หนังสือเรื่องนี้ประกอบไปด้วยเรื่องสั้นทั้งหมด 7 เรื่องของแมวทั้งหมด 7 ตัวจากร้าน 'แบล็งเก็ตแคตส์' หรือที่แปลว่า แมวผ้าห่ม ซึ่งเป็นร้านให้เช่าแมวเป็นเวลาสามวันสองคืน โดยมีกฎจิปาถะเล็กน้อย อย่างเช่นว่า แมวจะต้องมีผ้าห่มประจำตัวซึ่งห้ามทำหายหรือเอาไปซักเด็ดขาด เพราะผ้าห่มจะมีกลิ่นประจำตัวแมวที่ทำให้พวกมันรู้สึกสบายใจ หรือกฎที่บอกว่าห้ามเช่าแมวตัวเดิมซ้ำภายในระยะเวลาหนึ่งเดือน 

ตอนแรกที่หยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมามีความคาดหวังว่ามันจะเป็นหนังสือที่ช่วยปลอบประโลมเรา เพราะว่าโดยส่วนตัวเราชอบอ่านแนวฟีลกู๊ด อบอุ่นหัวใจ แต่ว่าหนังสือเล่มนี้เสนอเรื่องราวที่หนักหน่วง แสดงให้เห็นถึงปัญหาความสัมพันธ์ของครอบครัวต่างๆ เป็นเรื่องราวที่ชวนเหงา เศร้าและสะท้อนภาพสังคมญี่ปุ่นได้ดีเลยทีเดียว เรามองว่าเป็นหนังสือที่คนชอบเสพงานญี่ปุ่นน่าจะชื่นชอบเลยทีเดียว แม้ว่าเราจะผิดหวังกับโทนเรื่อง (เพราะว่าโดนภาพปกกับชื่อเรื่องหลอกเอานั่นแหละ555) แต่ด้านการนำเสนอเนื้อหานั้น เรารู้สึกถูกใจมาก เพราะว่าผู้เขียนเสนอเรื่องราวที่จับต้องได้ นั่นก็คือปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ของมนุษย์นั่นเอง 

เรื่องสั้นตอนแรกพูดถึงเรื่องราวของสองสามีภรรยาที่อยู่กินกันมาหลายปีโดยที่ไม่มีลูก ก่อนจะตัดสินใจเช่าแมว 'สามสี' มาเลี้ยง 

เรื่องราวของ 'แมวดำ' วัยเกษียณ กับผู้หญิงวัยกลางคนที่เดินทางออกไปท่องเที่ยวด้วยกันเป็นครั้งสุดท้าย พออ่านมาถึงเรื่องนี้เรารู้สึกประหลาดใจกับวิธีเล่าที่เปลี่ยนไป เพราะว่าผู้เขียนได้ใช้วิธีการเล่าเรื่องแบบเหนือจริงผสมเข้ามาด้วย ทำให้เรามีความรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังล่องลอยอยู่ในความฝัน

เรื่องสั้นของ 'แมงซ์ไร้หาง' ที่ถูกเช่าโดยเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่มีความเกี่ยวพันกับการบูลลี่ในโรงเรียน ตอนนี้ก็เป็นตอนที่ชอบมากเช่นกัน เพราะว่าเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นใกล้ตัวเราพอสมควร แม้ว่าจะมีจุดหักมุมเล็กๆแต่ก็เดาได้ไม่ยากนัก

'อเมริกันชอร์ตแฮร์' ที่ถูกเช่าไปโดยครอบครัวหนึ่งเพราะว่าต้องการให้เป็นตัวแทนของแมวที่ตายไปแล้ว เราคิดว่าเรื่องนี้ค่อนข้างน่าปวดใจพอสมควร ยิ่งถ้าใครมีคนสูงอายุอยู่ในครอบครัวน่าจะยิ่งอินกับเรื่องสั้นนี้

เรื่องของ 'แมวพันธุ์ผสม' ที่ถูกเจ้าของหอเช่าเพื่อเอาไปตรวจหาสัตว์เลี้ยงในหอพัก จนกระทั่งมีคู่รักคู่หนึ่งตัดสินใจเช่าแมวพันธุ์ผสมตัวนั้นตัดหน้าเพราะพวกเขาต้องการเลี้ยงแมวจรจัด เป็นเรื่องราวที่ทั้งน่ารักและเหงาปนๆกันไป

