแค่อึดใจ 

คนหนึ่งปล่อยให้เวลาผ่านเลยไป 

อีกคนกลับไขว่คว้าต่อสู้ 

ร่ำร้องสิ่งที่เสียไปกลับคืนมา 

ในห้วงเวลาเดียวกัน

ระยะห่างระหว่างเวลา 

อาจไม่มีความหมาย

หากทำช่วงเวลา ณ ปัจจุบันให้ดีที่สุด 

ไม่ใส่ใจเรื่องราวอดีตอันบอบช้ำที่ผ่านมา 

หรือมัววิตกกังวล หวังลมๆแล้งๆ กับเรื่องของอนาคตที่ไม่มีใครคาดเดา

เก็บเกี่ยว ช่วงเวลาแห่งความสุข และตระหนักรู้ว่ามันจะอยู่กับเราไม่นาน ก็พอแล้ว