เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ฉันอยากเล่าให้เธอฟัง,Acamsiri Lormphongs
AT THE CAT TOWN: อยู่กับแมว
  •       “เมี้ยวววว...” แมวอ้วนสีเทาลายดำเดินผ่านหน้าฉันไป ขณะที่ฉันกำลังเดินอย่างเพลิดเพลินไปกับความสงบของสุสานแห่งนี้ อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ... ใช่... ฉันกำลังเดินอยู่ในสุสานซึ่งติดกับสถานีรถไฟ JR Nippori ฉันรู้สึกเพลินแบบแปลกๆ ก็ใครจะไปคิดว่าสุสาน “บ้านของคนที่จากไป ” จะตั้งอยู่ในย่านเดียวกับ “บ้านของคนที่ยังอยู่

          จริงๆแล้วสุสานแห่งนี้ก็ไม่ได้น่ากลัวซักเท่าไหร่นะ ออกจะร่มรื่น รื่นรมย์เหมือนเดินเล่นอยู่ในสวนด้วยซะด้วยซ้ำ แต่เป็นสวนเสาหินแทน (หรือเพราะมาตอนกลางวันก็ไม่รู้ เลยไม่รู้สึกหลอน...) ดอกไม้หลากสีริมทางโผล่หน้ามาอวดโฉมกันให้เห็นบ้างประปราย เดินตามทางไปเรื่อยๆ จนมาเจอกับป้ายประกาศเล็กๆ ทำให้รู้ว่าที่นี่ยังมีความพิเศษด้วย ตรงที่เป็นถนนชมซากุระในฤดูใบไม้ผลิ มีรูปซากุระผลิบานในปีก่อนๆ เป็นแนวตลอดสองข้างทางติดแสดงอยู่ในป้าย แต่น่าเสียดายที่ฉันมาในหน้าหนาว เลยได้เห็นแต่กิ่ง
    ซากุระแทน!!


           กลับมาที่แมวอ้วนซึ่งกำลังเดินตัดหน้าฉันไป มัน อ้วน มากกกก... ดูเหมือนเจ้าถิ่นจะไม่ค่อยเป็นมิตร
    ซะเท่าไหร่นัก ฉันหยิบกล้องขึ้นมากำลังจะถ่ายรูปมัน แต่มันกลับหันมามองแบบเชิดๆ และรีบวิ่งไปเลย (สงสัยมันคงจะเขิน) เจ้าแมวอ้วนตัวนี้นับเป็นแมวตัวแรกที่ฉันได้เจอที่นี่ ที่ซึ่งผู้คนเรียกขานกันว่า
    ย่าน Yanaka

    แต่เนื่องจากอยู่ติดกับอีก 2 ย่าน คือ ย่าน Nezu และย่าน Sendagi เลยถูกเรียกรวมๆว่า
    ย่าน Ya-Ne-Sen
    .
    .
    .
    ส่วนฉันจะขอเรียกว่า “ย่านแมว ” ละกันนะ..

          ถ้าหากใครเคยได้ดูหนังการ์ตูนญี่ปุ่น จะเห็นว่าในประเทศญี่ปุ่นเองนั้นได้นำเรื่องเกี่ยวกับแมวๆ มาเป็นแก่นหรือตัวละครหลักของเรื่องอยู่บ่อยๆ เช่นเรื่อง Cat Return หรือเรื่อง Whisper of the heart ของค่ายการ์ตูนยักษ์ใหญ่ในญี่ปุ่น และก็เพราะชอบหนังการ์ตูนแมวๆ บวกกับความเหนื่อยล้าจากการเดินทางในญี่ปุ่นมาหลายวัน เลยอยากหาที่เที่ยวแบบชิลๆ ช้าๆ จนมาพบว่าใกล้ๆโตเกียว ก็มีย่านแมวกับเขาด้วย !

          หลังจากเล่นซ่อนหากับแมวอ้วน และพยายามจะถ่ายรูปมันให้ได้ (ได้มาสองสามรูปเอง มันไวมากเลย สงสัยรีบ!) ฉันเดินมาจนสุดทางภาพที่เห็นตรงหน้า ชวนให้กรี๊ดดังๆในใจคือ บ้านญี่ปุ่นแบบโบราณ น่ารักมากกกก (ให้ก.ไก่อีกล้านตัวเลย) แบบว่าถ่ายมุมไหนดีนะ ดีทุกมุมมอง งามทุกดีเทล แถมต้นไม้หน้าบ้านแต่ละหลังยังสูงยาวเข่าดีอีกต่างหาก จนถึงกับต้องสบถกับตัวเองว่า “OH MY GOSH!!”..เอามือทาบอก.. จากนั้นก็ ถ่ายรูปอย่างบ้าคลั่ง..


          เดินไป.. ถ่ายรูปไป .. เซลฟี่ไป .. ชื่นชมกับความงามของบ้านเรือนและต้นไม้อย่างหน่ำใจ สายตาก็พลันไปสะดุดตากับก้อนขาวๆ อยู่หน้าบ้านหลังนึง อ่าว! นี่มัน! แมวอ้วนนนนน!!! (อีกละ แมวที่นี่มันกินอะไรกันนะ อ้วนกลมทั้งนั้น)