เรื่องราวของ 'แท็บบี' แมวพันธุ์อเมริกันชอร์ตแฮร์ที่ตัดสินใจเดินทางตามหาตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง โดยส่วนตัวชอบเรื่องนี้ที่สุด เพราะว่ามันฟีลกู๊ดที่สุดแล้ว555 แอบแฟนตาซีนิดๆ แต่น่ารักอบอุ่นอย่าบอกใคร เป็นเรื่องเดียวที่แมวเป็นตัวละครหลักโดยแท้จริง 

และสุดท้ายคือ เรื่องของ 'รัสเซียนบลู' ที่ถูกเช่าให้มาอยู่ในครอบครัวที่มีคุณพ่อตกงานและต้องขายบ้านใช้หนี้ธนาคาร

ทุกเรื่องราวสะท้อนชีวิตของมนุษย์โดยเล่าในมุมมองที่เรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยอารมณ์ที่ละเอียดอ่อนและหลากหลาย แม้ว่าเรื่องสั้นทั้งหมดนี้จะจบลงแบบปลายเปิดให้คนอ่านไปคาดเดาว่าจะเกิดอะไรต่อจากนี้ แต่ว่าทุกเรื่องสั้นก็ดูจะคลี่คลายไปในทางที่ดี ผู้เขียนนำแมวใส่เข้ามาในเรื่องเพื่อเป็นตัวแปรสำคัญในการทำให้ทุกตัวละครก้าวผ่านอุปสรรคหรือเปลี่ยนแปลงไปสู่บางสิ่งบางอย่าง และบางครั้งก็ตั้งคำถามเพื่อให้เราได้ขบคิดกับตัวเองโดยไม่ทิ้งคำตอบตายตัว

สุดท้ายอ่านไปอ่านมา หนังสือเล่มนี้ก็ฮีลเราทีละเล็กละน้อย

- ตอนที่สอง เป็นเรื่องราวของคุโระ แมวแมนคูนสีดำวัยปลดเกษียณทีู่ถูกหญิงวัยกลางคนชื่อทาเอโกะเช่ามาเพื่อเดินทางร่วมกับเธอ เราจะได้เห็นถึงชีวิตที่น่าเศร้าของผู้หญิงคนนี้ เธออายุประมาณห้าสิบกว่าปีแล้ว แต่งงานมาสี่ครั้งแต่ว่าเกิดเหตุให้ต้องเลิกราทุกครั้ง ทำให้เธอนิยามตัวเองว่าเป็นความโชคร้าย และเชื่อว่าแมวดำอันเป็นสัญลักษณ์ของความโชคร้ายก็เป็นสิ่งที่คู่ควรกับคนอย่างเธออยู่แล้ว เธอจึงเช่าแมวดำตัวเดิมมาตลอด ในเรื่องยังเปิดเผยว่าเธอยักยอกเงินของบริษัทที่เธอทำงานอยู่มาหลายสิบปีเป็นมูลค่ากว่าสามสิบล้านเยน (ประมาณแปดล้านกว่าบาท) แม้เธอจะอธิบายว่าทุกคนในบริษัทนั้นเป็นคนดีมาก ทุกคนดีกับเธอมาตลอดและเธอก็ยังสนิทกับครอบครัวที่เป็นเจ้าของบริษัทเสียด้วย แต่ว่าเหตุใดเธอถึงทรยศพวกเขาล่ะ? แม้เรื่องสั้นจะไม่ได้ให้คำตอบกับเราชัดเจน แต่ว่าเราคาดเดาว่าเธอรู้สึกอิจฉาอยู่ลึกๆเกี่ยวกับชีวิตดีๆของพวกเขา ซึ่งแตกต่างกับเธอโดยสิ้นเชิง พวกเขามีครอบครัวที่แสนสุข เต็มไปด้วยลูกหลาน ในขณะที่ทาเอโกะต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ประกอบกับเธอเป็นโรคมะเร็ง เธอจึงคิดว่าตัวเองน่าจะต้องตายโดยไม่มีครอบครัวอยู่เคียงข้าง และรู้สึกเจ็บปวดอยู่เพียงลำพัง ดังนั้นเธอจึงอยากฝากร่องรอยหรือผลงานอะไรสักอย่างทิ้งไว้ เพื่อให้คนอื่นรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกับเธอ นี่เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เธอตัดสินใจโกงเงินบริษัท

