'เพราะที่เธอเจอนั้นมันยังไม่ใช่ความรัก'

'เวลาคนเรารักกันมันไม่ได้มีความสุขเสมอไปหรอกรู้มั้ย'

'เวลาคนเรารักกันน่ะ มันมีทุกข์มากกว่าสุขเสียอีก'

......

 แล้วฉันจะไปเข้าใจมันได้ยังไงกันล่ะ

 ถ้าเธอบอกว่ามันมีทุกข์มากกว่าสุข ทำไมเธอต้องเลือกที่จะรักด้วย 

ทำไมเธอต้องยอมทุกข์ใจเพราะมันกันล่ะ ไม่เห็นจะเข้าใจเลย 

ฉันเฝ้ามองเธอ'เพื่อนของฉัน' เธอรู้จักความรัก

เธอสามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ดีกว่าใครๆ 

ฉันนั้นที่โง่งมมักจะได้รับความช่วยเหลือจากเธอบ่อยๆ

 มันน่าตลกมากเลยล่ะ 

คุณคิดว่าความรักเป็นยังไง 

ฉันไม่แน่ใจเท่าไหร่กับสิ่งที่เธอบอกฉันมา 

ไม่อยากจะเชื่อ 

ฉันที่มีฉากความรักที่แสนโรแมนติกวนเวียนอยู่ในหัว 

     ต้องรู้สึกยังไงกันนะ

 ถึงแม้คุณลุงคุณป้าข้างบ้านจะทะเลาะกันบ่อยๆก็เถอะ 

แต่เคยยาวนานถึงวันสักที่ไหน 

พอทะเลาะกันปุ๊บ คุณลุงคุณป้าก็จะไม่พูดไม่จา 

โอเคก็ได้ 

ก็อาจจะมีปากเสียงกันนิดหน่อยแหละ 

แหะ 

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ 

ตกเย็นมาคุณลุงก็นั่งทานอาหารที่คุณป้าตั้งใจทำให้ทานอยู่ดี 

หรือถ้าคุณลุงคุณป้าทะเลาะกันช่วงดึก 

แค่ได้นอนกอดกัน เช้ามาก็หวานกันหยดย้อย

ฉันรู้เรื่องของเพื่อนบ้านเยอะเกินไปรึเปล่านะ หึหึ 

เอาเถอะ ความรักเป็นสิ่งสวยงามนะ 

ฉันที่ยังเด็กและอ่อนหัดในความรักก็พูดได้เพียงเท่านี้ 

ทำไมคนเราต้องทุกข์ใจให้รักด้วย 

เราควรจะมีความสุขมากยิ่งๆขึ้นไม่ใช่เหรอ 

ถ้าอย่างนั้นเราจะมีมันไปทำไมล่ะ 

คำถามเดิมๆยังคงไหลเวียนในหัวฉัน เฮ้อ 

หรือเพราะเมื่อเราโตขึ้นแล้ว 

ความรักของผู้ใหญ่มันไม่ได้สวยงามขนาดนั้น

ฉันไม่เชื่อหรอก ฉันว่ามันแล้วแต่คู่มากกว่า 

ใช่มั้ยล่ะใครเขาจะอยากมีรักกันถ้ามันทำให้เจ็บปวด 

ฉันเห็นหลายครอบครัวก็มีความสุขกันดี 

ก็แค่ทะเลาะกันบ้างนิดหน่อยตามประสาคู่ชีวิต 

ความรักไม่ได้ทำให้เราทุกข์เสมอไปหรอก 

...ฉันคิดว่าอย่างนั้นนะ 

เพื่อนของฉันเธอคงจะเจอความรักอีกแบบถึงได้ทำให้เธอคิดอย่างนั้น

...แต่ฉันก็ยังลังเลนะเนี่ย 

ความรักนี่เข้าใจยากจริงๆ 

เอาเถอะๆฉันยังไม่ได้รีบจะมีความรักเร็วๆนี้สักหน่อย 

ไม่จำเป็นต้องพยายามหาความหมายหรือนิยามอะไรของมันหรอก 

ปล่อยมันไป 

พอความรักเข้ามาฉันก็จะได้เรียนรู้บทเรียนเหล่านั้นเองแหละ 

แต่ก็คงจะเป็นตอนที่ฉันโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว 

หวังว่าความรักในแบบของผู้ใหญ่จะทำร้ายกันและไม่ขมปร่านะ

หวังว่าความจะไม่หักหลังกัน

......