Dear Claire,

       "What" and "If" are two words as non-threatening as words can be. But put them together side-by-side and they have the power to haunt you for the rest of your life. What...if? What, if? What *if*...? I don't know how your story ended, but if what you felt then was true love, then it's never too late. If it was true then, why wouldn't it be true now? You need only the courage to follow your heart. I don't know what a love like Juliet's feels like - a love to leave loved ones for, a love to cross oceans for. But I'd like to believe if I ever were to feel it, that I'd have the courage to seize it. And Claire, if you didn't, I hope one day that you will.

All my love,

Juliet.

—Claire, Letters to Juliet (2010)

 ...

แคลร์ที่รัก,

        คำว่า“ถ้า”และ “หาก” คือสองคำที่ไม่ได้ฟังดูคุกคามแม้แต่น้อย แต่ถ้าจับมันมาเรียงเข้าด้วยกันมันจะมีอนุภาพในการตามหลอกหลอนคุณชั่วชีวิต ถ้า...หาก,ถ้า หาก, ถ้าหาก... ฉันไม่รู้ว่าเรื่องราวของคุณจบลงยังไงแต่ถ้าที่คุณรู้สึกในครั้งนั้นว่ามันคือรักแท้ มันไม่มีวันสายไปเกินไป ถ้าที่คุณรู้สึกว่ามันจริงในตอนนั้นทำไมมันจะไม่จริงในตอนนี้ล่ะ? คุณแค่ต้องการความกล้าในการทำตามหัวใจ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าความรักของจูเลียตรู้สึกยังไงรักจนยอมทิ้งผู้เป็นที่รัก?รักจนยอมข้ามน้ำข้ามทะเล? และฉันเชื่อว่าหากฉันรู้สึกแบบนั่้น ฉันกล้าที่จะคว้ามันไว้ แคลร์หากคุณยังไม่กล้าตอนนี้ ฉันหวังว่าวันนึงคุณจะกล้า

ด้วยรักจากใจ,

จูเลียต

—แคลร์, สะดุดเลิฟ ที่เมืองรัก (2553)

 ...

        Claire สาวชาวอังกฤษวัย 15 ปีเธอมาเยือนอิตาลีในช่วงฤดูร้อน ก่อนจะตกหลุมรักกับหนุ่มชาวเมืองชื่อว่า Lorenzo ทั้งคู่รักกันแต่ความรักของทั้งคู่ไม่เป็นที่ยอมรับจากครอบครัวของฝ่ายหญิงซึ่งค่อนข้างมีฐานะทั้งคู่เลยตัดสินใจจะหนีไปอยู่ด้วยกันแต่ Claire กลับเปลี่ยนใจและหนีกลับอังกฤษ ก่อนเธอจะกลับเธอได้ไปหา Juliet  (นางเอกในนิยายสุดโด่งดังจาก Romeo and Juliet) เพื่อเขียนจดหมายขอคำแนะนำ เกี่ยวกับปัญหาความรักที่เธอกำลังเผชิญ แต่จดหมายฉบับนั้นกลับถูกซุกซ่อนไว้ในซอกอิฐและไม่เคยมีใครได้พบมาก่อน กระทั่งตอนนี้เธออายุ 75 ปีและเพิ่งได้รับจดหมายจาก Juliet ซึ่งเป็นคำตอบของคำถามเมื่อ 50 ปีที่แล้ว เธอกลับมาเยือนอิตาลีอีกครั้งด้วยความหวังที่จะตามหา Lorenzo ผู้เป็นรักแรกในวัย 15 ของเธอ และนี่คือจุดเริ่มต้นการผจญภัยตามหาความรักครั้งสุดท้าย ระหว่างทางเธอพบทั้งอุปสรรคและความหวังที่เสมือนเป็นประกายไฟที่ติดแล้วมอดลงไปครั้งแล้วครั้งเล่า เธอต้องเติมทั้งพลังกายและพลังใจในการตามหาดวงใจของเธอที่หายไปกับชายหนุ่มเมื่อ 50 ปีที่แล้ว

...

Claire คงต้องขอบคุณทุกๆการตัดสินใจ ทุกๆความลำบาก

แม้แต่ทุกๆความรู้สึกที่พาเธอมาถึงที่นี่

การได้พบกับดวงตาดวงเดิมอีกครั้ง 

ที่มองเธอกลับมาด้วยแววตาของความความอบอุ่น

และสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความหมาย

Claire โชคดีที่ได้พบกับ Lorenzo อีกครั้ง

เธอได้รับโอกาสที่จะทำสิ่งที่เธอปรารถนา

แต่ในความจริง"โอกาสไม่ได้มีเพียงพอ สำหรับทุกคน"

บางครั้งแม้โอกาสจะปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า

แต่เรากลัวเกินกว่าจะเอื้อมมือไปคว้ามัน

หลายๆโอกาสที่ก้าวเข้ามาในชีวิต

อาจด้วยเพราะความ บังเอิญ หรือเพราะ โชคชะตา

บ้างอาจเป็นคำตอบของบางคำถาม

หรืออาจะเข้ามาเพียงแค่ให้การรอคอยสิ้นสุดลง

เช่นเดียวกับชีวิตของ Claire ที่ได้พบสิ่งที่ตามหา

แต่เธอต้องแลกกับการสูญเสียเวลาไปกว่า 50 ปี

เราจะอยากรอแบบเธอไหม?

อย่างที่ Juliet กล่าวไว้ในจดหมาย

“ถ้าหาก มีพลังหลอกหลอนคุณชั่วชีวิต”

เพราะ“ถ้าหาก”  เกิดจากความลังเลใจ

ชีวิตบางช่วงอาจต้องการแค่ ”ความชัดเจน”

ต้องการแค่“ขาว” หรือ “ดำ” ไม่ใช่ “เทา”

สิ่งที่เราคาดหวังจะสำเร็จไหม ไม่มีใครตอบได้

บางครั้งเราอาจทำได้เพียงครองสติและหัวใจ

ให้มีความพร้อมเตรียมรับมือกับโอกาสดีๆที่จะมาถึง

เรายังคงเชื่อในความรักและทุกๆการรอคอยอยู่เสมอ

อีกยังหวังว่า ทุกคนอาจจะได้พบสิ่งที่ตามหา

แล้วมีโอกาสคว้ามันมาด้วยตัวเอง

แต่หาก“คุณยังไม่กล้าตอนนี้ ฉันหวังว่าวันหนึ่งคุณจะกล้า”

ขอบคุณนะ Claire, Letters to Juliet (2010)

Girl with Curls