นอกจากนี้ผู้เขียนยังใส่บรรยากาศของความเหนือจริงลงไป เพื่อให้เราเห็นได้ถึงสภาพจิตใจของทาเอโกะที่เปราะบาง เธอหวาดกลัวต่อความผิดของตัวเองและความตายที่เข้ามาใกล้อย่างชัดเจน 

ในตอนสุดท้ายเธอตัดสินใจว่าฆ่าตัวตายพร้อมกับเจ้าแมวดำคุโระ แต่ว่าเจ้าแมวกลับกระโจนลงไปในทะเลก่อนเธอ มันว่ายน้ำไปเรื่อยๆราวกับพยายามจะฆ่าตัวตาย หลังจากที่ทาเอโกะช่วยชีวิตคุโระได้สำเร็จ เธอก็สัมผัสได้ถึงประสบการณ์ที่เฉียดใกล้ความตายของจริง นั่นทำให้เธอเห็นถึงคุณค่าของชีวิตตัวเอง

- ตอนที่สาม เจ้าแมวพันธุ์แมงซ์ซึ่งเป็นแมวไร้หางที่ถูกเช่าโดยเด็กชายที่เป็นหัวโจกของการบูลลี่เพื่อนร่วมห้อง เปิดเรื่องมาเราจะเห็นว่าเด็กผู้ชายที่ชื่อ โคจิ ดูเป็นผู้ชายที่ไม่สู้คน อ่อนแอและไม่กล้าแสดงออก แต่ว่าเขากลับเป็นตัวตั้งต้นในการรังแกเพื่อนร่วมห้องที่ชื่อว่า ยามะชู จนอีกฝ่ายพยายามจะฆ่าตัวตาย

นี่เป็นผลพวงจากความเก็บกดของโคจิ สังคมของญี่ปุ่นเป็นสังคมที่เต็มไปด้วยความเครียด ผู้คนไม่สามารถแสดงออกอย่างตรงไปตรงมาได้ โคจิก็ได้รับอิทธิพลมาจากสังคม รวมถึงคุณพ่อที่เข้มงวดและมีอารมณ์ร้าย ทำให้เขาเก็บทุกอย่างเอาไว้ข้างในจนไม่สามารถแสดงความรู้สึกออกมาอย่างชัดเจน สุดท้ายเขาก็เอาทุกอย่างไปลงกับเพื่อนร่วมชั้น แม้กระทั่งในตอนที่เขาต้องการจะพูดทุกอย่างให้พ่อแม่ฟัง เขาก็ยังไม่สามารถพูดทุกอย่างออกมาได้ แต่อย่างน้อยเขาก็ยังมีแมวเช่าที่ชื่อ โคจิ เป็นเสมือนตัวตนของเขา เป็นพื้นที่ให้เขาได้ระบายและเปิดเผยความในใจของตัวเองออกมาโดยทำเสมือนว่าตัวเองเป็นคนอื่น แต่โคจิ(แมว)เป็นตัวตนของเขาเอง ในตอนท้ายเราจะเริ่มเห็นพัฒนาการของโคจิว่าเขาเริ่มแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมาแม้จะเล็กน้อยมากก็ตาม

