ป่าน้ำผึ้ง By อนุสรณ์ ติปยานนท์ - รีวิวเว้ย (3)

รีวิวเว้ย (1287) หลาบคนน่าจะเคยได้ยินคำพูดหรือเรื่องราวเกี่ยวกับน้ำผึ้งอยู่หลายหน บ้างปรากฏในฐานะของคำเปรียบ บ้างปรากฏอยู่ในเนื้อเพลง บ้างปรากฏอยู่ในตำหรับยาและอาหาร บ้างปรากฏอยู่ในโลกกายภาพอันจับต้องและลองรสได้ในรูปของอาหาร ขนมและเครื่องดื่ม น้ำผึ้งเป็นสิ่งน่ามหัศจรรย์ของธรรมชาติ ชีวิตและผื่นป่า เพราะมันเป็นหนึ่งสิ่งที่มีคุณค่าอันได้มาจากธรรมชาติ (ในปัจจุบันน้ำผึ้งจากฟาร์มเลี้ยงคงเป็นสิ่งที่ทุกคนคุ้นชิน) สมัยก่อนตอนอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด เวลาที่เห็นคนหาบเอาน้ำผึ้งป่าและรวงผึ้งมาขายเรามักเกิดคำถามทุกครั้งว่าทำไมเราต้องซื้อน้ำผึ้งเพื่อเอารสหวานทั้งที่น้ำตาลก็มีอยู่ในโหลและดูจะใช้ง่ายกว่าน้ำผึ้งเป็นไหน ๆ ไหนจะต้องมีการถามกันระหว่างผู้ซื้อและผู้ขายว่า "น้ำผึ้งแท้ไหม" และ "ใช่น้ำผึ้งป่าแน่หรือ" ตอนเด็กเราคิดเสมอว่าถ้ามันซื้อยากและกินยากเหตุใดใครหลายคนจึงอยากได้น้ำผึ้งแท้และน้ำผึ้งป่าเอาไว้ในครอบครอง แน่นอนว่าทุกวันนี้เราเองก็ยังไม่เข้าใจและไม่ได้คิดหวังจะหาคำตอบมาให้กับคำถามในสมัยเด็ก กระทั่งเมื่ออ่านนวนิยาย "ป่าน้ำผึ้ง" จนถึงหน้าสุดท้าย มันชวนให้เราอยากได้น้ำผึ้งเอาแต่ใจมาไว้สักขวด ไม่ใช่ในฐานะของคนชอบกินน้ำผึ้งหากแต่ในฐานะของคนที่ชอบวิถีของผู้คนและชุมชนที่ยังคงรักษาขนบบางอย่างของตนเอาไว้ในโลกที่ความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นตลอดเวลา
หนังสือ : ป่าน้ำผึ้ง
โดย : อนุสรณ์ ติปยานนท์
จำนวน : 203 หน้า
.
"ป่าน้ำผึ้ง" นวนิยายเล่มนี้ เขียนขึ้นโดยอาศัยเค้าโครงของบุคคลผู้มีอยู่จริง และมีความเชื่อมโยงกับเรื่องของ "ป่า" และ "น้ำผึ้ง" จริง ๆ แต่เนื้อหาที่ปรากฏในนวนิยายเรื่อง "ป่าน้ำผึ้ง" เป็นเรื่องที่ถูกแต่งขึ้นทั้งหมดมิใช่เรื่องจริง เว้นแต่เรื่องของน้ำผึ้งและองค์ความรู้ต่าง ๆ ที่แทรกสอดอยู่ตามตัวอักษรแต่ละย่อหน้าของ
.
โดยนวนิยายเรื่อง "ป่าน้ำผึ้ง" เป็นการบอกเล่าเรื่องราวของความสัมพันธ์ของบุคคล ที่ต่างก็ประสบกับความผิดพลาดจากความสัมพันธ์ที่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นหมุดหมายสำคัญแห่งการมีชีวิตของแต่ละบุคคล "ป่าน้ำผึ้ง" เดินเรื่องผ่านการเดินทางของตัวละครหลัก 2 ตัวที่ชีวิตถูกขีดเขียนให้ต้องระเห็จระเหินออกเดินทาง บางเพื่อหลบหนีความทรงจำในครั้งอดีต บางเพื่อตามหาห่วงเวลาแห่งหนหลัง ซึ่งชีวิตของตัวละครหลักทั้ง 2 มีความสัมพันธ์กันกับ "ป่าน้ำผึ้ง" ด้วยกันทั้งคู่
.
เนื้อหายของ "ป่าน้ำผึ้ง" สามารถแบ่งได้เป็น 3 ส่วน อันได้แก่ส่วนของนวนิยายป่าน้ำผึ้ง ส่วนของจุดตั้งตนของการบอกเล่าที่มาที่ไปของนวนิยายป่าน้ำผึ้ง และส่วนสุดท้ายว่าด้วยเรื่องของน้ำผึ้งที่เอาแต่ใจตามกาล
.
น่าแปลกที่นวนิยาย "ป่าน้ำผึ้ง" มีความสามารถบางประการที่ทำงานกับผู้อ่าน สำหรับเราอย่างแรกคือเมื่ออ่านจบ "ป่าน้ำผึ้ง" ชวนให้เราลองลิ้มชิมรสชาติของน้ำผึ้งดูสักครั้งและในครั้งนี้ให้ลองรสของมันอย่างตั้งใจ และอีกส่วนหนึ่งของการอ่านนวนิยายเล่มนี้จบลงมันชวนให้เราตั้งคำถามว่า หากเราต้องเผชิญเหตุการณ์อย่างที่ตัวละครหลักทั้ง 2 ต้องเผชิญ เราจะจัดการหรือเลือกหนทางแบบใดกันให้กับชีวิต

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น