* เรท 21+ *
ความรู้สึกหลังอ่าน :
*spoil*
ปกติเป็นคนชอบอ่านแนวพระเอกดอกบัวขาว นิสัยลูกหมาน่ารัก ๆ พอได้ลองมาอ่านในมุมมองที่พระเอกค่อนข้างนิสัยแย่ มันเลยแปลกใหม่สำหรับเรา ก็เลยตัดสินใจกดซื้อมาอ่านก่อนสักเล่ม แบบชิม ๆ ก่อนว่าเหมาะกับเราหรือเปล่า ( เพราะว่าคำเตือนเรื่องนี้เยอะมากจริง ๆ ) สรุปคือถูกใจมาก เราได้กดซื้อเล่มต่อ ๆ มาเฉยเลยค่ะ555555
หลังจากที่ได้กลับมาเกิดใหม่ก็เริ่มเลยพระเอกเรา เที่ยวหอนางโลม ลักขโมยของผู้อื่น แถมยังโกหกหน้าด้าน ๆ อีก แต่สุดท้ายก็ถูกคุมตัวไปรับโทษอยู่ดี ตรงนี้เราชอบฉากเปิดตัวฉู่หว่านหนิงมาก ๆ เพราะนอกจากจะอธิบายถึงลักษณะของตัวละครแล้ว ยังมีการพูดถึงความรู้สึกของโม่หรานที่ได้กลับมาเจอฉู่หว่านหนิงอีกครั้ง โม่หรานบอกว่าเป็นความรู้สึกที่ทั้งเคียดแค้น หวาดกลัว และยินดีที่ได้กลับมาเจอศัตรูอีกครั้ง ตัดสลับกับนึกถึงเรื่องเมื่อชาติก่อน ที่เคยร่วมหลับนอนด้วยกัน
เมื่อชาติก่อน สิ่งที่โม่หรานทำกับฉู่หว่านหนิงมันโหดร้ายมาก ๆ แถมชาตินี้โม่หรานยังแสดงออกว่าชอบซือเม่ยแบบโจ่งแจ้งอีก อคติทำให้โม่หรานมองไม่เห็นความเป็นจริง ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริง แกรักฉู่หว่านหนิง ไอ้หมาฟังฉันนะ แกรักหว่านหนิง โว้ยยยยยยยยยยยยย! ปากบอกเกลียดมาก แต่ไปนั่งเฝ้าหว่านหนิงทั้งคืน พอป่วยก็ไปวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ คนเกลียดกันเขาไม่ทำกันแบบนี้
เราสงสารฉู่หว่านหนิงมาก ๆ อ่านพาร์ทที่เล่าในมุมมองของหว่านหนิงทีไร เราจะร้องไห้ทุกทีเลยค่ะ ความรู้สึกโดดเดี่ยวมันเป็นอะไรที่เหงามาก เมื่อไหร่ที่เจ็บตัวมาก็จะมารักษาแผลตัวเองเงียบ ๆ คนเดียว พอจะมีความรักทั้งที หัวใจดันไปรักคนใจร้ายแบบนั้นอีก T__T เจ็บทั้งตัวและหัวใจ
ในเล่ม 1 ฉากที่เราชอบที่สุดก็คือตอนที่ไปบ้านสกุลเฉิน หลังจากที่จัดการเรื่องวุ่นวายทุกอย่างได้แล้ว ก็ได้รู้ความจริงเรื่องหลัวเซียนเซียน เราโกรธมากเลยค่ะที่สกุลเฉินทำแบบนั้น ถามว่าสิ่งที่ฉู่หว่านหนิงทำมันถูกต้องหรือเปล่า เราก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเราเราก็คงทำแบบนั้นเหมือนกัน โกรธค่ะ แล้วก็อินมากด้วย
ทิ้งท้าย :
ส่วนตัวเราว่าฮัสกี้สนุกมากเลยค่ะ แต่ก็ต้องขอบอกก่อนว่าถ้าจะซื้อ *ควรอ่านคำเตือนก่อนซื้อจริง ๆ ค่ะ* สิ่งที่ตัวละครทำมันไม่ใช่สิ่งที่ดี แล้วเรื่องนี้ก็มีเนื้อหาส่วนที่ไม่เหมาะสมอยู่พอสมควร ยังไงก็อยากให้ save จิตใจของตัวเองเอาไว้ก่อนนะคะ TT
ส่วนเล่มต่อ ๆ ไป เราก็หวังว่าโม่หรานจะเลิกอคติบังตาสักที! เล่มหนึ่งจบได้ค้างมากเลยค่ะ เรารู้สึกว่ารอไม่ได้เลย อยากให้หนังสือมาส่งไว ๆ เพราะอยากรู้ว่าต่อไปหมาโง่กับอาจารย์จะเป็นยังไงต่อไปแล้ว เอาใจช่วยให้ทั้งคู่ปรับความเข้าใจด้วยดี อย่าโง่ไปมากกว่านี้เลยนะโม่หราน (คนอ่านลุ้นใจจะขาด)
ปล เราว่าโม่หรานในเล่มหนึ่งเหมาะกับเพลงแปลไม่ออก ของบิวกิ้นมาก ๆ เลยค่ะ ( ไม่รู้ หัวใจยังแปลไม่ออก แค่รู้เพียงหัวใจฉันอ่อนแทบไม่ไหว เมื่อเป็นเรื่องเธอ มันหมายความว่าอย่างไร )
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in