- ตอนที่สี่ แมวสายพันธุ์อเมริกันชอร์ตแฮร์ที่ถูกเช่ามาเป็นตัวแทนแมวที่เสียไปของคุณย่าซึ่งมีอายุเยอะมากแล้ว แถมอีกไม่นานคุณย่าก็จะต้องถูกส่งตัวไปอยู่ที่สถานสงเคราะห์ ในเรื่องจะแสดงให้เห็นว่าไม่มีใครอยากจะดูแลแม่ของตัวเองในยามแก่เฒ่า ทุกคนต่างก็อยากผลักภาระให้พ้นตัวกันทั้งนั้น ซึ่งเป็นเรื่องที่พบเห็นได้ในสังคมทั่วไปมากๆ เราจะเห็นว่าทุกคนในครอบครัวนี้พยายามทำตัวเองให้ดูมีความสุขต่อหน้าคุณย่า แต่ว่าตัวละครที่เป็นผู้บรรยายหรือ ฮิโรมิ จะมีความรู้สึกขัดแย้งในใจของตัวเองอยู่ตลอดเวลาเกี่ยวกับการกระทำของทุกคนในบ้าน นอกจากนี้ยังมีเรื่องความสัมพันธ์กับแฟนหนุ่มของเธอที่ไม่รู้จะลงเอยไปในทิศทางไหน ทุกอย่างในเรื่องดูเหมือนจะหาจุดลงตัวไม่ได้เลย การที่พาคุณย่าไปอยู่ที่สถานสงเคราะห์มันเป็นเรื่องถูกต้องหรือเปล่า จริงๆแล้วคุณย่าอยากไปหรือเปล่านะ...แต่หลังจากที่คุณย่าพูดขอบคุณทุกคนออกมาด้วยความจริงใจ ทุกคนในบ้านก็ดูจะโล่งอกขึ้นมาที่ความพยายามทั้งหมดของตัวเองได้รับการตอบรับ และในตอนที่คุณย่าร้องเพลงขึ้นมาก็ดูเหมือนจะเป็นการปลอบโยนฮิโรมิและทุกคนว่า ชีวิตมันก็เป็นอย่างนี้แหละ มีทั้งเรื่องดีและเรื่องร้ายปนกันไป มาลองพยายามดูก่อนเถอะ ในตอนนั้นเองที่เรารู้สึกว่าชีวิตมันก็เป็นแบบนี้จริงๆ บางครั้งมนุษย์เราก็กลัวทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มลงมือทำ เหมือนกับตอนที่ฮิโรมิรู้สึกกลัวการแต่งงานที่ยังมาไม่ถึง แต่ว่าถ้าไม่ลองคุย ลองทำความเข้าใจแล้วมัวแต่กลัวไปเอง มันก็เท่ากับย่ำอยู่กับที่ แล้วสุดท้ายอาจจะกลัวจนล้มเลิกไปก็ได้

- ตอนที่ห้า เรื่องราวของแมวพันธุ์ผสมที่ถูกคุณลุงเจ้าของหอพักเช่ามาตรวจตราผู้พักอาศัยที่แอบเลี้ยงสัตว์ แต่ว่าดันมีคู่รักหัวใสที่อยากเลี้ยงแมวตัดสินใจเช่าแมวตัวนั้นตัดหน้าเจ้าของหอ แล้วทั้งคู่ก็ได้ค้นพบความลับและเรื่องราวของเจ้าของหอและแมวตัวนั้นโดยไม่รู้ตัว เรื่องสั้นนี้แสดงให้เราเห็นว่าคนบางคนตัดสินกันจากภายนอกไม่ได้ เจ้าของหอที่มักจะพูดจาขวานผ่าซากและไร้อัธยาศัย แต่แท้จริงแล้วเขาเคยเผชิญเรื่องราวเลวร้ายในอดีตทำให้ต้องอยู่ตัวคนเดียว ซึ่งจริงๆแล้วคุณลุงก็ไม่ใช่คนเลวร้ายแต่อย่างใด เขาไม่ได้โกรธเคืองแมวที่ทำให้เขาสูญเสียครอบครัวเลยด้วยซ้ำ แมวพันธุ์ผสมที่ถูกเช่ามาก็เป็นเหมือนตัวแทนของคุณลุงเจ้าของหอ คือดูไม่เป็นมิตร ดุร้าย แต่ข้างในมีบาดแผลและอารมณ์อ่อนไหวซ่อนอยู่

ในขณะที่ทัคคุงหรือผู้บรรยายก็เป็นเหมือนตัวแทนของคนที่ไม่มีอะไรเลย ทำงานจิปาถะ ใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อย แต่ว่าแมวเข้ามากลายเป็นสิ่งที่ทำให้เขาเริ่มตั้งเป้าหมายที่จะใช้ชีวิตให้ดีกว่าเดิม

