" เเต่งตัวเหี้ยไรของฮยองเนี่ย "
น้องควานลินไม่เคยอ่อนโยนกับพี่เลยสักครั้ง..
นั้นถามหรือด่าครับคนดี?
จีฮุนที่ยืนถือชุดที่เขาต้องใส่ในละครเรื่องใหม่ ชุด- ฮันบกสีชมพูแจ๊น แจ๊นชนิดมองจากเกาหลีไปไต้หวันควานลินก็ยังมองเห็นไอ้พี่ชุดชมพูนี่วิ๊งค์มาเเต่ไกล
" ชุดที่ฮยองต้องใส่เนี่ยนะ ไม่มีสีอื่นเเล้วเหรอ "
" ก็สไตล์ลิสจัดมาแบบนี้อะหนู ฮยองทำอะไรไม่ได้น้า "
เสียงน่าตบปากสักที...ทำไมถึงได้ทำตัวเด๊าะแด๊ขนาดนี้นะ...
ควานลินถอนหายใจ พวกเขาคบกันมาก็หลายเดือนนับตั้งเเต่รายการเเข่งขันที่เจอกันเเรกๆ พอมาอยู่วงเดียวกันจีฮุนก็ชวนเขามาอยู่ที่บ้านพักเล็กๆซึ่งเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรจึงย้ายมาอยู่เเล้ว
เชื่อเถอะว่าไอ้ที่อยู่บนเวทีกะคนที่อยู่ตรงหน้าควานลินตอนนี้คือคนๆเดียวกัน เหมือนพวกเก็บความชอบของตัวเองมาปลดปล่อยที่บ้านทั้งๆที่ตอนอยู่ภายนอกกลับเป็นอีกคาร์เเรคเตอร์ซะงั้น
ควานลินรู้ว่าจีฮุนชอบโดนพี่สไตลิสต์โยนชุดสีชมพูให้ใส่บ่อยๆตั้งเเต่ตอนเดบิวต์เเล้ว ทั้งๆที่จริงๆจีฮุนก็ไม่ได้ชอบสีชมพูเเต่ก็ดันไม่ค้านอะไรนูน่าสักคำ
ไหนจะไอ้ที่เหมือนกลิตเตอร์บนชุดนั้นอีก
" เเล้วทำไมต้องทำลายแบบนั้นอะ " ควานลินถามพลางชี้ไปที่ลายเสื้อท่อนบน
" ไม่รู้สิ ฮยองว่าก็ตลกดีนะ "
" .... "
" หนูครับ "
จีฮุนวางชุดฮันบกลงกับเตียง เดินไปลูบหน้าเด็กน้อยที่หลบตาเขาไปมองพื้นแบบนั้น
เด็กน้อยของเขาคิดมากจะตาย
" ไม่อยากให้เป็นตัวตลก... "
" ตลกตรงไหนครับหืม? "
" ไม่อยากให้ฮยองกลายเป็นตัวตลกในสายตาคนอื่น "
น่าเอ็นดู..
จีฮุนดึงตัวเด็กน้อยสูง180เซนมากอด พลางลูบหัวเชิงปลอบประโลม อีกฝ่ายซุกหน้าลงที่ไหล่ของเขาค่อยๆเลื่อนมือมากอดเขากลับเหมือนกัน
ควานบินเป็นพวกขี้กังวล โดยเฉพาะเรื่องของจีฮุน
ก็ไม่เเปลกที่ควานลินจะรู้สึกไม่สบายใจกับการที่สไตล์ลิสต์ชอบโยนเสื้อผ้าสีชมพูหรือเสื้อผ้าน่ารักๆให้เขาใส่ทั้งๆที่ก็ไม่ใช่สไตส์ของตัวเองสักนิด
เเต่จีฮุนไม่เคยจะคัดค้านอะไรเพราะเเฟนคลับชอบที่เขาเเต่งตัวเเบบนี้เวทีเลยไม่ได้ขัดใจอะไร
เเต่อย่างควานลิน เด็กน้อยจะชอบไปคุยกับสไตส์ลิสต์บางครั้งขอให้นูน่าเปลี่ยนสีหรือเเนวเสื้อผ้าให้จีฮุนบ้าง เเม้จะได้รับการตอบรับบ้างบางทีก็เถอะสุดท้ายจีฮุนก็ต้องมาใส่ชุดที่ขัดกับความชอบตัวเองอยู่ดี
" ฮยอง อย่าหอมมันขนลุก... "
" หนูตัวหอมนี่น่า "
" พอเลย ไม่เอาาา " ควานลินดิ้นไปมาในอ้อมเเขนทั้งที่ก็สู้เเรงคนเเก่กว่าไม่ได้
" อีกนิดนึงน้าาาา "
" ไม่งั้นไปนอนนอกห้อง ผมจะนอนกับแมตส์ "
" อะไรอะหนู ใจร้าย "
" ไม่สนเเล้ว "
ควานลินอาศัยจังหวะมุดตัวเองออกจากจีฮุนก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องนอนตัวเองไป ทิ้งให้จีฮุนยืนยิ้มพลางทำหน้าเสียดายอยู่เเบบนั้น
อีกฝ่ายน่ะอย่าได้เปิดโอกาสให้เชียว..
ไม่งั้นควานลินไม่ได้นอนทั้งคืนเเน่..
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in