เราจะลืม

ลืมเรื่องราวร้ายๆ

หรืออะไร ที่ไม่จำเป็น กับเรา

เพราะไม่ว่าใคร ก็อยากลบเลือน เรื่องปวดหัว ชวนกระทบจิตใจ

ผมเองก็เช่นกัน

เราจะลืม เรื่องราวที่ไม่น่าสนใจ และไร้ประโยชน์ต่อชีวิตประจำวัน สิ่งต่างๆ อันไร้ซึ่ง ความจำเป็น

วันเฉลิมฉลองสำคัญ ยังไม่คิดจะจำ เพราะว่ามัน ไม่ต่างอะไรกับวันธรรมดา หรือระบบสตอรี่ บนสังคมออนไลน์ 

แม้แต่วันคล้ายวันเกิดของตนเองก็ยังไม่คิดจะใส่ใจ

เดี๋ยวนี้ แม้แต่ชื่อของคนที่เพิ่งพบกัน แต่ไม่มีอะไรน่าจดจำ อันไม่ก่อให้เกิดความประทับใจ ก็จะลืมมัน ได้อย่างง่ายดาย

แต่ก่อนเราอาจใส่ใจ กับสิ่งเร้ารอบกายมากจนเกินไป จนทำให้สูญเสียสิ่งสำคัญไปหลายอย่าง จิตวิญญาณ ความเป็นส่วนตัว หรือแม้แต่ตัวตน ของผมเอง

มันน่าใจหายนะ ที่ผมเกือบพรากสิ่งเหล่านี้ไป ด้วยน้ำมือ ตนเอง 

แม้แต่ความสัมพันธ์เอง ก็เช่นเดียวกัน ใครบางคนเกือบกระชากเอามันออกไปจากอ้อมอกผมแล้ว หลายต่อ หลายครั้ง

ต่อให้เราจะรักษาความมั่นคงในตนเองได้ดีแค่ไหน มันก็ไม่วายที่จะระส่ำระสาย ถ้าเกิดคุณเริ่มมีสิ่งที่เรียกว่า “ความรัก”

แล้วมันน่าเสียใจไปมากกว่านั้น คือผมเกือบเสียมัน ไปทั้งสองสิ่ง พร้อมกัน 

ยังดีที่เราเอง ก็พอจะประคองไปได้

แม้ต้องเสียอย่างใดอย่างหนึ่งไป แต่ลึกๆแล้ว ผมเองก็ยังรู้สึกดีใจ ว่าสิ่งหนึ่งที่เคยเเสียไป

มันคือ “ความรัก” ไม่ใช่ “ตัวตน”

สุดท้าย ไม่ว่ามนุษย์จะสูญเสียสิ่งใดไป แม้มันจะไม่ใช่ความรักก็ตาม แต่พวกเราเองก็จะหลงลืมมัน ในสักวัน 

เพราะยิ่งนานวัน ยิ่งไร้ซึ่งความ น่าสนใจ และน่าสมเพช ในเวลาเดียวกัน นั่นแหละจังหวะเวลา ที่จะทำให้เราลืมมัน “อย่างง่ายดาย”

MidnightMessageBox