- ตอนที่หก แท็บบี เจ้าแมวพันธุ์อเมริกันชอร์ตแฮร์ที่ตัดสินใจหนีออกจากร้านแมวผ้าห่มเพราะได้ยินเสียงดังขึ้นในหัวของตัวเอง นี่เป็นเรื่องที่เราชอบมากที่สุดและเป็นเรื่องที่เน้นบทหลักไปที่แมว (เรียกว่าเป็นพระเอกของเรื่องก็ว่าได้) การเดินทางของแมวที่ได้ยินเสียงบรรพบุรุษในหัวของตัวเอง ทำให้แท็บบีมีจุดมุ่งหมายเป็นของตัวเองต่างจากแมวตัวอื่นๆในร้านเช่าแมว เป็นตอนที่อ่านแล้วยิ้มอย่างสุขใจ ไม่ต้องคิดอะไรเยอะแต่ประทับใจ แฝงไปด้วยเรื่องราวความสัมพันธ์ของครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกัน แต่ลูกกลับเคว้งคว้างไร้ที่พึ่ง เพราะพ่อกับแม่ต่างก็ไปมีครอบครัวใหม่ การจะเข้าใจและดูแลจิตใจของเด็กๆเป็นเรื่องที่ต้องใส่ใจอย่างละเอียดละอ่อนจริงๆ เพราะถ้ามีบาดแผลทางจิตใจตั้งแต่เด็กก็จะจำฝังใจไปจนโต

- ตอนสุดท้าย เรื่องราวของแมวพันธุ์รัสเซียนบลูที่ถูกเช่ามาในครอบครัวที่กำลังเผชิญปัญหาเรื่องหนี้สิน พ่อตกงาน ต้องขายบ้านใช้หนี้ และลูกๆทั้งสองคนก็ต้องย้ายโรงเรียนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ คนเป็นพ่อจึงทำทุกวิธีทางเพื่อสร้างความทรงจำที่สวยงามกับทุกคนโดยการเช่าแมวมาเลี้ยงและถ่ายรูปกับวิดีโอเก็บไว้เป็นที่ระลึก แต่แค่เริ่มต้นก็ถูกขัดขวางโดยภรรยาของตัวเองเสียแล้ว เราจะได้เห็นภาพของคุณพ่อที่ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย แต่ก็พยายามจะสร้างความสุขให้แก่ทุกคน อีกทั้งยังถูกลูกสาวคนโตที่ชื่อมิยุกิโกรธและขัดขวางทุกวิธีทาง จนพูดจาทำร้ายความรู้สึกทุกคนด้วยความโมโห หนำซ้ำยังเอาผ้าห่มของแมวเช่าไปทิ้งอีก ในเหตุการณ์นี้ทุกคนต่างก็เจ็บปวดกันทั้งนั้น ไม่มีใครอยากสูญเสียสิ่งสำคัญของตัวเอง ทั้งเพื่อนสนิท บ้านหรือการงาน ชีวิตอาจเผชิญเส้นทางที่ขรุขระและยากลำบากแบบนี้ในสักวัน แต่คุณแม่ก็ปลอบใจว่าถึงจะสูญเสียสิ่งสำคัญไป แต่มนุษย์เราก็สามารถแสวงหาสิ่งใหม่มาทดแทนได้เสมอ น่าเสียดายที่บทนี้แมวไม่ค่อยมีบทบาทสำคัญนักจนกระทั่งถึงช่วงท้ายของเรื่อง

แนะนำมากๆสำหรับคนรักแมว ชอบเสพงานเขียนญี่ปุ่น ชอบบรรยากาศเหงาๆปนซึ้ง และถ้าหากคุณชอบงานเขียนที่จบแบบปลายเปิด และเปิดโอกาสให้คุณได้ขบคิดต่อ หนังสือเล่มนี้ดีทีเดียว

คะแนน ส่วนตัวให้ 8/10 ว่างๆหยิบมาอ่านได้เพราะเป็นตอนสั้นๆ ถึงบางตอนจะเนื้อหาหนักก็เถอะ555 ผู้แปลก็แปลออกมาได้ลื่นไหลมากจริงๆ เข้ากับบริบทและสร้างอรรถรสในการอ่านได้ดีมากเลย 

ปล.ที่คั่นหนังสือน่ารักมากกก

ชื่อหนังสือ ขอให้แมวโอบกอดคุณ

ผู้เขียน ชิเงมัตสึ คิโยชิ

ผู้แปล ปาวัน การสมใจ

สำนักพิมพ์ piccolo

จำนวนหน้า 352

ราคา 355