          จริงๆก่อนจะเห็น เจ้าโมจิ (ตั้งชื่อให้เลยละกัน) ก็ได้ยินเสียงมาแต่ไกลว่า “..คาวาอิ คาวาอิ๊ๆ..” จากชายหญิงคู่นึงที่กำลังก้มๆเงยๆถ่ายรูปอะไรซักอย่าง อาการไทยมุงเลยเข้าสิง และด้วยความเผือกที่ไม่เข้าใครออกใคร ทำให้อยากรู้ว่าอะไร “..คาวาอิ้ๆๆๆ.. (วะ)” เลยเดินเข้าไปดู ก็ถึงบางอ้อเลยจ้า คนที่นี่เขาอยู่กับแมวทุกวัน เขายังตื่นเต้นเลย นับประสาอะไรกับเรา ที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ แถมยังไม่ได้เลี้ยงแมวด้วย แค่อยากทำความรู้จักกับบ้านของเจ้าเหมียวญี่ปุ่น จะไม่ตื่นเต้นได้ไงล่ะ หลังจากนั้น “เจ้าโมจิ” ก็ได้ถูกฉันกระหน่ำสาดชัตเตอร์ ตามชายหญิงคู่นั้นไปเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนแมว

          ทางเดินในย่านนี้มีซอยเล็กซอยน้อยเต็มไปหมด และมีเนินเป็นช่วงๆ ให้ได้เมื่อยน่องกันเพลิน ในที่สุด ก็โผล่ไปเจอกับสถานที่ที่ขาดไม่ได้สำหรับนักท่องเที่ยวอย่างเราๆ ชาวสยามประเทศ นั่นคือ อาณาบริเวณแห่งการช้อปปิ้ง หรือก็คือ “Yanaka Ginza” ถนนเล็กๆทอดยาวตรงหน้า มีร้านรวงสองข้างทาง มองไปมองมาก็เจอแต่คนญี่ปุ่น เดินผ่านไปสองสามร้าน ก็ไปเจอร้านทำตรายาง มีโลโก้รูปแมวอยู่หน้าร้าน ตรอกย้ำความเป็นย่านแมวเข้าไปอีก


          ด้านหน้าร้านทำตรายางนี้ มีลายให้เลือกเยอะมาก ดูได้จากประตูหน้าร้าน ที่มีตัวอย่างลายน่ารักๆ อัดแน่นเต็มบานประตูเลย ในร้านมีลูกค้าเป็นเด็กผู้หญิง กำลังยืนเลือกตรายางอยู่ ทำให้เห็นได้อย่างนึงเลยว่า ตรายางไม่ใช่แค่สิ่งที่ดูเป็นทางการ ดูจริงจัง แต่ยังเป็นของสะสมที่น่ารัก น่าเก็บสะสมเป็นที่ระลึก จะว่าเป็นสิ่งที่เข้าได้กับทุกวัยเลยก็ว่าได้ เมื่อนึกถึงก็หยิบมาปั๊มๆๆๆๆ

    อ่า..สนุกจังเลย (คุณผู้อ่าน : แกสนุกอยู่คนเดียวล่ะซิ ==)
     
          ในซอยเล็กๆ ผู้คนต่างเดินช้อปปิ้งกันขวักไขว่ แต่ยังถือว่าเบาบางกว่าใจกลางกรุงโตเกียวอย่างมาก
    ร้านหน้าตาน่ารัก ล่อตาล่อใจลูกค้า มีให้เห็นสองข้างทาง ชวนให้นักท่องเที่ยวอย่างเรา เปิดกระเป๋งตังค์จนไม่ต้องเก็บกันเลยทีเดียว แต่ด้วยความที่อาจจะยังเช้าไปซักหน่อย ร้านบ้างร้านเลยยังคงปิดอยู่
    เดินช้อปปิ้งอยู่ซักพัก ก็ถึงเวลาอันสมควร ที่ฉันต้องบอกลาสถานที่ที่ทำให้ชีวิตช้าลง อย่างย่านแมวเหมียวในโตเกียวแห่งนี้ และถือเป็นการปิดภารกิจเยี่ยมบ้านแมวครั้งแรก ด้วยการกินขนมสไตล์ญี่ปุ่น อย่างถั่วแดงกวนกับเยลลี่นิ่มๆ หวานๆ ใสกริ๊งๆ แค่นี้ก็ฟินแล้ว..


           ฉันเดินย้อนกลับไปอีกทาง ผ่าน Yuyake Dandan หรือ บันไดพระอาทิตย์ตก ที่ว่ากันว่า พระอาทิตย์ตกตรงนี้ สวยงามน่าชมนัก แต่เนื่องจากตอนนี้ยังเที่ยงอยู่ คือ พระอาทิตย์กำลังตกใส่หัวอย่างร้อนแรงเลยนะจำเป็นต้องขอผ่านการชมความงามนี้ไปก่อน ขอแค่เก็บภาพแห่งความชิค ชิลล์ ช้อป ไว้ในความทรงจำเท่านั้นพอ


    ..เสียงประกาศให้รู้ว่า “รถไฟกำลังเข้าสู่ชานชลา”
    ฉันยืนโบกมือลาย่านแมวเหมียวอยู่ในใจ เพราะมือข้างนึงของฉันกำลังถือขนม
    ส่วนอีกข้างกำลังถือถุงช้อปปิ้งอยู่หลายใบ!!!

    ลาก่อนนะ...เมี้ยวววววว...

    .
    .
    .
                                                             
    YANAKA DISTRICT
    Address: Taito, Tokyo 110-0001
    Hours: ร้านค้าส่วนใหญ่จะเปิดประมาณ 11.00 แต่อาจมีบางร้านเปิดก่อนเวลา
    How to get there: นั่งรถไฟมาลงที่สถานี Nippori Station เดินออกจากสถานีไปทางสุสาน Yanaka

    ตอนนี้คุณก็ได้มาอยู่ในย่านแมวแล้วล่ะ ลองสังเกตดูซิ เห็นแมวมั๊ย ?

    เรื่องและภาพ : อคัมย์สิริ ล้อมพงศ์
    ติตตามได้ที่   : https://www.facebook.com/LetFeetFree




เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in